അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 3 [ആദിദേവ്] 1076

രാതിക: ഒന്നു പറഞ്ഞുതാ ചേച്ചി, എന്താ കാര്യം?

ഞാൻ: അതെ, ഇങ്ങനെ വിരലുകൊണ്ട് തലോടുന്നതും തുടയിലെ ഉരക്കുന്നതിനേക്കാൾ സുഖം നാവുകൊണ്ട് നക്കി ചെയ്യുന്നതാണ് മക്കളെ.

രാതിക: അയ്യേ, നാവുകൊണ്ടോ?

ആതിര: അയ്യേ, അവിടെയൊക്കെ എങ്ങനാ നാവുകൊണ്ട് നക്കാ? ശ്ശേ…..

ഞാൻ: അത് നിങ്ങൾ ഒരു തവണ നക്കി നോക്കുമ്പോൾ മനസ്സിലാകും, പിന്നെ നക്കി തരാനേ പറയു.

രാതിക: ചേച്ചി അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തു നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ?

ഞാൻ: ഇല്ലാതെ പിന്നെ, കോളേജിൽ ഞങ്ങൾ ഫ്രണ്ട്‌സ് മൂന്നു നാല് പേര് ഒരുമിച്ചുകൂടി ചെയ്യും.

ആതിര: ആഹാ… കൊള്ളാലോ ചേച്ചി.

ഞാൻ: നിങ്ങൾക്ക് വേണേൽ ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം… ആ ഓല പുരയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് പോരെ.

കുളത്തിന് അടുത്ത് ഒരു ഓല മറയുണ്ട്. പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് തുണിമാറാൻ ഉള്ള സ്ഥലമായിരുന്നു അത്.

ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടും അവർ മൂന്നു പേരും ഒരു മടിയോടെ നിന്നു.

ഞാൻ: വാടി ഇങ്ങോട്ട്, ചേച്ചി കാണിച്ചു തരാം.

ഞാൻ ഓല പുരയിലേക്ക് നടന്നപ്പോൾ ഓരോരുത്തർ ആയി പുറകെ വന്നു.

ഞാൻ: അനിയന്മാർ എവിടെയെന്ന് നോക്കട്ടെ.

രേവതി: ചേച്ചി പുറത്ത് പോകണ്ട, അവർ കണ്ടാൽ ചിലപ്പോൾ വരും.

പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ എൻ്റെ അവൾ കൈ പിടിച്ചു നിർത്തി. പക്ഷെ ഞാൻ അനിയൻമാരെ തലക്കൊണ്ട് വരാനായി ആംഗ്യം കാണിച്ചിരുന്നു. ആ മണ്ടന്മാർ കണ്ടോ ആവോ?

ഞാൻ: ആദ്യം… ആതിര തന്നെ ആയിക്കോട്ടെ.

ആതിര: അയ്യേ… ഞാൻ വെറുതെ വന്നതാ ചേച്ചി. എങ്ങനാന്നു ഒന്ന് കാണാൻ.

രാതിക: ആഹാ… ഞങ്ങൾ എന്താ നൂൺ ഷോ നടത്താണോ വന്ന് കാണാൻ?

രേവതി: ചേച്ചി… ആദ്യം ഇവളുടെ തന്നെ മതി.

ഞാൻ ആതിരയെ പിടിച്ചു മുന്നിൽ നിർത്തി. അവളുടെ ടവൽ രേവതി പുറകിൽ നിന്ന് അഴിച്ചു കൊടുത്തു. ഞാൻ ആതിരയെ നോക്കുബോൾ അവൾക്ക് ചെറു നാണമുണ്ട്.

8 Comments

Add a Comment
  1. ഏത് side bro

  2. ഈ സെയിം കഥ വേറെ സൈറ്റിൽ കണ്ടു എന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഈ കഥയെഴുത്ത് നിർത്തിയോ?

  3. Pwolliiiiiiii🔥🔥

  4. Same story vera site kandu😏

      1. രങ്കണ്ണൻ

        അശ്വതിയും കസിൻസും

  5. എന്റെ പൊന്ന് ആദി എന്താ ഇത് ഇങ്ങനെയും എഴുതാൻ പറ്റുമോ 52 പേജ് തീർന്നത് അറിഞ്ഞില്ല 52 പേജിലും ഫുൾ കളി തന്നെ ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല
    അടിപൊളി

  6. പ്രിയരൂപ്

    കൊള്ളാം ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും നിർത്താതെ കളിയിലാണല്ലോ അശ്വതിയുടെ മുതിർന്ന അച്ഛന്മാരും അമ്മമാരും. കൂടാതെ അമ്മാവനും അമ്മായിയും അപ്പച്ചിയും അകന്ന ബന്ധുക്കളും അയൽക്കാരുമൊക്കെ ഈ ഉത്സവത്തിൽ പങ്കുചേരാൻ എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കുട്ടികളുടെ ഉന്മാദം പറയാനുമില്ല. അശ്വതിയുടെ നാട്ടുകാരനെങ്കിലും ആകാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു. ഗംഭീരം

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *