അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 1 [ആദിദേവ്] 1373

 

സിന്ധു: ഒന്നൂല്യ, വെറുതെ ചോദിച്ചതാ.

 

ഞാൻ: ആ… ദാസൻ പാപ്പൻ്റെ വീട്ടിൽ കണ്ടു.

 

സിന്ധു: ആഹാ….അവിടെ ദാസൻ ഇല്ലേ.

 

ഞാൻ: കണ്ടില്ല. രാജൻ പാപ്പാൻ ഇവിടെ ഇല്ലേ?

 

സിന്ധു: ഇല്ല… മ്മ്… രണ്ട് പേരും എവിടാണാവോ.

 

ഞാൻ: ആവോ…

 

സിന്ധു: മോള് ചെല്ല്, മേമ്മ ഇറങ്ങട്ടെ.

 

അങ്ങനെ ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി. മേമ്മ അപ്പോൾ ചന്തിയും കുലുക്കി കൊണ്ട് പോകുന്നത് ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കി.

 

സിന്ധു: എടി… നോക്കി നിൽക്കാതെ പോവാൻ നോക്ക്. ഇനി ഒളിച്ചു കളിക്കാ എന്ന് പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ വന്നേക്കരുത്.

 

ഞാൻ: ഇല്ല മേമ്മേ, എന്തായാലും എന്നെ സഹായിച്ചതിന് താങ്ക്സ്.

 

സിന്ധു: ശരി ശരി.

 

അത് പറയുമ്പോൾ മേമ്മക്ക് ഒരു കള്ള ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

 

അങ്ങനെ അടുത്ത തവണ ഉണ്ണിയായിരുന്നു ഞങ്ങളെ കണ്ട് പിടിക്കേണ്ടത്. ഞാൻ വേഗം തന്നെ എൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഓടി. അവിടെ പുറകു വശത്തു പോയപ്പോൾ വാതിൽ കുട്ടിയിട്ടേക്കാണ്. ഞാൻ സൈടിലൂടെ നടന്നപ്പോൾ റൂമിൽ ആളനക്കം കേട്ടു. ജനൽ കുട്ടിയിട്ടിട്ടും അതിൻ്റെ വിടവിലൂടെ എനിക്ക് അകത്തേക്ക് കാണാം എന്ന് മനസിലായി.

ഞാൻ അതിലൂടെ ഒന്ന് എത്തി നോക്കിയതും ഉള്ളിലെ കാഴ്ച്ച കണ്ട് ഞെട്ടി. എൻ്റെ തല കറങ്ങുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.

തുടരും…