“ഇത്രേം സ്പേയ്സ് മതിയോ ചേച്ചീടെ ആനച്ചന്തിയ്ക്ക് അമര്‍ന്നിരിക്കാന്‍?” അവന്‍ അശ്വതിയോട്‌ ചോദിച്ചു.
“നീ പോടാ,” അശ്വതി അവനോടു പറഞ്ഞു.
“ഓ, മുട്ടാതെയിരിക്കാന്‍ ഇത്രേം സ്പേയ്സ് മതിയോന്നാ ചോദിച്ചേ എന്‍റെ പൊന്നു ചേച്ചീ.”
അവള്‍ അവന്‍റെ നേരെ അനിഷ്ട്ടത്തോടെ നോക്കി.
“ആ ഡോക്റ്റര്‍ ഒരു പഞ്ചാരയല്ലേ ചേച്ചീ?”
“പിന്നേ. നന്ദകുമാര്‍ ഡോക്റ്റര്‍ അങ്ങനാന്ന്‍ ചിലരൊക്കെ ചുമ്മാ പറയുന്നതാ.”
“ചേച്ചീടെ വരവിന് ശേഷം രോഗികളൊക്കെ ഒത്തിരി കൂടീട്ടൊണ്ടാവൂല്ലോ അല്ലേ?”
അശ്വതി മനസ്സിലാകാതെ അവനെ നോക്കി.
“ആ ഡോക്റ്റര്‍ ബുദ്ധിമാനാ,” അവന്‍ തുടര്‍ന്നു. രോഗികളെയൊക്കെ അയാടെ അടുത്ത് എത്തിക്കേണ്ടത്‌ എങ്ങനാന്നു അയാക്കറിയാം. അതിന്‍റെ ഭാഗവായിട്ടാ അയാള് ചേച്ചീനെ അവിടെ അപ്പോയിന്‍റ്റ് ചെയ്തെ.”
“നീ പോടാ, വെറുതെ ഓരോ അപഖ്യാതി പറയാതെ.”
“നേരാന്നെ. ചേച്ചിയെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരിചരക്ക് നേഴ്സ് ആണേല്‍ രോഗികള് വേറെ എങ്ങോട്ടും പോകത്തില്ല.”
“രഘു നീ എന്നാ വൃത്തികേടാ പറയുന്നേന്ന്‍ നെനക്കറിയാവോ? ഒന്നുവല്ലേലും ഞാന്‍ നിന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍റെ അമ്മയല്ലേടാ?”
“അതിനിപ്പം എന്നാ?” അവന്‍ അവളുടെയടുത്തെക്ക് അല്‍പ്പം കൂടി നീങ്ങിയിരുന്നു. “സുന്ദരിചരക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞതാണോ ചേച്ചിയ്ക്ക് ദേഷ്യം. എന്നാ അതിനു പകരമുള്ള വാക്ക് പറ. അത് ഞാന്‍ പറയാം.”
The Author
അമ്മയും മകളുമായുള്ള സംസാരം അല്‍പം വിശ്വസിക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കി ..അത് അച്ചുവെന്ന വീട്ടമ്മയില്‍ നിന്ന് അല്‍പം കഴപ്പുള്ള നാല്‍പതു കാരിയിലെക്കുള്ള ചുവടു മാറ്റത്തിനു അനായാസമാക്കിയത് വളരെ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചു …അടിപൊളി
So superb &duper ..
Superb writing Smitha… 🙂
കഥ അടിപൊളി. ഫോൺ സംഭാഷണം എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. നല്ല അവതരണം. അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
Kadha oro nimishavum kathirikunnu.. Adutha part udan edane