അശ്വതിയുടെ കഥ 8 900

***********************************************************

“അശ്വതി,” ഇറങ്ങാന്‍ നേരം രവി പറഞ്ഞു. അശ്വതി ചോദ്യരൂപത്തില്‍ അയാളെ നോക്കി. “ഞാന്‍ ഇന്നലെ പറഞ്ഞില്ലേ. ആ റോസിലി ചേടത്തി ഇവിടെ വന്നു കൂട്ടുകെടക്കും. ഇന്നലെ രാഘവന്‍റെ വീട്ടില്‍ നടന്നപോലെയൊക്കെ ഇവിടെ നടന്നാ നീ പേടിച്ച് ചാകും.” അയല്‍വാസി രാഘവന്‍റെ വീട്ടില്‍ ഇന്നലെ രാത്രി കള്ളന്‍ കയറുകയും ഷെല്‍ഫ് തുറന്നു പണവും ആഭരണങ്ങളും കവര്‍ന്നുകൊണ്ടു പോകുവാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തു. അതുകണ്ട് രാഘവന്‍ ഭയന്ന്‍ ബോധം കെടുകയല്ലാതെ കള്ളനെ പിടിക്കാനോ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി ആളെക്കൂട്ടുവാനോ ഒന്നും മുതിര്‍ന്നില്ല. “അങ്ങനെ വല്ലതും ഒണ്ടായാല്‍ നിങ്ങള്‍ രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങളെക്കൊണ്ട് ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ പറ്റില്ല. അതുകൊണ്ട് റോസിലി ചേടത്തിയോട് സാംസണെക്കൂടെ കൂട്ടാന്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഒരാഴ്ച്ച രവി ട്രിപ്പിലാണ്. “സാംസന്‍ അല്ല, രഘു,” അശ്വതി പെട്ടെന്ന്‍ പറഞ്ഞു. അശ്വതി, നീയും ചാപല്യമുള്ള പെണ്ണ്‍ തന്നെയാണ്. അല്ലെങ്കില്‍ അല്‍പ്പം മുന്‍പെടുത്ത തീരുമാനം മറന്ന്‍ അവന്‍റെ പേര് കേട്ടമാത്രയില്‍ത്തന്നെ നിന്നില്‍ പ്രണയാവേശം പൊട്ടിമുളച്ചതെങ്ങനെ? “ആ രഘു. നമ്മടെ സന്ദീപിന്‍റെ ഫ്രണ്ടാ. കാര്യം ഓട്ടോയിലാണേലും അവന്‍ നല്ല ചെക്കനാന്നാ മൊത്തത്തില്‍ അഭിപ്രായം. നല്ല തണ്ടും തടീം ഒണ്ട്. അവനുണ്ടേല്‍ എനിക്കൊരു ധൈര്യവാ.” അവള്‍ക്ക് അയാളോട് അസാധ്യമായ സഹതാപം തോന്നി. കുറ്റബോധവും. രവിയേട്ടന് ഏറ്റവും വിശ്വാസമുള്ള രഘു എങ്ങനെയാണ് രാധികയോടും തന്നോടും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതെന്ന്‍ രവിയേട്ടാ അങ്ങേക്ക് അറിയില്ലല്ലോ. അശ്വതിയുടെ മിഴികള്‍ നനഞ്ഞു. രവിപോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അശ്വതി ഉടനേ രാധികയെ വിളിച്ചു. രണ്ടുമൂന്ന് തവണ മണിയടിച്ചതിന് ശേഷമാണ് പ്രതികരണമുണ്ടായത്. “ഇതെന്താ മോളെ? നീയിതെവിടെയാ?” “അമ്മേ… പറഞ്ഞ വീട്ടില്‍ത്തന്നെയാ ഇപ്പഴും.” “ങ്ങ്ഹേ? ഇപ്പഴും ആ വീട്ടില്‍? ഇപ്പം സമയം എത്രയായീന്നാ വിചാരം? പത്തുകഴിഞ്ഞു!” “അമ്മേ, അത്…രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക് അബസന്‍റ്റ് നോട്ട് കൊടുത്തിട്ടുണ്ടല്ലോ.” “അത് സാരമില്ല. അറ്റന്‍ഡന്‍സ് കളയണ്ട. പെട്ടെന്ന്‍ കുളിച്ച് ഒരുങ്ങിപ്പോ. എന്തിയേ രഘു?” അല്പ്പസമയത്തേക്ക് രാധികയില്‍ നിന്ന്‍ ശബ്ദം കേട്ടില്ല. “മോളെ?” “ങ്ങ്ഹാ അമ്മേ.” “രഘു എന്തിയേ മോളെ?” “രഘുചേട്ടന്‍…ചേട്ടന്‍ …ഇപ്പഴും …ഞാന്‍ ഇപ്പഴും…ഞങ്ങള്‍…അമ്മേ ഞങ്ങള്‍ അത് കഴിഞ്ഞില്ല.” “എന്ത്? എന്ത് കഴഞ്ഞില്ല എന്ന്‍? മോളെന്താ ഈ പറയുന്നെ?” വീണ്ടും നിമിഷങ്ങളുടെ നിശബ്ദത. “മോളേ?” “അമ്മേ…” “നീയെന്താ പറഞ്ഞെ?” “അമ്മേ ഞാന്‍ കുനിഞ്ഞ് നിക്കുവാ. നാലുകാലില്‍. ചേട്ടന്‍ പൊറകിക്കൂടെ എന്നെ… എന്നെ അമ്മേ…അമ്മയ്ക്കറിയില്ലേ?” അശ്വതി ഒരു നിമിഷം പകച്ചുനിന്നു. ഈശ്വരാ. ഇപ്പോള്‍ സമയം പത്തര. ഇപ്പോഴും!! പകപ്പ് മാറിയപ്പോള്‍ അശ്വതിയുടെ ചുണ്ടില്‍ പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു. പതിയെ ദേഹത്തേക്ക് താപ സംക്രമണമുണ്ടായി. അവള്‍ കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. “അമ്മേ.” “രാധികേ.” “എന്താ മിണ്ടാത്തെ? ദേഷ്യമാണോ?” “അത്…മോളെ ദേഷ്യമല്ല. പേടിയും അട്ഭുതവുമാ. ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ? ഈ സമയമായിട്ടും?” “എന്‍റെ അമ്മേ,” രാധികയുടെ സ്വരം സുഖമൂര്‍ച്ചയില്‍ സംഗീതാത്മകമാകുന്നതും അവളുടെ നിതംബദ്വയങ്ങളിലേക്ക് രഘുവിന്‍റെ അരക്കെട്ട് വന്നടിക്കുന്നതിന്‍റെ ശബ്ദവും അശ്വതി കേട്ടു. “അമ്മേ…അത് …ഞങ്ങള്‍ ഇന്നലെ രാത്രി ഒറങ്ങീല്ല. മൂന്ന് നാല് പ്രാവശ്യം ചെയ്തു കഴിഞ്ഞ് രഘുചേട്ടന്‍ ഒറങ്ങി. എനിക്കാണേ പിന്നേം വേണന്ന്‍ തോന്നി. രഘുചേട്ടന്‍ ഒറങ്ങിക്കെടന്നപ്പം ഞാന്‍ കുണ്ണ വായിലെടുത്തു ചപ്പി ചേട്ടനെ ഒണര്‍ത്തി…” “രഘുവിന്‍റെ മേത്ത് അന്നേരം തുണി ഒണ്ടാരുന്നോ?” രാധിക ചിരിക്കുന്ന സ്വരം അശ്വതി കേട്ടു. “എന്താ? എന്താ മോളെ ചിരിച്ചേ?” “അല്ല, ഞാന്‍ കരുതി അമ്മയ്ക്ക് ദേഷ്യം വന്ന്‍ എന്നെ വഴക്ക് പറയൂന്ന്. പക്ഷെ വഴക്കിന് പകരം…അമ്മ ചോദിച്ച ചോദ്യം കേട്ടിട്ട് ചിരിച്ചതാ..” “എന്നാ വഴക്ക് പറയട്ടെ?” “പ്ലീസ് അമ്മേ, പ്ലീസ്..അമ്മ വേണ്ട എന്ന്‍ പറഞ്ഞാ…അമ്മയ്ക്കറിയാല്ലോ ഞാന്‍ പിന്നെ ഈ ഭാഗത്തേക്ക് വരില്ല. വഴക്ക് മാത്രം പറയല്ല്.’ “പിന്നെ?” “പിന്നെയോ? പറയാം. ഞാനും രഘുചേട്ടനും കളിക്കുന്ന കാര്യം ഓര്‍ത്തു അമ്മ ശരിക്കൊന്ന്‍ പൂറ്റില്‍ വിരലിട്ടേ…” “ഉം.’ “ങ്ങ്ഹേ…നീ വിരലിടാന്‍ തൊടങ്ങിയോടീ മൈരേ?” “ഉം,” അശ്വതി സത്യം പറഞ്ഞു. “എന്നാ ഒരു സുഖവാടീ മൈരേ ഈ കളിക്ക്…ആഹാഹാഹാആഹ്ഹ ..മൈര്!! ഇതിന് ഇത്രേം കുത്തിക്കഴക്കുന്ന സുഖം ഒണ്ടെന്നറിഞ്ഞാരുന്നേല്‍ പണ്ടേ പത്തെണ്ണത്തിനെ പെറാരുന്നു!” വേണ്ടത് ശരിക്കുള്ള പുരുഷ അവയവമാണ്. വേണ്ടത് കരുത്തനായൊരു പുരുഷന്‍റെ ദേഹമാണ്. “അമ്മേ.” “എന്താ മോളെ?” “അമ്മേ…ഹോഹോഹോ ങ്ങ്ഹാവൂ.ഓ ചേട്ടാ ..അങ്ങനെ എന്‍റെ …ആആഅഹഹാഹ്ഹ അമ്മേ… അമ്മേ ഇന്നിനി ഇത്രേം നേരവായില്ലേ, ഇനി ക്ലാസ് അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റില്ല. ഞങ്ങള്‍ ഇന്ന്‍ മുഴുവന്‍ കളിച്ചിട്ട് വൈകുന്നേരം പോയാല്‍ പോരെ?” “എന്‍റെ മോളെ നീ ചത്തു പോകും!”