അത്തം പത്തിന് പൊന്നോണം [Sanjuguru] 691

ഞാൻ : അവൻ ഇന്നലെ എന്റെയടുത്താണല്ലോ കിടന്നതു.

അനിത : എനിക്കുറപ്പാ അതു മിഥുൻ തന്നെയാ.
അവളെന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി.

ഞാൻ : സാരമില്ല.  ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ.  ഞാൻ അവനോടൊന്നു ചോദിക്കട്ടെ.

അനിത : ഡാ നീ വഴക്കിനൊന്നും പോകരുത്. പുറത്തറിഞ്ഞാൽ നമ്മുക്കാ നാണക്കേട്.

ഞാൻ അവളെ നെഞ്ചിൽ ചേർത്ത് സമാധാനിപ്പിച്ചു.  എന്നിട്ട്‌ ഞാനവിടുന്നു പോന്നു.  എന്നിട്ട്‌ ഉമ്മറത്ത് പോയി മിഥുനെ വിളിച്ചു.  എന്നിട്ട്‌ ഒരു പെഗ് അടിച്ചിട്ട് വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു കുളപ്പുരയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. ഞങ്ങൾ അവിടെ ചെന്നതും ഞാൻ മിഥുന്റെ മുഖം നോക്കി ഒന്നു പൊട്ടിച്ചു.  അവന്റെ നേരെ അലറിക്കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.

ഞാൻ : നായിന്റെമോനെ,  സ്വന്തം പെങ്ങളെപ്പോലെ കരുതേണ്ട പെണ്ണിനെ നീ ഇന്നലെ….
അടികൊണ്ട വെപ്രാളത്തിൽ
മിഥുൻ : ഇനിയെന്നെ തല്ലരുത്…

ഞാൻ നിന്നെ തല്ലുകയല്ലേടാ നിന്നെ ഞാൻ കൊല്ലും നായെ…
എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാനവന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചു.  അവൻ എന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി

മിഥുൻ : അപ്പൊ നീ സ്വന്തം അമ്മയെ പോലെ കരുതേണ്ട എന്റെ അമ്മയെ പണിഞ്ഞതോ ?

ആ ചോദ്യം എന്നിൽ ഇടി വെട്ടേല്പ്പിച്ചു.  ഞാൻ ഞെട്ടി അവനെ വിട്ടു പിന്നിലേക്ക് മാറി.

മിഥുൻ : നീയെന്താ വിചാരിച്ചേ ഞാൻ പൊട്ടനാണെന്നോ ? ഇന്നലെ രാത്രി നീ എന്റെ അമ്മയെ പണിയുന്ന കാഴ്ചകണ്ട്‌ ഞാൻ മിണ്ടാതിരിക്കണോ.  നിന്റെ അമ്മയെ പണിയാൻ വേണ്ടിയാ താഴെപോയെ.  പക്ഷെ കിട്ടിയത് ചേച്ചിയെ…  കുറച്ചു നേരം അനുഭവിച്ചെങ്കിലും അവളും വഴുതിപ്പോയി.

ഇതെല്ലാം കേട്ടു ഞാൻ അവിടെ കുളപ്പടിയിൽ ഇരുന്നു.  എന്റെ നെഞ്ച് പടപടാ ഇടിച്ചു.  എല്ലാം എന്റെ തെറ്റുകൾ കൊണ്ട് സംഭവിച്ചുപോയതാ…  ഞാനാ പടവിൽ ഇരുന്നു കുറെ കരഞ്ഞു.

മിഥുൻ : ഈ പ്രശ്നം ഞാൻ വിട്ടുകളയുമെന്നു നീ കരുതേണ്ട… പിന്നെ ഇതെല്ലാം ഞാൻ മറക്കണമെങ്കിൽ ഇനി ഒരു വഴിയേ ഉള്ളു.  നിന്റെ ചേച്ചി അനിത ഇപ്പൊ ഇവിടെ വരണം.

ഞാൻ : ഡാ…

മിഥുൻ : വല്യ മസ്സില് പിടുത്തം ഒന്നും വേണ്ട.  അവളിപ്പോൾ ഇവിടെ വന്നാൽ ഞാനെല്ലാം മറക്കാം.  നിനക്ക് ഭാവിയിൽ ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാവില്ല.  എല്ലാത്തിനും ഞാൻ കണ്ണടക്കും.  ഇല്ലെങ്കിൽ ഈ കുടുംബം ഞാൻ കുളംതോണ്ടും.

ഞാൻ : ഡാ അവളെന്റെ ചേച്ചിയല്ലേ  ഞാൻ എങ്ങനെയവളെ…

മിഥുൻ : അതൊന്നും എനിക്കറിയേണ്ട…  നീ ഇപ്പൊ പോയി അവളെ വിളിച്ചോണ്ട് വാ..   പോ…. വേഗം പോ…

ഞാൻ അവിടെനിന്നും ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. എന്നിട്ട്‌ അനിതയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.  പോകുന്ന വഴി മുഴുവൻ ഞാൻ എന്ത് പറഞ്ഞ് അവളെ റെഡിയാകും.  എനിക്ക് തന്നതുപോലെ അവൾ വേറെ ആർക്കെങ്കിലും കൊടുക്കാൻ തയ്യാറാകുമോ.  അങ്ങനെ ഒരുപാടു ചിന്തകളുമായി അവളുടെ അടുത്ത് എത്തി.

ഞാൻ : ചേച്ചി, നീയൊന്നു കുളപ്പുരയിലേക്കു വരുമോ ?

അനിത : ഇപ്പോഴോ ? എന്തിനാ ?

ഞാൻ : അതൊക്കെയുണ്ട്,  നീ എന്തെങ്കിലും നുണ പറഞ്ഞ് ഇവിടുന്നു ചാടിക്കോ.  ഞാൻ കാത്തുനിൽക്കും.

ഇതും പറഞ്ഞ് ഞാനവിടുന്നു പോന്നു. ഞാൻ പറമ്പിൽ ഒരു ഭാഗത്തു ചേച്ചിയുടെ വരവും കാത്തു നിന്നു.  അപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സ് എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു വികലമായി. ചേച്ചി വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.  ഞാൻ ചേച്ചിയെ കൊണ്ട് കുളപ്പുരയിലേക്കു നടന്നു.

അനിത : എന്താടാ നിന്റെ മുഖം വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നത് ?

ഞാൻ : ഒന്നുമില്ല.

ഞങ്ങൾ കുളപ്പുരയിലേക്കു കേറി. ഞാൻ ഉള്ളിലെ മുറിയിലേക്ക്

ചേച്ചിയെയും കൊണ്ട് കേറി എന്നിട്ട്‌ വാതിലടച്ചു.  ഉള്ളിൽ മിഥുനെ കണ്ട ചേച്ചി ഒന്നു പതറി.

മിഥുൻ : എന്താ അനിത ചേച്ചി,  ഇന്നലെ എന്നെ അങ്ങ് പാടെ ഒഴിവാക്കി കളഞ്ഞല്ലോ ?

അനിത : നിന്റെ മുഖമടച്ചു ഒന്നു തരികയായിരുന്നു വേണ്ടത്.  ഞാനതു ചെയ്യഞ്ഞത് നിന്റെ ഭാഗ്യം.

മിഥുൻ : ഇങ്ങനെ ക്ഷോഭിക്കല്ലേ ചേച്ചി.

അനിത : ഡാ ഇവനോട് സംസാരിക്കാനാണോ എന്നെ വിളിച്ചത്.
അനിത എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല.

മിഥുൻ : അവനോടു ഒന്നും ചോദിക്കണ്ട ചേച്ചി.  അവനൊന്നും മിണ്ടില്ല.

അനിത : അജി എന്താടാ ഇത്.

മിഥുൻ : ചേച്ചീ,  ചേച്ചിടെ അനിയൻ ഒരു വലിയ തെറ്റ് ചെയ്തു.  ഞാനാ തെറ്റുകണ്ടുപിടിച്ചു. ഇപ്പൊ അവൻ എന്നോട് അക്കാര്യം പുറത്ത് പറയരുതെന്ന് കാലുപിടിക്കുന്നു. അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞു നിന്റെ ചേച്ചിയെ എനിക്ക് തരുവാണെങ്ങിൽ ഞാൻ അതു പുറത്ത് പറയില്ലെന്ന്.  ഇപ്പൊ ചേച്ചിക്ക് കാര്യം മനസിലായോ.

അനിത : ഡാ അജി എന്തുവാട ഇവൻ പറയുന്നത്.

ഞാൻ തലകുനിച്ചു നിന്നു കരഞ്ഞു. അവൻ ചേച്ചിയെ വയറിലൂടെ വട്ടംപിടിച്ചു.  അനിത കുതറി മാറി.

മിഥുൻ : ചേച്ചി കയ്യാങ്കളി ഒന്നും വേണ്ട,  ഈ കുടുംബം തന്നെ തകർക്കുന്ന രഹസ്യമാ എന്റെയുള്ളിൽ ഉള്ളത്.  അതു പുറത്തറിഞ്ഞാൽ എല്ലാരും ആത്മഹത്യാ അല്ലാതെ വേറൊരു വഴിയില്ല. പക്ഷെ ചേച്ചി കുറച്ചുനേരം ഒന്നു നിന്നാൽ അതിന്റെ ഒന്നും ആവശ്യമില്ല.

അനിത എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.  എന്റെ നിശബ്ദത പ്രേശ്നങ്ങളുടെ ആഴം അവളെ അറിയിച്ചു.  മിഥുൻ അവളെ പിറകിലൂടെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഇപ്പ്രാവശ്യം അവൾ അനങ്ങിയില്ല.  ജീവച്ഛവം പോലെ അവൾ നിന്നു ആ നോട്ടം എന്നിൽ നിന്നും മാറിയില്ല. അവന്റെ കൈകളും മുഖവും അവളുടെ ശരീരത്തിലൂടെ ഓടി നടന്നു.  ഞാൻ അവിടെ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങാൻ നോക്കി.

മിഥുൻ : ഡാ  നീ എവിടെക്കാ ?