അനു: അച്ചു… വാ…
മാറാനുള്ള ഡ്രെസ്സും തോർത്ത് മുണ്ടും എടുത്ത് അമ്മായി വന്നു. അങ്ങനെ ഞാനും അമ്മായിയും ഒരു വിളക്ക് കത്തിച്ച് അവിടേക്ക് നടന്നു.
അനു: വാതിൽ തുറന്നിടാം അച്ചു, അല്ലെങ്കിൽ അകത്തു നിൽക്കുന്നവർക്ക് വെളിച്ചം കാണില്ല. പിന്നെ അകത്ത് വിളക്ക് വച്ചാലും പുറത്തിരുട്ടത്ത്‌ നിക്കണം.
ഞാൻ: ആ… അമ്മായി തുറന്നിട്ടോ, ഞാനിവിടെ വിളിക്കും പിടിച്ചു നിന്നോള്ളാം.
അങ്ങനെ അമ്മായി വാതിൽ തുറന്നു അകത്തുകയറി. മാറാനുള്ള ഡ്രസ്സ് എല്ലാം ആ വാതിലിൽ തന്നെ ഇട്ടു.
അനു: ആഹാ… യൂറോപ്യൻ ക്ലോസെറ്റും ഷവറും ഉണ്ടല്ലോ. ഇത്രയും നല്ല ബാത്റൂം ആണോ മേൽക്കൂര ഒന്നുമില്ലാതെ വെച്ചേക്കുന്നത്?
ഞാൻ: ആ… അതു തേങ്ങ വീണു ഓട് പൊട്ടി. മരമൊക്കെ ആകെ ദ്രവിച്ചതായതുകൊണ്ട് മേൽക്കൂര പുതുക്കി പണിയാൻ വേണ്ടി കുറച്ചുദിവസം മുന്നേ ഊരി ഇറക്കിയതാ.
അനു: മ്മ്…. ആദ്യം ഒന്ന് മുള്ളട്ടെ…
ഞാൻ നോക്കിനിൽക്കെ അമ്മായി ബ്രാ ഷെഡിയും ഊരി. പുറംതിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന അമ്മായിയുടെ ആ വിരിഞ്ഞു തള്ളിയ വെണ്ണ ചന്തികൾ നഗ്നമായി തന്നെ ഞാൻ ശരിക്കും കണ്ടു. എന്തു രസമായാണ് അങ്ങനെ വിരുന്നു തള്ളി നിൽക്കുന്നത്.
അതുപോലെ നല്ലോണം കൊഴുത്ത തുടകളാണ് അമ്മയുടെ. അതും ചന്തികളുടെ തൊട്ടു താഴെയായി കൂട്ടിമുട്ടി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. പിന്നെ ഒരു ബനിയൻ മാത്രമാണ് അവരുടെ വേഷം. ഞാൻ അങ്ങനെ നോക്കിനിൽക്കെ അമ്മായി എനിക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
അനു: എടി, ക്ലോസറ്റിൽ നിറയെ പൊടിയാണല്ലോ..
ഞാൻ: കഴുകിയാൽ മതി, അമ്മായി.
അനു: ഹോ…അതിനൊന്നും സമയം ഇല്ല.
അതേന്നേരം ഞാൻ അമ്മയുടെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് ആയിരുന്നു നോട്ടം. പൂർത്തടം നല്ല ക്ലീൻ ചെയ്തു ആ കിടാവിളക്കിൻ്റെ വെളിച്ചത്തിൽ തിളങ്ങി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു. ബ്രൗൺ ഇതളുകൾ നോക്കി നിൽക്കെ അമ്മായിയുടെ വിരലുകൾ ആ ഇതളിനെ വകഞ്ഞു മാറ്റി കന്തിനെ തുറുപ്പിച്ചു നിർത്തിയതും ഞാൻ അതിശയിച്ചു.
അനു: ഇങ്ങനെ നിന്ന് മുള്ളാം അച്ചു, അതാ നല്ലത്…..
അമ്മായിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ പുഞ്ചിരിയോടെ അവർ പറഞ്ഞു. ഞാൻ പിന്നെയും നോക്കുമ്പോൾ അതാ മൂത്രം ചീറ്റി തെറിക്കുന്നു.
ഞാൻ: അയ്യേ… ഈ അമ്മായി.
അനു: ആഹാ… മറ്റുള്ളത് കണ്ടപ്പോൾ കുഴമില്ല, അല്ലെ അച്ചു? മൂത്രം വരുന്നത് കണ്ടപ്പോളാ നാണം.
ഞാൻ: ശ്ശോ… ഈ അമ്മായി.
അവരുടെ മൂത്രമൊഴിക്കൽ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ബനിയനും ബ്രായും ഊരിയിട്ടു. മാറിൽ ആ മുഴുത്തു തള്ളി ഉടയാതെ നിൽക്കുന്ന മുലകൾ കണ്ട് ഞാൻ അതിശയിച്ചു. അമ്മയുടെയും മേമ്മ മാരുടെയും മുലയുടെ അത്രയും ഉണ്ട്. എന്നാൽ അത്രയും ഉടവില്ല.
എന്റെ പൊന്ന് ആദി എന്താ ഇത് ഇങ്ങനെയും എഴുതാൻ പറ്റുമോ 52 പേജ് തീർന്നത് അറിഞ്ഞില്ല 52 പേജിലും ഫുൾ കളി തന്നെ ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല
അടിപൊളി
കൊള്ളാം ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും നിർത്താതെ കളിയിലാണല്ലോ അശ്വതിയുടെ മുതിർന്ന അച്ഛന്മാരും അമ്മമാരും. കൂടാതെ അമ്മാവനും അമ്മായിയും അപ്പച്ചിയും അകന്ന ബന്ധുക്കളും അയൽക്കാരുമൊക്കെ ഈ ഉത്സവത്തിൽ പങ്കുചേരാൻ എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കുട്ടികളുടെ ഉന്മാദം പറയാനുമില്ല. അശ്വതിയുടെ നാട്ടുകാരനെങ്കിലും ആകാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു. ഗംഭീരം