UPSC ട്രെയിനിങ് കോളേജ് എന്ന് വേണ്ട,
കോട്ടയത്തുള്ള ഒട്ടുമുക്കാലും അക്കാഡമിക് സെന്ററും
സ്മിതയുടെ പപ്പയുടെ ആണ്.
പപ്പയുടെ കമന്റിൽ ഞാൻ അല്പം നാണത്തിൽ സ്വയം
വിലയിരുത്തി.
ഇളം മഞ്ഞ കളർ സ്കിൻ ഫിറ്റ്‌ ബനിയനും
ഡെനിം ബ്ലു ജാക്കറ്റും
മഞ്ഞയും ഡെനിം ബ്ലു കലർന്ന ജോർജ്റ്റ് സ്‌കർട്ടും
ആയിരുന്നു എന്റെ വേഷം.
ബനിയനിൽ എന്റെ മൂപ്പെത്തിയ കരിക്കുകൾ
മറച്ച് നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നു.
കാഴ്ചക്കാരുടെ കാഴ്ച മറച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ഷ്രഗ്
അവയെ കുട ചൂടിയിരിക്കുന്നു.
ഒട്ടിയ വയറിണകളും,
വിരിഞ്ഞ അരക്കെട്ട് മുതൽ മുട്ടുവരെ
കർട്ടൻ തീർത്തുകൊണ്ട് എന്റെ സ്‌കർട്ടും.
ഇടം കൈയിൽ ഒരു ഹാൻഡ്‌ബാൻഡും വലംകൈയിൽ ഒരു സ്മാർട്ട്‌ വാച്ചും പിന്നെ മഞ്ഞ കളർ ഹീൽസും.
കഴുത്തിൽ നേർത്ത സ്വർണ മാലയും
കണാംകാലിൽ നേർത്ത ഒരു പാദസരവും.
” So Beautiful, So elegant, Just Looking Like a WoW!!!”
എന്റെ നേരെ നടന്നടുത്ത സൈറ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു.
ഒരു നിമിഷം ചുറ്റും കൂടിനിന്നവർ എല്ലാവരുടെയും
നോട്ടം എന്റെ മേലെ ആയി.
ഇത്ര സിമ്പിൾ ആയി വന്നിട്ടും ആളുകൾ
എന്റെ നേരെ നോക്കുന്നതിൽ ചെറിയ
ഒരു ജാള്യതയിൽ ഞാൻ സൈറയുടെ കൈയിൽ
ഒരു ഞ്ഞുള് വെച്ച് കൊടുത്തു.
“അയ്യോ, എടി മോളെ ഞാനൊരു സത്യം പറഞ്ഞതല്ലേ”
സൈറ പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നീ വാ നമ്മുടെ ഫുൾ ടീം എത്തിയിട്ടുണ്ട്.”
എന്നെയും സൈറയെയും കൂട്ടി നടന്നുകൊണ്ട്
സ്മിത അറിയിച്ചു.
മാറിടം തുളുമ്പാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ചാണ് ഞാൻ
ഓരോ ചുവടും വെച്ചത്.
എന്നിട്ടും ഗ്ലാസും ഏന്തി നിൽക്കുന്ന മധ്യവയസ്കരുടെ
ചുഴിഞ്ഞ നോട്ടം എന്റെ മാറിലും നിതംബങ്ങളിലും
വന്ന് തട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കൂട്ടുകാരോട് കുശലം ചോദിക്കുമ്പോഴും
ആൺകുട്ടികളുടെ മിഴിബാണങ്ങൾ എന്റെ മാറിടത്തിലേക്കും
മുട്ടിനുതഴെ അനാവൃതമായ കാലുകളിലേക്കും ഏറ്റ്കൊണ്ടിരുന്നു.
കേക്ക് മുറിച്ച് കരഘോഷങ്ങൾ മുഴക്കിയപ്പോഴാണ്
എന്റെ വസ്ത്രം തനിനിറം കാണിച്ചത്.
ഓരോ കൈയടിക്കും എന്റെ ഓവർകോട്ട് ടീഷർട്ടിനാൽ ആവൃതമായ
സൂപ്പർ… അടിപൊളി.. പെട്ടെന്ന് ബാക്കി പോരട്ടെ..
?
നല്ല കഥയാണ്.വായനക്കാരോ കമന്റുകളോ കുറവാണെന്ന് കരുതി എഴുത്തു നിർത്തരുത്.കഥയുടെ അടുത്ത ഭാഗം പെട്ടെന്ന് വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
ഉറപ്പായും ശ്രമിക്കാം
സൂപ്പർ… Continue
?