അതിരുകൾ 2 [കോട്ടയം സോമനാഥ്] 135

എന്റെ മാർകൂമ്പുകളെ തനിച്ചാക്കി കക്ഷത്തിനിടയ്ലേക്ക്

ഉൾവലിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

 

ഒടുവിലത് എന്റെ നേർത്ത ടീഷർട്ടിനെ തനിച്ചാക്കി.

 

സ്മിതയുടെ അടുത്തുനിന്ന് ആവേശത്തോടെ കൈയ്യടിച്ചുകൊണ്ട്നിന്ന ഞാൻ

അതറിഞ്ഞത് ഒരുപാട് വൈകിയാണ്.

 

എന്റെ രണ്ട്‌ സ്ഥാനകുംഭങ്ങളും സ്വാതന്തദ്രദിന പരേഡ്പോലെ

ഇടം വലം തുളുമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

 

എതിരെനിന്ന ഒട്ടുമിക്ക ആളുകളും എന്റെ മാറിടങ്ങളുടെ ചലനങ്ങളും

ഏറ്റിറക്കങ്ങളും ആർത്തിയോടെ ആസ്വദിക്കുന്നത്,

 

ജന്മദിന ആഘോഷങ്ങളിൽ പരിസരം മറന്ന്  നിന്ന ഞാൻ മാത്രം തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല.

 

ഡീപ് നെക്ക് ബനിയനിലൂടെ എന്റെ മുലച്ചാലുകളെ നോക്കി

എന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന കേണൽ അങ്കിൾ

“ഹൌ” എന്നൊരു ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഇടത്തേക്ക് നോക്കി.

 

കത്തുന്ന കാമത്തോടെ എന്റെ ത്രെസിച്ച മാറിടങ്ങൾ

കണ്ണുകളാൽ ഞെരിച്ചുടക്കുന്ന കേണൽ അങ്കിൾ!!

 

ഹോ… എന്റെ തൊലി ഉരിഞ്ഞു പോയി.

 

സ്വന്തം കയ്യാൽ പാൻസിന് മുകളിൽ അമർത്തിപിടിച്ചുകൊണ്ടാണ്

അമ്പരപ്പോടെ ഉള്ള അങ്കിളിന്റെ തുളഞ്ഞുനോട്ടം.

 

ഞാൻ ചുണ്ടമർത്തി തല വലത്തേക്ക് വെട്ടിച്ചു.

 

പരിസരം വീക്ഷിച്ചപ്പോൾ ഒട്ടുമിക്ക എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം

എന്റെ നെഞ്ചിൽതന്നെ ആണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ

അരക്ക് മുകളിൽ നഗ്നയായപോലെ ഞാൻ നിന്ന് നീറി.

 

കക്ഷത്തിനിടയിൽ അഭയംപ്രാപിച്ച ഷ്രഗ്

പെട്ടെന്ന് തന്നെ വലിച്ചെടുത്ത് ഞാൻ എന്റെ മാറിടങ്ങളെ

ഹർഷബാണങ്ങളാൽ ആകാശയുദ്ധം നടത്തിയിരുന്നവരെ

ആസ്‌ത്രഭ്രഷ്ടരാക്കി.

 

ക്രോസ്സ്ബാറിൽ തട്ടി അകന്ന മെസ്സിയുടെ പെനാൽറ്റി കണ്ടപോലെ,

എന്റെ എതിർവശം നിന്നവരുടെ നിരാശ “ഹോ ” എന്നൊരുവാക്കിനാൽ

അനാവൃതമായി.

 

ഏറുകണ്ണിട്ട് കേണൽ അങ്കിളിനെ നോക്കിയപ്പോൾ..,

ചെളിയിൽ തേര് പുതഞ്ഞ കർണനെ പോലെ ആസ്വസ്ഥനായും

കണ്ണുകൊണ്ട് എന്റെ ഷ്രഗ് മാറ്റാൻ അപേക്ഷിക്കുന്ന കുചേലനേത്രനായും

കാണപ്പെട്ടു.

 

ഞാൻ ഒരു പ്രതിജ്ഞ എടുത്തു.

 

ഇനി മുതൽ ഷർട്ട്‌ സ്ഥിരം ആക്കാൻ…..

 

അല്ലെങ്കിൽ ചുടിബോട്ടമോ കുർത്തയോ…..

 

ടീഷർട്ട് ഡാഡി പറഞ്ഞപോലെ വീട്ടിൽ മാത്രം…

 

എന്തിനാ നാട്ടുകാരുടെ നേത്രബലാത്സംഘത്തിന് നിന്ന് കൊടുക്കുന്നെ.!

 

“എന്നാൽ എല്ലാവർക്കും ഭക്ഷണം കഴിച്ചാലോ? ”

എന്റെ ആലോചനക്ക് ഇടവേള നൽകിക്കൊണ്ട് പപ്പാ ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.