അശ്വതി സ്വന്തം ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“അമ്മ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോ?”
“ഉണ്ട്, മോള്‍ പറയു.”
“കക്ഷി ശകലം അലമ്പാവുന്നുണ്ട് ഈയിടെ. നോട്ടവൊക്കെ.”
“നോട്ടവല്ലാതെ വേറെ…?”
“ഇതുവരെ ഇല്ല. പക്ഷെ പോക്കിങ്ങനെയാണേല്‍ അതും നടക്കും. ക്ലാസ്സ് എടുക്കുമ്പോള്‍ കക്ഷിയുടെ നോട്ടം എന്‍റെ നെഞ്ചത്താ.”
“നീ ഷാള്‍ ഇടില്ലേ?”
“ടീ ഷര്‍ട്ടിന്‍റെ മുകളില്‍ ആരേലും ഷാള്‍ ഇടുവോടീ?”
“അയ്യോ ടീ ഷര്‍ട്ട്‌ ആണേല്‍ പ്രോബ്ലവാ. മോള്‍ടെ മൊല ശരിക്കും ഒതുങ്ങിയിരിക്കില്ല. മോള്‍ ചുരിദാര്‍ ഇട്.”
“എന്‍റെ അമ്മേ, ഈ പതിനെട്ട് വയസ്സില്‍ മുപ്പത്താറു സൈസ് മൊല എങ്ങനെ വന്നു അമ്മേ എനിക്ക്? മോലേടെ കാര്യത്തില്‍ ഞാന്‍ ശരിക്കും അമ്മയെപ്പോലാ. അമ്മ ഇപ്പം മുപ്പത്തി എട്ടല്ലേ, സൈസ്?”
“എന്‍റെ മോളെ അതാ ഒരു പ്രോബ്ലം. ഇത്രേം വലിയ മൊലേം വെച്ചോണ്ട് നടക്കാനും ഓടാനുമൊക്കെ എന്തോരം കഷ്ട്ടപ്പാടാ. പോരാത്തേന് ആളുകളുടെ നോട്ടം ഇപ്പോഴും അവിടാ. അതും ഒരു മയോം ഇല്ലാത്ത നോട്ടം.”
“ആ അമ്മേ, ആ സുല്‍ത്താന്‍ ബസേലെ രാജേഷ് ഇപ്പഴും അമ്മേടെ മൊലേല്‍ പിടിക്കാറൊണ്ടോ?”
The Author
അമ്മയും മകളുമായുള്ള സംസാരം അല്‍പം വിശ്വസിക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കി ..അത് അച്ചുവെന്ന വീട്ടമ്മയില്‍ നിന്ന് അല്‍പം കഴപ്പുള്ള നാല്‍പതു കാരിയിലെക്കുള്ള ചുവടു മാറ്റത്തിനു അനായാസമാക്കിയത് വളരെ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചു …അടിപൊളി
So superb &duper ..
Superb writing Smitha… 🙂
കഥ അടിപൊളി. ഫോൺ സംഭാഷണം എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. നല്ല അവതരണം. അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
Kadha oro nimishavum kathirikunnu.. Adutha part udan edane