അത്തം പത്തിന് പൊന്നോണം [Sanjuguru] 684

ഞങ്ങൾ അവിടുന്ന് മെല്ലെ ആടിയാടി നടന്നു. നേരെ കുളക്കടവിൽ പോയി,  കുളപ്പുരയിൽ കുപ്പിയും സാധനങ്ങളും എടുത്ത് വെച്ചു.  അവിടെയിരുന്നു ഒരു സിഗരറ്റും വലിച്ചു.  എന്നിട്ട്‌ പതിയെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. ഊണിനു സമയമാകാറായി, ഊണ് റെഡിയായാൽ കഴിച്ച് കിടന്നുറങ്ങാം എന്ന് കരുതി. ഞാനും മിഥുനും അച്ഛനും ഇളയച്ഛനും കാണാതെ വീട്ടിൽ അവിടെയിവിടെയായി കറങ്ങി നടന്നു. അവസാനം മേലേ മുറിയിൽ ചെന്നിരുന്നു.  കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ദേവകി ചെറിയമ്മ വന്നു ഊണ് കഴിക്കാൻ വിളിച്ചു. ഞങ്ങൾ ഊണ് കഴിക്കാൻ പോയി.  വെള്ളമടിച്ചതുകൊണ്ടു നല്ല വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഞാൻ റൂമിലേക്ക്‌ പോയി.  മിഥുനും എന്റെകൂടെ വന്നു ഇതിപ്പോ വല്ലാത്ത കുരിശായല്ലോ.  ഇവൻ കൂടെയിരുന്നാൽ പണിയൊന്നും നടക്കില്ല. അവൻ വന്നു എന്റെ ബെഡിൽ കിടന്നു.  കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മാലതി ചെറിയമ്മ വന്നു.

മാലതി : ഇതെന്താ ഇവൻ ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നത് ?

ഞാൻ : ഇവൻ ഫിറ്റ്‌ ആണ്‌ ചെറിയമ്മേ.

അവൻ തലയുയർത്തി ചെറിയമ്മയെ നോക്കി.

മിഥുൻ : ഇല്ല ചെറിയമ്മേ, ഇവൻ നുണ പറയുകയാ…

ഞാൻ : അല്ല ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും  ഇച്ചിരി കഴിച്ചു.  അതിന്റെ ഒരു ക്ഷീണം.

മിഥുൻ വീണ്ടും കിടന്നു.

ഞാൻ : എന്താ പതിവില്ലാതെ ഇങ്ങോട്ടൊക്കെ ?

മാലതി : ഞാൻ വെറുതെ വന്നതാ.  എന്നാ ഞാൻ പോട്ടെ.

എന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടാത്തതിന്റെ നിരാശ മറച്ചു വെച്ചു ചെറിയമ്മ താഴേക്ക്‌ പോയി.  എനിക്കും ആ  ശരീരത്തിൽ കയ്യോടിക്കാത്തതിൽ നിരാശ തോന്നി. ഇന്ന് ആരെയും മുകളിലൂട്ടൊന്നും കാണുന്നില്ലാലോ ആർക്കും ഉറക്കമൊന്നുമില്ലേ. മിഥുൻ അവിടെ എന്റെ ബെഡിൽ കിടന്നുറങ്ങി.  ഞാൻ താഴോട്ട് ചെന്ന് നോക്കി.  അവിടെ എല്ലാവരും കൂടി വട്ടം വളഞ്ഞിരുന്നു സംസാരിക്കുന്നു.  ആ കൂട്ടത്തിൽ നിന്ന് ആരെയും പൊക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയാണല്ലോ. അവിടെ മെല്ലെ ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞു.  മാലതിക്കും ദേവകിക്കും ചേച്ചിക്കും ഞാൻ പൊരുതി മുട്ടി നിൽക്കുകയാണെന്ന് മനസിലായി.

നാളെ സീത ചെറിയമ്മ വരും.  അതിന്റെ അടുത്തനാൾ നളിനി കൂടി വന്നാൽ ആകെ മൊത്തത്തിൽ കൊഴുക്കും.  അപ്പോഴാണ് രാവിലെ മുത്തുവിനെ പണമേല്പിച്ച കാര്യം ഓർമ വന്നത്.  അവനെ പിന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോ.  ഞാൻ പത്തായ പുരയിലേക്കു പോയി.  അവന്റെ മുറിയിൽ തട്ടി വിളിച്ചു.  മുത്തു വാതിൽ തുറന്നു.  എന്തോ ഒരു പന്തികേട് മണത്തു അവന്റെ പെരുമാറ്റത്തിൽ നിന്ന്.

ഞാൻ : രാവിലെ പറഞ്ഞ കാര്യം എന്തായി ?

മുത്തു : വാങ്ങി കൊടുന്നിട്ടുണ്ട്.

മുത്തു അകത്തേക്ക് പോയി ഒരു കവറിൽ സാധനങ്ങളും പിന്നെ ഒരു കടലാസു പൊതിയും കൊണ്ട് വന്നു.  ഞാൻ അത് വാങ്ങി അകത്തേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കി.  കട്ടിലിൽ അതാ കുട്ടിമാളുവിന്റെ കൈലി കിടക്കുന്നു.  അപ്പോഴാണ് കമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ്അകത്തു കുട്ടിമാളു ഉള്ള കാര്യം മനസിലായത്.  ഞാൻ ചെറുതായൊന്നു ചിരിച്ചു.  മുത്തു തലതാഴ്ത്തി തല ചൊറിഞ്ഞു നിന്ന്. ഞാൻ പതിയെ അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : ഹേയ് മുത്തു, യാർക്കും തെരിയാമ പാത്തു പണ്ണുടാ.  യാർക്കാവതു തെറിഞ്ചിടിച്ചൂ അപ്പറം എന്നാലേ കാപ്പാത്തമുടിയാത്.

മുത്തു : സെറി പാ.

എനിക്ക് കാര്യം മനസിലായത് അവനും. ഞാൻ പറഞ്ഞതും അവനു നന്നായി മനസിലായി.  അവര് ആഘോഷിക്കട്ടെ എന്ന് ഞാൻ കരുതി.  എന്നാലും എന്റെ കുട്ടിമാളു നീയിത്ര കഴപ്പിളകി നില്കുകയായിരുന്നോ.  ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. പടികൾ കയറുമ്പോൾ ഇളയമ്മ മുകളിലേക്കു പോകാൻ വേണ്ടി വന്നു. എന്റെ കയ്യിലെ കവർ കണ്ട്.

ശ്രീലേഖ : എന്താടാ കയ്യിൽ ?

ഞാൻ : അതുപിന്നെ ഓണത്തിന് ചെറിയച്ഛമാരെല്ലാവരും ഇങ്ങെത്തില്ലെ.  അവർക്കുള്ള കുപ്പിയാ. ആ നേരത്തു ഇതിന് വേണ്ടി ഓടാൻ എനിക്ക് വയ്യ.

ശ്രീലേഖ : ഞങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക്‌ ഒന്നുമില്ലേ ?

ഞാൻ : നിങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക്‌ എന്താ വേണ്ടത് എന്ന് പറഞ്ഞാ മതി. ഞാൻ ശെരിയാക്കി തരാം.

ശ്രീലേഖ : ഓഹ് പിന്നെ. ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടതൊന്നും നിനക്ക് തരാൻ പറ്റില്ല. എന്തായാലും ഞാൻ അപ്പൊ പറയാം.

ഇതും പറഞ്ഞ് ഇളയമ്മ അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ കുപ്പി കൊണ്ടുപോയി അലമാരയിൽ വെച്ചു.  ഇളയമ്മ എന്താകും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക.  ക്രിതുമസിനു അച്ചായത്തിമാർ കള്ളുകുടിക്കുന്നതു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്റെ വീട്ടിൽ അങ്ങനൊരു ശീലമില്ല.  പിന്നെന്താവും എന്റെ സംശയം വർധിച്ചു. മിഥുൻ കട്ടിലിൽ ഗാഢനിദ്രയിലേക്കു വീണുകഴിഞ്ഞു ഇത് വല്ലാത്തൊരു ശല്യമായി.  ദേവകി ചെറിയമ്മ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടു. ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു.

ഞാൻ : എന്തായി താഴത്തെ സഭ പിരിഞ്ഞോ ?

ദേവകി : തൽക്കാലത്തേക്ക് പിരിച്ചുവിട്ടു.  ഇനിയുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ കാര്യമായിത്തന്നെ സഭയുണ്ടാകും മോനെ.

ഞാൻ : വല്ലാത്ത ശല്യമാകുമല്ലോ അത്.

ഇതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ചെറിയമ്മയെ ഉള്ളിലേക്ക് കേറി കെട്ടിപിടിച്ചു.

ദേവകി : ഡാ  വിട്ടേ വിദ്യ വരും ചിലപ്പോൾ.

ഞാൻ : അവളൊന്നും വരില്ല.

എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ ആ ശരീരത്തിൽ കൈകളോടിച്ചു.

ഞാൻ : ഇന്നലെ ഒന്ന് തൊടാൻ പോലും കിട്ടിയില്ലല്ലോ.

ദേവകി : ഇനി എപ്പോഴാണാവോ പറ്റുക.

ദേവകി എന്നെ ഇറുകിപ്പുണർന്നു എനിക്ക് ഒരുമ്മ തന്ന്.

ദേവകി : നീയിപ്പോ പോ.  ഇന്ന് പറ്റുമെങ്കിൽ നോക്കാം.

ഞാൻ : ചെറിയമ്മേടെ കാമുകി മുറിയിൽ കേറി വാതിലടച്ചിട്ടുണ്ട്.

ദേവകി : ആരു ?