അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 5 [ആദിദേവ്] 326

 

ഞാൻ: പോടാ തായോളി…. പാലൊക്കെ നിൻ്റെഅമ്മേടെ പൂറ്റിൽ ഒഴിക്ക്. അതാവുമ്പോൾ സേഫ് ആണ്. എടി കൂത്തിച്ചി, നീ വേണ്ടേ ഇതൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കാൻ. അല്ലേൽ ഈ പ്രായത്തിൽ വയറും വീർപ്പിച്ചു നടക്കേണ്ടി വരും.

 

ആതിര: അത് ഞാൻ… അപ്പോഴത്തെ രസത്തിൽ മറന്ന് പോയി, ചേച്ചി.

 

ഞാൻ: അല്ലാ…. നിങ്ങൾ എങ്ങനെ ഇവിടെ എത്തി?

 

അനന്തു: അമ്മേടെ പൂറ്റിൽ നല്ലോണം നിറച്ചതായിരുന്നു. അത് ആതിര ചേച്ചി ഒളിഞ്ഞു കണ്ടു.

 

ഞാൻ: പിന്നെ.

 

അനന്തു: ഞാൻ വീട്ടിനു പുറത്തിറങ്ങിയതും ചേച്ചി എന്നെ കയ്യോടെ പൊക്കി. പിന്നെ പറയാ ചേച്ചിക്കും കൂടി ചെയ്തു കൊടുക്കാൻ. അങ്ങനെയാ ഞങ്ങൾ ഇവിടെ എത്തിയെ.

 

ഞാൻ: അപ്പോ ഉണ്ണിയും കണ്ണനോ?

 

കണ്ണൻ: അമ്മേടെ കഴപ്പ് മാറിയപ്പോൾ കിടന്നുറങ്ങി. ഞങ്ങൾ പുറത്ത് ഇറങ്ങി അനന്തുവിനെ നോക്കാൻ വീട്ടിൽ എത്തിയതും ആതിര ചേച്ചിയും അനന്തുവും കൂടി പറമ്പിലേക്ക് നടക്കുന്നത് കണ്ടു.

 

ഉണ്ണി: ഇവനെയും കൂട്ടി മോട്ടോർ ഷെഡിൽ കയറുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി. ചെന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ രണ്ടും തുണിയില്ലാതെ നല്ല കളി. കയ്യോടെ ഞങ്ങൾ പൊക്കി.

 

ഞാൻ: പിന്നെ മൂന്ന് പേരും കൂടി നിന്നെ അങ്ങ് കളിച്ചു, അല്ലെ?

 

ആതിര: മ്മ്…. നല്ല രസമായിരുന്നു. പക്ഷെ കൂതി നീറുന്നു.

 

ഞാൻ: കാണും… ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ മാറിക്കോളും.

 

ആതിര: ഒരു ദിവസം മതിയോ ചേച്ചി?

 

ഞാൻ: ആ.. അല്ലേൽ രണ്ട്. എന്തായാലും മാറും.

 

രാതിക: അതെന്താ ചേച്ചിക്ക് ഇത്രയും ഉറപ്പ്?

The Author

ആദിദേവ്

പോട്ടെ സാരമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന നേരങ്ങളിലാണ് ഞാൻ ഏറ്റവും സുന്ദരമായി ചിരിക്കുന്നത്... ???

1 Comment

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *