“അമ്മ അമ്മേടെ പാവം പോന്നുമോള്ടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ആലോചിക്ക്. നല്ല അനുഭവ സമ്പത്തുള്ള രണ്ടു മക്കളെ പെറ്റ അമ്മയ്ക്ക് ആണുങ്ങടെ സാധനം അത്ര പുതുമയൊന്നുമല്ല. ഞാന് ജൂനിയര് അല്ലേ അമ്മേ? പാവം പതിനെട്ട് വയസ്സ് മാത്രം. എന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഒന്നാലോചിച്ചേ? പോസ്സിബിള് ആണോ? അത്ര എളുപ്പം ആണോ?”
“ഹ് മം..ആ..അതെ …അതെ മോളെ,” അശ്വതിയുടെ സ്വരത്തില് ചൂട് കൂടുതലായി.
“സാധനം വെറുതെ അങ്ങനെ ഇമാജിന് ചെയ്യാണോ?”
“അയ്യേ, അല്ല അമ്മേ. വെറുതെ സാധനം മാത്രം ചുമ്മാ കണ്ടാല് എന്താ ഒരു രസം? അതില് പിടിക്കുന്നെ, അതില് ഉമ്മ വെക്കുന്നെ, അതിനെ…അതിനെ…നല്ല ഐസ്ക്രീം പോലെ ഈമ്പിയീമ്പിത്തിന്നുന്നെ…”
കന്തിലും പൂറിലും വിരലുകള് മാറിമാറി യമര്ന്നു.
“ആണുങ്ങടെ സാധനം മാത്രേ മോള് ഇമാജിന് ചെയ്യാറുള്ളൂ?”
വീണ്ടും അമ്മയുടെയും മകളുടെയുമിടയില് നിശബ്ദതയുടെ ഒരിടവേള കടന്നു വന്നു. അവര് പരസ്പരം അപരന്റെ ശ്വാസത്തിന്റെ ഊഷ്മാവ് അളന്നു.
“അല്ല, അമ്മേ…ആണുങ്ങടെ സാധനം ഇമാജിന് ചെയ്യുന്നത് പോലെ ത്രില്ലാണ് നമ്മുടെ സാധനങ്ങളും ഓര്ക്കുന്നേ…അപ്പോള് വല്ലാത്ത ഒരു ഫീല് ആണ്.”
“ഉം, അതെ…അതെ..ഹ് ഉം…”
അമ്മയും മകളുമായുള്ള സംസാരം അല്പം വിശ്വസിക്കാന് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കി ..അത് അച്ചുവെന്ന വീട്ടമ്മയില് നിന്ന് അല്പം കഴപ്പുള്ള നാല്പതു കാരിയിലെക്കുള്ള ചുവടു മാറ്റത്തിനു അനായാസമാക്കിയത് വളരെ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചു …അടിപൊളി
So superb &duper ..
Superb writing Smitha… 🙂
കഥ അടിപൊളി. ഫോൺ സംഭാഷണം എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. നല്ല അവതരണം. അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
Kadha oro nimishavum kathirikunnu.. Adutha part udan edane