“മോളെ, രാത്രി ഒത്തിരി ഉറക്കമിളച്ചു പഠിപ്പല്ലേ? അതുകഴിഞ്ഞ് വിരല് ഒക്കെ ചെയ്താ രാവിലെ നേരത്തെ എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ പറ്റുമോ?”
മകളുടെ മറുപടി വൈകുന്നത് അശ്വതി അറിഞ്ഞു. ഇപ്പോള്‍ അവളുടെ ശ്വാസത്തിന്‍റെ മര്‍മ്മരം തനിക്കു കേള്‍ക്കാം.
“അതുപിന്നെ അമ്മേ, ശ്യോ, അതെങ്ങനാ ഞാന്‍ അമ്മയോട് പറയാ?”
“അതെന്താ മോള്‍ പെട്ടെന്ന് അങ്ങ് വളര്‍ന്ന്‍ വലുതായിപ്പോയോ? അമ്മയോട് ഷെയര്‍ ചെയ്യാന്‍ പറ്റാത്തത്ര നാണം എന്ന് മൊതലാ?”
“അതല്ല, അമ്മേ. അമ്മയോട് ഷെയര്‍ ചെയ്യാന്‍ പറ്റാത്തത്ര എനിക്കെന്താ ഉള്ളത്? എനിക്ക് അമ്മയോടല്ലേ എന്തും ഷെയര്‍ ചെയ്യാന്‍ പറ്റൂ? മറ്റുള്ളവരൊക്കെ ഇമ്മച്ച്വര്‍ അല്ലേ? അവരൊക്കെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് മിസ്‌ഗൈഡ് ചെയ്യും.”
“എങ്കിപ്പിന്നെ പറ.”
“അത് അമ്മേ, വിരല് ഇട്ടില്ലേ വല്ലാത്ത ഒരു പിരിമുറുക്കവാ. അല്‍പ്പം സമയമെടുത്ത് ശരിക്ക് ഇട്ടാല്‍ മനസ്സൊക്കെ ഒത്തിരി ഫ്രീ ആകും. ക്ലാസ്സിലും ശരിക്ക് ശ്രദ്ധിക്കാം. വേറെ വായിനോക്കികളെയൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ പോകണ്ട.”
“സമയമെടുത്തെന്ന്‍ പറഞ്ഞാല്‍? എന്തോരം സമയമെടുക്കും?”
“അതമ്മേ…അത്…നല്ല മൂഡ്‌ ഒക്കെയായാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ അരമണിക്കൂര്‍ കൂടുതലെടുക്കും.”
The Author
അമ്മയും മകളുമായുള്ള സംസാരം അല്‍പം വിശ്വസിക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കി ..അത് അച്ചുവെന്ന വീട്ടമ്മയില്‍ നിന്ന് അല്‍പം കഴപ്പുള്ള നാല്‍പതു കാരിയിലെക്കുള്ള ചുവടു മാറ്റത്തിനു അനായാസമാക്കിയത് വളരെ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചു …അടിപൊളി
So superb &duper ..
Superb writing Smitha… 🙂
കഥ അടിപൊളി. ഫോൺ സംഭാഷണം എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. നല്ല അവതരണം. അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
Kadha oro nimishavum kathirikunnu.. Adutha part udan edane