അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 3 [ആദിദേവ്] 1076

ഉണ്ണി: ചേച്ചിമാർക്ക് കൊടുത്ത പെട്ടിയുടെ നമ്പർ ലോക്ക് തുറക്കുന്നില്ല.

അനു: 111 ആക്കി നോക്കിയില്ലേ?

കണ്ണൻ: നോക്കി… പക്ഷെ തുറന്നില്ല. അമ്മായി ഒന്ന് വന്നേ.

ഞാൻ: അവർ എവിടാ?

ഉണ്ണി: ദാസൻ പാപ്പൻ്റെ വീട്ടിൽ ഉണ്ട്.

കണ്ണൻ: പിള്ളേർ എല്ലാം അവിടെ. വെല്യോര് എല്ലാം ഇവിടെ.

അനു: എന്നാ വാ.. അച്ചു….നീ ഇത് അലക്കാൻ ഇട്.

മാറിയ തുണി തന്നു അനു പറഞ്ഞു.

ഞാൻ: ആ… ഞാൻ ഇതൊക്കെ വെച്ചിട്ട് വരാം.

അനു: ശരി അനു…

അങ്ങനെ അനുവും ഉണ്ണിയും കണ്ണനും ഒരുമിച്ച് പോയി. അകത്തേക്ക് കേറാൻ നോക്കിയതും വീടിനു സൈഡിൽ നിന്ന് അനന്തു പമ്മി പമ്മി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു. ഞാൻ അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

ഞാൻ: എന്താടാ ഒരു കള്ളത്തരം?

അവൻ ഒരു ഞെട്ടലോടെ എന്നെ നോക്കി.

അനന്തു: സ്സൂ…. മിണ്ടല്ലേ…

ഞാൻ: എന്താടാ?

പതിയെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

അനന്തു: ഒരു കാര്യം കാണിച്ചു തരാം, എൻ്റെ കൂടെ വാ.

ഞാൻ അവൻ്റെ പിന്നാലെ നടന്നു. നേരെ ചെന്നു നിന്നത് എൻ്റെ റൂമിൻ്റെ ജനലിൻ്റെ അടുത്താണ്. അതിൻ്റെ ഗ്യാപ്പിലൂടെ അവൻ നോക്കി. പിന്നെ എന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി നോക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

എന്നേക്കാൾ ഉയരം കുറവായത് കൊണ്ട് ഞാൻ അവൻ്റെ തലക്ക് മേലെകൂടി ഉള്ളിലേക്കു നോക്കി. അകത്തെ കാഴ്ച്ച കണ്ടതും ഞാൻ ഞെട്ടി അവനെ നോക്കി.

ഉള്ളിൽ അമ്മയും മേമ്മമാരും അമ്മാവനും പൂർണ നഗ്നരായി കളിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് ഞങ്ങൾ കണ്ടത്!.

ഞാനും അനന്ദുവും ഒരുമിച്ച് റൂമിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ അമ്മയും മാമനും മേമ്മമാരും പൂർണ നഗ്നരായി നിൽക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്. മാമൻ്റെ ചുറ്റും അവർ മൂന്ന് പേരും നിൽക്കുന്നുണ്ട്. അതും പരസ്പരം തൊട്ടും തലോടിയും.
മാമൻ അവരുടെ ആ മുഴുത്ത മുലകളും ചന്തികളും നല്ലോണം ഞെക്കി ഉടക്കുന്നുണ്ട്.

8 Comments

Add a Comment
  1. ഏത് side bro

  2. ഈ സെയിം കഥ വേറെ സൈറ്റിൽ കണ്ടു എന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഈ കഥയെഴുത്ത് നിർത്തിയോ?

  3. Pwolliiiiiiii🔥🔥

  4. Same story vera site kandu😏

      1. രങ്കണ്ണൻ

        അശ്വതിയും കസിൻസും

  5. എന്റെ പൊന്ന് ആദി എന്താ ഇത് ഇങ്ങനെയും എഴുതാൻ പറ്റുമോ 52 പേജ് തീർന്നത് അറിഞ്ഞില്ല 52 പേജിലും ഫുൾ കളി തന്നെ ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല
    അടിപൊളി

  6. പ്രിയരൂപ്

    കൊള്ളാം ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും നിർത്താതെ കളിയിലാണല്ലോ അശ്വതിയുടെ മുതിർന്ന അച്ഛന്മാരും അമ്മമാരും. കൂടാതെ അമ്മാവനും അമ്മായിയും അപ്പച്ചിയും അകന്ന ബന്ധുക്കളും അയൽക്കാരുമൊക്കെ ഈ ഉത്സവത്തിൽ പങ്കുചേരാൻ എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കുട്ടികളുടെ ഉന്മാദം പറയാനുമില്ല. അശ്വതിയുടെ നാട്ടുകാരനെങ്കിലും ആകാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു. ഗംഭീരം

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *