മതീട്ടോ…
അമ്മായി എന്നെ അവിടെ നിർത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അമ്മായി പോയി.
വിപിൻ: ഇത് ചേച്ചിമാർക്ക് സ്പ്രേ…
അമ്മക്കും മേമ്മമാർക്കും സ്പ്രേ കൊടുത്തു മാമൻ പറഞ്ഞു. അവരെലാം അത് അടിച്ചു നോക്കി.
വിപിൻ: നോക്കട്ടെ, ചേച്ചി…..
ദേവിക മേമ്മ കക്ഷത്തിൽ അടിച്ചപ്പോൾ മാമൻ ചോദിച്ചു. ഒരു മടിയും കൂടാതെ മേമ്മ കക്ഷം പൊക്കി പിടിച്ചപോൾ മാമൻ ഒന്ന് മണത്ത് നോക്കി. പിന്നെ കക്ഷത്തിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു ആഞ്ഞു മണത്തു.
ദേവിക: ഹാ…. എന്താടാ കാണിക്കണേ?
ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ മേമ്മ എന്നെ പാളി നോക്കി മാമനോട് ചോദിച്ചു.
വിപിൻ: നല്ല മണം, ചേച്ചി.
അമ്മ: ഭാഗ്യം, വേറെ വല്ലോടത്തും അടിച്ചു നോക്കാഞ്ഞത്. അവൻ അവിടെയും മണത്ത് നോക്കിയേനെ.
ദേവിക: ഒന്ന് പോ ചേച്ചി… അച്ചുവിനു മനസിലാകുന്നുണ്ട് കേട്ടോ.
സിന്ധു: ഹോ…. അവൾക്ക് മനസിലാവില്ല ചേച്ചി. അല്ലെ അച്ചു?
ഞാൻ ഒന്നും അറിയാത്തപോലെ നിന്നു.
വിപിൻ: ഇന്നാ, ഇതൊക്കെ ഒന്ന് നോക്ക്. എല്ലാം സൈസ് കറക്റ്റ് അല്ലെന്ന് നോക്കിക്കെ.
ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ കുറെ ബ്രായും ഷെഡിയും എടുത്തു കിടക്കയിൽ മാമൻ നിരത്തുന്നത് കണ്ടു.
വിപിൻ: ഇത് ചേച്ചിക്ക്….38 അല്ലെ സൈസ്?
ഒരു ബ്രായും ഷെഡിയും നീട്ടി കൊണ്ട് മാമൻ പറഞ്ഞു.
അമ്മ: അതെ… അതൊന്നും മറന്നില്ല, അല്ലെ?
വിപിൻ: എങ്ങനെ മറക്കാനാ ചേച്ചി.
അമ്മേടെ മുലയിൽ നോക്കിയാണ് മാമൻ പറഞ്ഞത്. ഞാൻ നോക്കുബോൾ അമ്മ നൈറ്റിക്ക് മേലെ കൂടി മുലകളുടെ മുകളിൽ ആ ബ്രാ കപ്പ് വെച്ച് നോക്കുന്നു. അതെ പോലെ മേമ്മമാരും വെച്ച് നോക്കുന്നുണ്ട്. നീല, മഞ്ഞ, ചുവപ്പ് എന്നിങ്ങനെയുള്ള നെറ്റ് ടൈപ് ബ്രാ ആയിരുന്നു അവയെല്ലാം. അതിട്ടാൽ മുലഞെട്ടി മാത്രം കാണില്ല, ബാക്കി എല്ലാം ശരിക്കും കാണാം എന്നെനിക്ക് മനസിലായി.
അമ്മ: മ്മ്… കറക്റ്റ് പാകം.
വിപിൻ: ആ…. ഞാൻ ഇതെല്ലാം സെലക്ട് ചെയ്തത് മനസ്സിൽ കണ്ടാണ്.
ദേവിക: എന്ത് മനസ്സിൽ കണ്ട്?
വിപിൻ: ഹോ… എന്ത് മനസ്സിൽ കണ്ടാ അളവ് അറിയാ, അത് തന്നെ.
സിന്ധു: അയ്യേ….. ഈ ചെക്കൻ… അല്ല, ഈ ഷെഡിക്ക് എന്താടാ മുന്നിൽ ഒരു തുള?
അമ്മ: ആ…. അതിന് ചുറ്റും മുത്തുകൾ ഉണ്ടല്ലോ.
അമ്മയും ഷെഡി എടുത്തു നോക്കി.
ദേവിക: ആ… ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ? മുള്ളാൻ സൗകര്യത്തിന് ആണോടാ?
വിപിൻ: ആ…പിന്നെ പലതും കയറ്റുമ്പോൾ ഷെഡി ഊരാതെ കേറ്റാം.
അമ്മ: അയ്യേ…. ഈ ചെക്കൻ.
ഞാൻ: എന്ത് കേറ്റുമ്പോളാ അമ്മേ?
അമ്മ: ഒന്ന് പോടീ. അതൊക്കെ നിന്നോട് പറഞ്ഞാ മനസിലാവില്ല.
സിന്ധു: പെണ്ണ് ഇരിക്കുന്നു, മോനെ…. നോക്കിയും കണ്ടും പറഞ്ഞോ.
എന്റെ പൊന്ന് ആദി എന്താ ഇത് ഇങ്ങനെയും എഴുതാൻ പറ്റുമോ 52 പേജ് തീർന്നത് അറിഞ്ഞില്ല 52 പേജിലും ഫുൾ കളി തന്നെ ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല
അടിപൊളി
കൊള്ളാം ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും നിർത്താതെ കളിയിലാണല്ലോ അശ്വതിയുടെ മുതിർന്ന അച്ഛന്മാരും അമ്മമാരും. കൂടാതെ അമ്മാവനും അമ്മായിയും അപ്പച്ചിയും അകന്ന ബന്ധുക്കളും അയൽക്കാരുമൊക്കെ ഈ ഉത്സവത്തിൽ പങ്കുചേരാൻ എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കുട്ടികളുടെ ഉന്മാദം പറയാനുമില്ല. അശ്വതിയുടെ നാട്ടുകാരനെങ്കിലും ആകാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു. ഗംഭീരം