അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 1 [ആദിദേവ്] 1438

 

ഞാൻ പതിയെ നടന്നു.

 

ദേവിക: അച്ചു മോളെ…… അവരൊന്നും വീട്ടിനകത്ത് ഒളിച്ചു കളിക്കാതെ നോക്കണം, കേട്ടോ. ആരെയും വീടുകളുടെ അടുത്ത് വിടരുത്.

 

ഞാൻ: ശരി, മേമ്മേ.

 

ആതിര വേഗം ഓടി പോയി.

 

അല്ല, അതെന്താ വീടുകളുടെ അടുത്ത് പോയാൽ? ഇനി എല്ലാ വീട്ടിലും ഈ പരുപാടിയാണോ. ഹർത്താൽ എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ. അപ്പൊ അമ്മയും വീട്ടിൽ തനിച്ചാവുമല്ലോ. അത് പോലെ ദാസൻ പാപ്പൻ എവിടെ പോയി? ഹർത്താൽ ആണെങ്കിൽ മേമ്മയോട് കൂടി വീട്ടിൽ കാണേണ്ടത് അല്ലെ. മ്മ്… ഇനി ഒളിക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ വീട്ടിൽ ഒന്ന് ചെന്ന് നോക്കണം.

 

പക്ഷെ പിന്നെ ഞാൻ ഒളിക്കാൻ പോയപ്പോൾ രേവതി എന്നെ പിടിച്ചു തെങ്ങിൻ തോപ്പിലെ ചാലിലേക്ക് കൊടുപോയി ഇരുത്തി. ഞങ്ങൾ പോകുന്നത് രാതികയും പിന്നാലെ വന്നിരുന്നു.

 

രേവതി: ഹാ… നിന്നോട് ആരാ പറഞ്ഞെ ഇവിടെ വരാൻ?

 

രാതിക: ഹോ പിന്നെ, ഇവിടെ ഒരു നൂറാൾക്ക് ഇരിക്കാൻ ഉള്ള സ്ഥലമുണ്ട്.

 

ഞാൻ: അവളും ഇവിടെ ഇരുന്നോട്ടെ, മോളെ.

 

ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ അവിടെ ഇരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും രേവതി എൻ്റെ കയിൽ ഒന്ന് പിടിച്ചു.

 

ഞാൻ: എന്താടി?

 

രേവതി: ചേച്ചി….നമ്മൾ നാലു പേരും കൂടി ചെയ്തില്ലേ, അത് നല്ല രസമുണ്ടായിരുന്നു.

 

ഞാൻ: ഏത്?

 

ഞാൻ അറിയാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു.

 

രേവതി: ഇവിടെ തൊട്ടത്..

 

അവൾ പാവടക്ക് മേലെ പൂറിൽ തൊട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

ഞാൻ: ആഹാ….അതിന്.

 

രേവതി: ഒന്ന് കൂടി നോക്കിയാലോ?

 

രാതിക: ആഹാ….അപ്പൊ അതാണല്ലേ ചേച്ചിയെയും കൊണ്ട് ഇവിടെ വന്നത്.