അത്തം പത്തിന് പൊന്നോണം [Sanjuguru] 684

ഞാൻ വീണ്ടും ഇരുട്ടിൽ തപ്പിത്തടഞ്ഞു മുകളിലേക്കുപോയി.  ദേവകി ചെറിയമ്മ വന്നിട്ട് പോയോ ആവോ.  എന്തായാലും ഞാൻ ചെന്നതിനു ശേഷം വന്നില്ല. പോയി കിടന്നതും പെട്ടന്ന് തന്നെ ഉറക്കത്തിലേക്കു വീണു.  അന്നേ ദിവസം ആരെയും പണിയാതെ കിടന്നതിനു ദൈവമായി എനിക്ക് പുതിയ ചരക്കിനെ കൊണ്ടുതന്നു.  നിഷിദ്ധ ബന്ധമാണെങ്കിലും എന്റെ ചേച്ചി ഒരു ചരക്ക് തന്നെയാണ്. അവളെയും മനസ്സിൽ കണ്ടു ഞാനുറങ്ങി.

വിശാഖം

രാവിലെ ഒരു എട്ടുമണിയോടുകൂടിത്തന്നെ ഞാൻ എഴുനേറ്റു. എഴുന്നേറ്റതും ഞാൻ താഴേക്ക്‌ ചെന്നു ചെറിയമ്മമാരും ചേച്ചിയും അടുക്കളയിൽ പ്രാതലിനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ്.

ഞാൻ നേരെ പത്തായപ്പുരയിലേക്കു പോയി അവിടെച്ചെന്ന് മുത്തുവിന് കുറച്ച് കാശുകൊടുത്തു എന്നിട്ട്‌ അവനോടു ബീവറേജിൽ പോയി കുറച്ച് സാധനം രണ്ടു ഫുള്ള് കൂടി വാങ്ങിവരാൻ പറഞ്ഞു.  പിന്നെ ഒരു ലിസ്റ്റ് കൊടുത്തു എന്റെ ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ മരുന്ന് കടയുണ്ട് അവിടെ കൊടുത്തു വാങ്ങാൻ പറഞ്ഞു.  ഞാൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞോളം എന്നും പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ഞാൻ കുളത്തിൽ പോയി ഒരു കുളി പാസ്സാക്കി വന്നു.

ഞാൻ വന്നു കയറുമ്പോളാണ് ഇളയച്ഛനും ഇളയമ്മയും വരുന്നത് അവർ കയ്യിൽ ഒരു ബാഗുമുണ്ട്.

ഇളയച്ഛൻ : ഇന്ന് മുതൽ ഇവിടെയങ്ങട് കൂടാമെന്നു കരുതി.

ഞാൻ : അത് ഞങ്ങൾ നേരത്തെ പറഞ്ഞതല്ലേ.  വാ.  മുകളിൽ മുറി ശെരിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതുപോരെ..

ഇളയച്ഛൻ : എനിക്ക് മുറിയൊന്നും വേണ്ട ഞാനിവിടെ ഉമ്മറത്തോ.  മറ്റോ കിടന്നോണ്ടു.  പണ്ടേ എനിക്ക് അതാ ശീലം.

ഞാൻ : അതൊന്നും വേണ്ട. മുകളിലെ ഏറ്റവും വലിയ മുറി തന്നെയാ നിങ്ങള്ക്ക് ഒരുക്കിയിട്ടുള്ളത്.  പിന്നെ ഇവിടെ വന്നാൽ ശരണ്യ അശ്വതിയുടെകൂടെയോ അനിതയുടെ കൂടെയോ ആയിരിക്കും അതുകൊണ്ട് അവൾക്ക് മുറിയൊന്നും വേണ്ട.  ഞാൻ ഉള്ളതുകൊണ്ട് മിഥുനും വേണ്ട.

ഇളയച്ഛൻ : ഇവിടെ വന്നാൽ ഇതൊരു പൂരപ്പറമ്പുപോലെയല്ലേ.  ഈ സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ വെക്കാൻ ഒരു സ്ഥലം അത്ര തന്നെ.  ലേഖേ നീ പോയി ഇതൊക്കെ മുറിയിൽ വെച്ചിട്ട് വായോ.  ഞാനിനി പടി കയറുന്നില്ല.

ഞാൻ : ഇതിങ്ങു തരൂ ഇളയമ്മേ.

ഞാൻ കയ്യിൽ നിന്നും ബാഗുകൾ എല്ലാം വാങ്ങി. കുളി കഴിഞ്ഞു വരുന്നതായതുകൊണ്ടു മുണ്ട് മാത്രമേ ഉടുത്തിരുന്നുള്ളു.  ദേഹത്ത് തോർത്തും പുതച്ചിരുന്ന. ഞാൻ മുന്നിൽ ആദ്യം പടികയറി പിന്നാലെ ഇളയമ്മയും. ദേവകി ചെറിയമ്മയുടെ മുറിയുടെ തൊട്ടടുത്ത മുറിയായിരുന്നു. ഞാൻ മുറി തുറന്ന് ബാഗുകൾ എല്ലാം അകത്തു വെച്ചു. ഇളയമ്മ മുറിയെല്ലാം നടന്നു നോക്കി. അവിടുത്തെ ജനലുകൾ തുറന്നു.

ഞാൻ : തൊട്ടടുത്ത മുറിയിൽ ദേവകി ചെറിയമ്മയുണ്ട്.

ശ്രീലേഖ : അതേയോ ?
ആ കണ്ണിൽ ഒരു തിളക്കം ഞാൻ കണ്ടു.

ഞാൻ : ഇപ്പൊ അവിടെ ഉണ്ടാവില്ല. അടുക്കളയിൽ ആകും.

ഇളയമ്മയെക്കുറിച്ചു പറയാണെങ്കിൽ ആളൊരു സുന്ദരിയാണ് വെറും സുന്ദരിയല്ല അതിസുന്ദരി.  പാലുപോലെ വെളുത്ത നിറം. വയസ്സ് 43 ആയിട്ടേയുള്ളു പക്ഷെ കാണുമ്പോൾ നല്ല പ്രായം തോന്നിക്കും.  നല്ല തടിയുമുണ്ട്…  നല്ല വൃത്തിയുള്ള തടി. എപ്പോഴും നല്ല ചന്തത്തിൽ വസ്ത്രം ധരിച്ചാണ് നടക്കുന്നത്.

ഞാൻ : ഇളയച്ഛന് പ്രായത്തിന്റെ ഒരു അവശത വന്നു തുടങ്ങിയല്ലേ ?
ഞാൻ വെറുതെ ഒരു ചൂണ്ടയിട്ടു നോക്കി

ശ്രീലേഖ : അങ്ങനെ കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല.  പണ്ടേയുള്ള മടി ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്. അത്ര തന്നെ.

ഞാൻ : പടി കയറുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ മുറി ഇവിടെയാക്കിയത് ബുദ്ധിമുട്ടയോ എന്ന് കരുതി.

ശ്രീലേഖ : അതൊന്നുമില്ല.

ഞാൻ : എന്നാ ഞാൻ പോകട്ടെ. കുളിച്ച് വരുന്ന വഴിയാ.

ശ്രീലേഖ : ശെരി.  ഞാനും താഴെ അടുക്കളയിൽ ചെല്ലട്ടെ. കുറെ കാലമായി നാട്ടുവിശേഷങ്ങൾ ഒക്കെ കേട്ടിട്ട്.

ഞങ്ങൾ റൂമിനു പുറത്തിറങ്ങി. ഇളയമ്മ പടികൾ ഇറങ്ങി താഴേക്ക്‌ പോയി.  ഞാൻ മുറിയിൽ ചെന്ന് ഡ്രസ്സ്‌ മാറി ചായ കുടിക്കാൻ താഴേക്ക്‌ പോയി. മുമ്പത്തെ പോലെയല്ല,ഇപ്പൊ ഒരു പടക്കുള്ള ആളുണ്ട്.  അതുകൊണ്ട്  രണ്ടു ട്രിപ്പ്‌ ആയിട്ടാണ് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത്‌. ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഞങ്ങൾ പുതിയ തലമുറയിലെ പിള്ളേരെല്ലാം കൂടിയിരുന്നു കത്തിയടിച്ചിരുന്നു, അതുപ്പോലെ പലതരം കളികളിൽ ഏർപ്പെട്ടു.  ഞാനും അങ്ങനെയൊക്കെ സമയം കളഞ്ഞു.  എന്റെ കാമിനിമാർ എല്ലാവരും അടുക്കളയിലാണ് പിന്നെയെങ്ങനെ ഞാൻ സമയം കളയും. ഇനി ഉച്ചമയക്കത്തിനാണ് എല്ലാവരും ഫ്രീയാകുന്നത്.  അതുവരെ കാത്തിരിക്കണം.

ഇപ്പൊ ചേച്ചിയെയെങ്കിലും കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ റൂമിൽ കൊണ്ടിപ്പോയി പൂശമായിരുന്നു. അപ്പോളാണ് മിഥുൻ എന്നെ കണ്ണുകാട്ടി  വിളിക്കുന്നത്‌. ഞങ്ങൾ ആ ബഹളത്തിൽ നിന്ന് മാറി നിന്നു സംസാരിച്ചു.