അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 3 [ആദിദേവ്] 198

മദ്യ ഗ്ലാസിൽ പിടിച്ച് അച്ഛൻ അറിയാത്ത പോലെ അത് തുടകളിലേക്ക് ഒഴിച്ച് കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

അനു: ഹോ….

അച്ഛൻ: ഞാൻ തുടച്ചു തരാം, മോളെ.

പെട്ടെന്ന് അച്ഛൻ അമ്മയുടെ തുടയിലുള്ള ആ മദ്യം തുടയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷേ തുടയ്ക്കുന്നതിലും കൂടുതൽ ആ തുടകൾ രണ്ടും പിടിച്ചമർത്തുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്. പെട്ടെന്ന് അച്ഛൻ്റെ കൈമുകളിലേക്ക് കയറി, അമ്മായിയുടെ ഷെഡ്ഡിയുടെ പുറത്തുകൂടെ പൂർത്തളത്തിൽ അമർന്നതും കണ്ടതും അമ്മായി ചാടി പിടഞ്ഞ് എണീറ്റിരുന്നു.

അനു: ശ്ശോ… അവിടെ ഒന്നും ആയില്ല ചേട്ടാ…

അച്ഛൻ: ഒരു നനവ് കണ്ടിരുന്നു, അതുകൊണ്ടാ.

അനു: കുറെ നേരമായില്ലേ മോനും കൂടി തൊട്ടും തലോടിയും ഇരിക്കുന്നു.

അമ്മായി എന്നെ നോക്കി ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെയാണ് പറഞ്ഞത്. എന്നാൽ പാപ്പൻ്റെ കുണ്ണ എൻ്റെ ചന്തി നല്ലോണം അമർത്തിയാണ് പാപ്പൻ ഇരുന്നത്, വയറിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കൈ അമ്മായി കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അമ്മ: ആ.. എല്ലാവരും വന്നേ… ഞങ്ങളെ അടുക്കളയിൽ സഹായിക്ക്.

അമ്മ ഒന്നു പറയുമ്പോഴും അമ്മയുടെ നോട്ടം അമ്മായിയുടെ തുടകളിലേക്കായിരുന്നു.

അച്ചൻ : ആ… എല്ലാവരും വായോ.

അച്ഛൻ കൈവേഗം അമ്മയുടെ തുടയിലെടുത്ത് ഒരു ചമ്മലോടെ അമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ എല്ലാവരും അടുക്കളയിലേക്ക് കടന്നു. പിന്നെ എവിടെ പാചകത്തിനുള്ള തിരക്കൊക്കെയായിരുന്നു. അതിനിടയിൽ അച്ഛനും പാപ്പന്മാരും മാമനും എല്ലാം ഇടയ്ക്ക് മദ്യപിക്കുന്നുണ്ട്.

കളിയും ചിരികളുമായി സമയം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല. ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച് പാപ്പന്മാരും എല്ലാം വീട്ടിലേക്ക് പോയി, കൂടെ പിള്ളേരും.

അനു: അല്ല അച്ചു, ആ അറ്റത്ത് കാണുന്നത് എന്താണ്..

വീടിൻ്റെ പുറകുവശത്ത് ഏറ്റവും അറ്റത്ത് കാണുന്ന ബാത്റൂമിലേക്കാണ് അമ്മായി ചൂണ്ടിക്കാട്ടി ചോദിച്ചത്.

ഞാൻ: അത് ബാത്റൂം ആണ്.

അനു: ആഹാ… അത് ഉപയോഗിക്കാറില്ലേ?

ഞാൻ: പകലൊക്കെ ഉപയോഗിക്കും, രാത്രി അവിടെ കരണ്ട് ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് കാര്യം പോകാറില്ല.

അനു: എനിക്കു ഒന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കണമായിരുന്നു. നമുക്ക് അവിടെ പോയാലോ?

അപ്പോഴാണ് അമ്മ അവിടെ വന്നത്.

അമ്മ: എവിടെ പോകുന്ന കാര്യം മോളെ?

അനു: അല്ലാ, ആ ബാത്റൂമിലേക്ക്…

2 Comments

Add a Comment
  1. എന്റെ പൊന്ന് ആദി എന്താ ഇത് ഇങ്ങനെയും എഴുതാൻ പറ്റുമോ 52 പേജ് തീർന്നത് അറിഞ്ഞില്ല 52 പേജിലും ഫുൾ കളി തന്നെ ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല
    അടിപൊളി

  2. പ്രിയരൂപ്

    കൊള്ളാം ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും നിർത്താതെ കളിയിലാണല്ലോ അശ്വതിയുടെ മുതിർന്ന അച്ഛന്മാരും അമ്മമാരും. കൂടാതെ അമ്മാവനും അമ്മായിയും അപ്പച്ചിയും അകന്ന ബന്ധുക്കളും അയൽക്കാരുമൊക്കെ ഈ ഉത്സവത്തിൽ പങ്കുചേരാൻ എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കുട്ടികളുടെ ഉന്മാദം പറയാനുമില്ല. അശ്വതിയുടെ നാട്ടുകാരനെങ്കിലും ആകാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു. ഗംഭീരം

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *