അശ്വതിയുടെ നിഷിദ്ധകാലം 5 [ആദിദേവ്] 326

 

രേവതി: ശരി ചേച്ചി.

 

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു. ഞാനും ഉണ്ണിയും കണ്ണനും കൂടി വീട്ടിലേക്കു പോയി.

 

ഞാൻ: അമ്മേ… എവിടാ…?

 

ബിന്ദു: ഞാൻ കുളിക്കാ പെണ്ണെ.

 

ഞാൻ: എന്നാ വേഗം ഇറങ്ങു, എനിക്കും കുളിക്കണം.

 

ബിന്ദു: കഴിഞ്ഞൂടി.

 

അമ്മ ഇറങ്ങി വന്നത് ഒരു ടവൽ മാത്രം ഉടുത്തായിരുന്നു. അത് ഉടുക്കുന്നതിനേക്കാൾ നല്ലത് ഉടക്കാത്തതാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. പാതിയിൽ കൂടുതൽ പുറത്തായ മുഴുത്ത മുല രണ്ടും തെളിഞ്ഞ കണ്ണികളോട് കൂടി കാണുന്നുണ്ട്. കൊഴുത്തുരുണ്ട തുട രണ്ടും പുറത്താണ്.

 

ബിന്ദു: ശ്ശോ… ഇവരും ഉണ്ടായിരുന്നോ.

 

ഉണ്ണിയേയും കണ്ണനെയും കണ്ട് അമ്മ ഒന്ന് പരുങ്ങി.

 

ഞാൻ: ഹോ… ഇവര് കാണാത്തതാണോ അമ്മേടെ.

 

ബിന്ദു: മ്മ്…. കാണൽ കുറച്ചു കൂടിപ്പോയെന്ന് മാത്രം.

 

ഞാൻ: പോയി കുളിച്ചിട്ട് വാടാ രണ്ടും.

 

അതുകേട്ട് ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ച് അവർ പോയി. ഞാൻ അങ്ങനെ കുളിക്കാൻ കയറി. കുളി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അമ്മ ഒരു മുണ്ട് മാത്രം മാറിന് മുകളിൽ ചുറ്റി കിടക്കയിൽ മലർന്ന് കിടപ്പുണ്ട്.

 

ഞാൻ: ഇതെന്താ ഡ്രസ്സ്‌ മാറിയില്ലേ?

 

ബിന്ദു: ഹോ… നീ പിള്ളേരെ പറഞ്ഞു വിടേണ്ടിയിരുന്നില്ല.

 

ഞാൻ: ആഹാ…. കഴപ്പ് മൂത്ത് കിടക്കാലെ.

 

അച്ഛൻ്റെ ഒരു ബനിയൻ ഇട്ടുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. ആ ബനിയന് എൻ്റെ തുടയുടെ പാതി വരെ ഇറക്കമുള്ളൂ.

 

ബിന്ദു: അതേടി.

 

ഞാൻ അമ്മേടെ അടുത്ത് ചെന്ന് കിടന്നു.

 

ഞാൻ: എന്നാ അവരെ വിളിക്കട്ടെ?

The Author

ആദിദേവ്

പോട്ടെ സാരമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന നേരങ്ങളിലാണ് ഞാൻ ഏറ്റവും സുന്ദരമായി ചിരിക്കുന്നത്... ???

1 Comment

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *