അത്ഭുത ബാലന്‍ വിഷ്ണു 8 [നിഷ] 237

അപ്പോൾ നിനക്ക് സമ്മതമല്ല അല്ലേ? .

അവൾ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി.

ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവർക്ക് സമ്മതമാണെങ്കിലോ?

അവർ സമ്മതിക്കാൻ ഇരിക്കുകയാണ്.

നീയല്ലേ പറഞ്ഞത് അവരുടെ ഭർത്തക്കാൻ മാർക്ക് ഇത്രയൊന്നും ഇല്ല എന്ന്.

ഞാനത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ കുപ്പായത്തിന്റെ കുടുക്ക് അഴിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ മുലയെ ഞെരിക്കാൻ പുറപ്പെട്ടു.

അവൾ എന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി നാക്ക് വായിലേക്ക് കടത്തി പരസ്പരം ഉമിനീരുകൾ കൈമാറി കൊണ്ടിരുന്നു

ഈ സമയവും അവളുടെ കൈ എന്റെ കളിവീരൻ നുഴഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.

മോളു നമ്മളിന്ന് മൂന്നുദിവസവും ഞാൻ നിന്റെ എല്ലാം ഉള്ളിൽ തന്നെയാണ് ഒഴിച്ചത്.

അവൾ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അതിന്

അതിനൊന്നുമില്ല അടുത്തുതന്നെ നീ പ്രസവിക്കും അത്രതന്നെ.

അവള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അതിനെന്താ നമുക്കൊരു കുഞ്ഞിനെ വേണമല്ലോ?

ഒന്നു മതിയോ? ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട്.

എനിക്ക് 10 കുട്ടികൾ വേണം.

എന്റെ അമ്മോ നമ്മൾ എങ്ങനെ വളർത്തും?

അതൊന്നും എനിക്കറിയില്ല.ഞാൻ10എണ്ണത്തിനെ പ്രസവിക്കു ഹി ഹിഹി. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ എന്റെ മൂക്കിൽ പിടിച്ച് തിരിച്ചു.

അപ്പോൾ നിനക്കും എത്രയും പെട്ടെന്ന് അമ്മയാകാൻ ആണ് മോഹം അല്ലേ?

അവൾ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി തലയാട്ടി. നമ്മുടെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഒക്കെ വയസ്സായില്ലേ? അവർക്കും ആഗ്രഹം കാണില്ലേ പേരക്കുട്ടികളെ കളിപ്പിക്കാൻ എടുത്തു വളർത്താനും. എന്നുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.

ഞാനവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചുണ്ടില്‍ ഉമ്മ വെച്ചു.  ഇതിനിടെ ഞാൻ അവളുടെ കുപ്പായം അഴിച്ചു മാറ്റിയിരുന്നു