അതിരുകൾ 6 [കോട്ടയം സോമനാഥ്] 92

 

എന്തൊക്കെയാ ഡാഡി പറഞ്ഞത്?

ഞാൻ ഡാടിയുടെ ഡിക്കിൽ പിടിച്ചെന്നോ?

ഓർമ്മ കിട്ടുന്നില്ലെങ്കിലും അവ്യക്തമായ ഒരു ദൃശ്യം പോലെ

അതെന്റെ മനസ്സിൽ കാണാം…

 

അർദ്ധനഗ്ദ്ധനായി മലർന്ന് കിടക്കുന്ന ഡാഡി!!!!

അഴിഞ്ഞ മുണ്ടിനിടയിലൂടെ തലനീട്ടി പത്തിവിടർത്തി ആടുന്ന

ഡാടിയുടെ പൗരുഷത്തെ വലിച്ചടിക്കുന്ന എന്റെ കൈകൾ!!!!

കണ്ണടച്ച് സാകൂതം മൂളുന്ന ഡാടിയുടെ നിശ്വാസങ്ങൾ!!!!

ഡാടിയുടെ വിരിഞ്ഞ മാറിലെ രോമകാടുകളിൽ ചുണ്ടുരസുന്ന

എന്റെ വിറയാർന്ന ചൊടികൾ!!!

എന്റെ മുടിയിലും പുറത്തും തഴുകുന്ന ഡാഡിയുടെ തടിച്ച വിരലുകൾ…..

 

 

 

അപ്പോൾ അത് സ്വപ്നം അല്ലായിരുന്നോ?

ഞാൻ ഇന്നലെ എപ്പോഴാണ് വീട്ടിൽ വന്നത്?

എന്തായിരുന്നു എന്റെ അണപൊട്ടിയ വികാരത്തിന്റെ കാരണം?

എപ്പോഴാണ് എനിക്ക് എന്നെത്തന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടത്?

 

 

 

*************************

 

 

 

നാടൻപാട്ടിന്റെ ഈണം കേക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും

ഇപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ സ്മിത മാത്രമേ ഉള്ളൂ!!!

 

ഞാൻ കൂട്ടത്തിന് പുറത്തിറങ്ങി ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു.

പുറത്തേക്ക് പോകാൻ സാധ്യത ഇല്ല.

ഞാൻ ദൃതിയിൽ ആരാമത്തിലൂടെ വലം വെച്ചു.

ഒരെടുത്തും അവരെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

പൂന്തോട്ടത്തിന് പിന്നാമ്പുറത്തൊരു സിറ്റിംഗ് ഏരിയ ഉണ്ട്…

ഇനി അവടുണ്ടാകുമോ?

ഞാൻ തിടുക്കത്തിൽ അവിടേക്ക് നീങ്ങി.

അവിടെയും കാണാതെ വന്നപ്പോൾ എനിക്ക് സംശയമായി.

 

ശെരിക്കും അവൾ എവിടെപ്പോയി?

 

 

ഇനി അവർ ആ മുറിയിലേക്ക് പോയിട്ടുണ്ടാവുമോ?

എന്റെ നാഭിമുതൽ കഴുത്ത് വരെ തീപിടിക്കപ്പെട്ട ആ മുറിയിലേക്ക്?

 

ഞാൻ അടിമുടി വിറച്ചു…

 

സ്മിത അവനെ അങ്ങോട്ട് കൊണ്ടോയിരുക്കുമോ?

 

ഞാൻ നടക്കുകയല്ല… ഓടുകയാണെന്ന് പറയുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്..

അത്ര വേഗത്തിൽ ആണ് ഞാൻ ആ റൂമിന്റെ വാതിൽക്കൽ എത്തിയത്.

കിതപ്പടക്കാൻ അല്പം സമയം വേണ്ടിവന്നു എനിക്ക്!

 

ഇല്ല ഉള്ളിൽ നിന്നും ശബ്ദമൊന്നും കേൾക്കുന്നില്ല….

 

ഞാൻ പതിയെ ഡോർ ഹാൻഡിൽ തിരിച്ചു!!!

ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ അകത്ത് കടന്ന് ചുറ്റും നോക്കി.

ഇല്ല അവരിവിടെ ഇല്ല…… അല്പം ആശ്വാസത്തോടെ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ടു ഞാൻ തിരികെ നടന്നു..

 

“ഹും… ഹാ…. ഉയ്യ്….. “