അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 3 [ആദിദേവ്] 197

രാതിക: അയ്യോ… ചേച്ചി, ഓലപ്പുരയുടെ പുറത്ത് ആരോ ഉണ്ടല്ലോ.

അവൾ എൻ്റെ ചെവിയിൽ പതിയെ പറഞ്ഞു

ഞാൻ: ഞാനൊന്നു നോക്കട്ടെ.

ഞാനാ ഓലപ്പുരയുടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി നോക്കുമ്പോൾ അനിയന്മാർ മൂന്നുപേരും അവിടെത്തന്നെയുണ്ട്. അപ്പോഴേക്കും രേവതിയും രാതികയും പുറത്തുവന്നിരുന്നു.

രാതിക: ആഹാ ,ഇവർ എന്താ ഇവിടെ? ഒളിഞ്ഞുനോക്കാൻ വന്നതാണല്ലേ കള്ളന്മാർ. വീട്ടിലെത്തട്ടെ, ശരിയാക്കിത്തരുന്നുണ്ട്

ഞാൻ: എടീ, ഇവരെ, നമ്മുടെ സീൻ പിടിക്കാൻ വന്നതാ. എന്തൊക്കെയാടാ കണ്ടേ ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ട്?

കണ്ണൻ: അയ്യോ ചേച്ചി, ഞങ്ങൾ ഒന്നും കണ്ടില്ല.

ആതിര: പിന്നെ എന്ത് കാണാൻ വേണ്ടിയാണ് ഒളിഞ്ഞുനോക്കിയെ?

ഞാൻ: സത്യം പറയടാ, എത്ര നേരമായി ഇവിടെ വന്നിട്ട്?

ഉണ്ണി: അയ്യോ ചേച്ചി, ഇപ്പോൾ വന്നേയുള്ളൂ.

അനന്ദു: അത് ചേച്ചി, നിങ്ങൾ മുള്ളാൻ തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് വന്നത്.

ഞാൻ: ആഹാ, അപ്പോൾ മുള്ളുന്നത് ഒളിഞ്ഞു നോക്കി, അല്ലെ?

അതുകേട്ടു മൂന്നുപേരും മിണ്ടാതെ നിന്നു.

ആതിര: ചേച്ചി….. ഇവരെ അങ്ങനെ വെറുതെ വിട്ടാൽ പറ്റില്ല.

രേവതി: അതെ… എന്തേലും ഒരു പണിഷ്മെന്റ് കൊടുക്കണം.

രാതിക: അതുശരിയാ.

ഞാൻ: എന്നാ ഞാൻ പറയാം.

കണ്ണൻ: എന്താ ചേച്ചി?

ഞാൻ: നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും മുണ്ട് അഴിച്ചു നിന്നെ. ഞങ്ങൾ കാണട്ടെ.

രാതിക: അതെ… ഞങ്ങളെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയതല്ലേ.

രേവതി: വേഗം ഊരിക്കോ.

അവർ മടിച്ചു മടിച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് എനിക്ക് ചിരി വന്നു.

ഞാൻ: അഴിക്കടാ വേഗം…

പെട്ടന്ന് അവർ മൂന്ന് പേരും ടവൽ അഴിച്ചു താഴെയിട്ടു. ഞാൻ നോക്കുബോൾ മൂന്ന് കുണ്ണകളും കാറ്റ് പോയ ബലൂൺ പോലെ നിൽപ്പുണ്ട്. അത് കണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് ചിരി വന്നിരുന്നു.

ആതിര: അനന്ദു…. ഇതെന്താ ചൂന്യമുളക് പോലെ ഉണ്ടല്ലോ.

രേവതി: ആ… മൂന്നും ഒരേ പോലെ.

ഞാൻ: എടി…. ഇത് കമ്പിയാക്കി കാണിക്കണോ?

രേവതി: അയ്യോ… അതൊന്നും വേണ്ട ചേച്ചി….

രാതിക: വേണം ചേച്ചി…. എടാ.. കമ്പിയാക്കടാ…..

ഞാൻ: അതിന് പലതും കാണണം മോളെ, എന്നാലെ കമ്പിയാവൂ.

ആതിര: ആ… നേരത്തെ അവര് നമ്മൾ മുള്ളുന്നത് കണ്ടതല്ലേ. അത് ഓർത്തു