ആ പട്ടണം ഞങ്ങളുടേത് അല്ല എന്ന് ഞങ്ങള്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. ഞങ്ങള്ക്ക് അവിടെ നിന്നു എങ്ങനെയെങ്കിലും വേറെ ഒരു മെട്രോ സിറ്റിയിലേക്ക് മാറിയാല് മതി എന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങള് രണ്ടു പേരും ഇന്റേണല് ട്രാന്സ്ഫറിന് അപേക്ഷ കൊടുത്തു. അരിന്ദമിന്റെ ട്രാന്സ്ഫര് കൊല്ക്കത്തയിലേക്ക് ശരിയായി. അവന്റെ റിലീവിംഗ് ഡേറ്റിന് ഒരാഴ്ച മുന്പ് അവന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു.
അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മുന്നില് അരിന്ദം എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തി. അമ്മയുമായി ഞാന് നല്ല കൂട്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ അരിന്ദം ആ നഗരത്തിനോട് വിട പറയുന്ന ദിവസത്തിന്റെ തലേ ദിവസം ഞാനും അമ്മയും അച്ഛനും കൂടി സംസാരിച്ചു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അരിന്ദം അവന്റെ കുറച്ചു കാര്യങ്ങള്ക്കായി പുറത്തേക്ക് പോയിരിക്കുകയായിരുന്നു. അമ്മ എന്നോട്. “ മോളുടെ ഡേറ്റ് ഓഫ് ബര്ത്ത് എപ്പോഴാണ്.”
ഞാന്: :ജനുവരി 12.
അമ്മ: “ഏത് വര്ഷം.
ഞാന് : “1982”
അമ്മ: “അപ്പോള് മോള് അരിന്ദമിനെക്കാള് മൂത്തതാണോ.”
എനിക്ക് ആ ചോദ്യത്തില് എന്തോ കല്ല്കടി തോന്നി. ഞാന് അരിന്ദമിനെക്കാള് മൂന്ന് മാസം മൂത്തതാണ് എന്നവനു അറിയുന്ന കാര്യം തന്നെയാണ്. പിന്നെയും ഞങ്ങള് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു പക്ഷേ അമ്മക്ക് എന്റെ പ്രായം അറിഞ്ഞതിനു ശേഷം പഴയ മമത എനിക്ക് തോന്നിയില്ല. പക്ഷേ അമ്മയെ അല്ല അരിന്ദമിനെ ആണ് ഞാന് കല്യാണം കഴിക്കുന്നത് എന്ന എന്റെ ചിന്തയില് പിന്നെ ഞാന് അതിനെ കുറിച്ചൊന്നും ഗൗരവമായി എടുത്തില്ല.
പിറ്റേന്ന് ഞാനും പോയിരുന്നു അവരെ സീ ഓഫ് ചെയ്യാന് എയര്പോര്ട്ടില്. അരിന്ദമിനെ പിരിയുന്നതില് എനിക്ക് സങ്കടം ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും എനിക്കും എത്രയും പെട്ടന്ന് അവന്റെ അടുത്ത് കൊല്ക്കത്തയില് എത്തിയാല് മതി എന്നായിരുന്നു. ഇനി ഞങ്ങളുടെ കമ്പനി ട്രാന്സ്ഫര് തരുന്നില്ലെങ്കില് ജോലി വിട്ടു അവിടെ വേറെ ജോലി നോക്കണം.ഐഐഎം ആയത് കൊണ്ട് വേറെ ഒന്ന് കിട്ടാന് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാവില്ല.
അരിന്ദം കൊല്ക്കത്തയിലേക്ക് പോയി. ഞങ്ങളുടെ ബന്ധം ഫോണില് കൂടി പൂര്വാധികം ശക്തിയോടെ മുന്നിലേക്ക് പോയി, പക്ഷേ അതെന്റെ മാത്രം തോന്നല് ആയിരുന്നു. ഞാന് അരിന്ദമിനോട് എന്റെ വീട്ടില് പോയി കല്യാണം ആലോചിക്കാന് വേണ്ടി അരിന്ദമിന്റെ മേലെ സമ്മര്ദ്ദം ചെലുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു. അരിന്ദം ഞാനും എന്റെ വീട്ടില് അരിന്ദമിനെ പറ്റി സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ അരിന്ദം ഓരോ ഒഴിവുകള് പറയുക ആയിരുന്നു. അരിന്ദമിന്റെ ഒഴിഞ്ഞുമാറലുകള് എനിക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒടുവില് ഞങ്ങളുടെ ഫോണ്കാളുകള് വഴക്കില് അവസാനിക്കാന് തുടങ്ങി. ഒടുവില് ഞാന് പേടിച്ച ആ ദിവസം വന്നെത്തി.
എന്നത്തെയും പോലെ ഞാന് അരിന്ദമിനെ ഫോണ് ചെയ്തു. കുറെ റിങ്ങിന് ശേഷം അരിന്ദം ഫോണ് എടുത്തു.
അരിന്ദം: “ഹലോ”
ഞാന്: “ഹെലോ അരിന്ദം. എപ്പോഴാണ് എന്റെ വീട്ടില് വന്നു സംസാരിക്കുന്നത്. അച്ഛന് ഇപ്പോഴും കൂടി ചോദിച്ചതെ ഉള്ളൂ.”
അ: “സുചി, അമ്മ എന്നെക്കാള് പ്രായത്തില് മൂത്ത ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ കല്യാണം കഴിക്കാന് സമ്മതിക്കുന്നില്ല.”
എഴുത്തിലുള്ള പരിചയസമ്പന്നത എത്ര ഇടവേളകൾ വന്നാലും നിങ്ങൾക്ക് നന്നായിത്തന്നെ അവതരിപ്പിക്കാൻ പറ്റുമെന്നുള്ള കാര്യം ഉറപ്പാക്കുന്നുണ്ട് …ഇനിയും ഇതുപോലെ ജീവിതത്തിന്റെ നിറങ്ങളെ തുറന്നുകാണിക്കുന്ന കഥകളുമായി വരൂ സുഹൃത്തേ ..
താങ്ക്സ് ബ്രോ.
അസുരൻ ബ്രൊ…….കഥ മറന്നിരുന്നു.
അതുകൊണ്ട് ആദ്യം മുതൽ വീണ്ടും വായിക്കുന്നു.രണ്ടാമത്തെ അധ്യായം കഴിഞ്ഞു
വിശദമായ അഭിപ്രായം മുഴുവൻ വായനക്ക് ശേഷം
ആൽബി
വായിച്ചു പറയൂ.
അസുരൻ ബ്രോ,
വീണ്ടും സ്വാഗതം. കഥ ഓർമ്മയില്ല. അതുകൊണ്ട് പഴയ ഭാഗങ്ങൾ വീണ്ടും നോക്കണം. താങ്കളെ കണ്ടതിൽ പെരുത്തു സന്തോഷം.
ഋഷി.
ഋഷി ബ്രോ. സുഖം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു. ഓരോ ഭാഗവും ഓരോ കഥയാണ് അത് കൊണ്ട് continuity പ്രശ്നം ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു
പ്രിയപ്പെട്ട അസുരന്…
വര്ഷങ്ങളായി ഇതിന്റെ മുന് പാര്ട്ടുകള് വായിച്ചിട്ട്. അന്ന് ഞങ്ങളെ ഒരുപാട് സന്തോഷിപ്പിച്ച കഥകളുടെ കൂട്ടത്തില് തലയെടുപ്പോടെ ഇതുമുണ്ടായിരുന്നു…
പിന്നെ കാണുന്നതിപ്പോള്.
സര്വീസസ് സ്റ്റോറിയെന്ന ആമുഖം എന്തുകൊണ്ടും യോജിക്കും ഈ കഥയ്ക്ക്. പക്ഷെ സര്വീസസ് സ്റ്റോറിയുടെ ഒരു പരുക്കന് -അലസ അന്തരീക്ഷം എന്തായാലും താങ്കളുടെ ഈ കഥയ്ക്കില്ല. നരേറ്ററായ ജയ്യും സുചിത്രയുമൊക്കെ അമ്പരപ്പിക്കുന്ന റിയലിസമാണ് കാഴ്ച്ചവെയ്ക്കുന്നത്. നല്ല ഭാഷ. വിഷ്വല് പവര്. നല്ല പ്രയോഗങ്ങളുമൊക്കെയുണ്ട്.
നല്ല വായന തന്നതിന് ഒരുപാട് നന്ദി. താങ്കളുടെ പേര് മറ്റു കഥകളുടെ വാളുകളില് കമന്റ്റ്സ് ഇടുന്നവരുടെ രൂപത്തില് കണ്ടിരുന്നു. പലപ്പോഴും വിചാരിച്ചു അത് താങ്കള് തന്നെയായിരിക്കുമെന്ന് …
ഇവിടെ ഇടയ്ക്കിടെയെങ്കിലുമുണ്ടാവണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
സസ്നേഹം
സ്മിത
ഉണ്ടാകണം എന്ന് തന്നെയാണ് ആഗ്രഹം. വളരെ നന്ദി സ്മിത
Valare ishatapetu ee partum asuran bro.Samayam kittunathu muraku Adutha partumaayi veendum varikaa asuran bro.
തീർച്ചയായും. താങ്ക്സ് ബ്രോ
ഒരുപാട് ഇഷ്ടമുള്ള ഈ പേര് വീണ്ടും ഒരു കഥയുടെ വാലായി ബന്ധിച്ചു കണ്ടതിലുള്ള സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ സാധിയ്ക്കുന്നില്ല…!!!
വായിച്ചിട്ടില്ല… ഇതിലുള്ള ഒരു ഭാഗം മാത്രമേ തല്ക്കാലം ഓർമ്മയിലുള്ളൂ… അർജ്ജുനും ലക്ഷ്മിയും…!!!
ഏതായാലും കണ്ടതിൽ ഇവിടം ഓർക്കുന്നതിൽ ജീവിതത്തിലെ തിരക്കുകൾക്കിടയിലും സുഖമായി ഇരിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞതിൽ അത്രമേൽ സന്തോഷം…!!!
സ്നേഹത്തോടെ
അർജ്ജുൻ.
സത്യം പറഞ്ഞാൽ അർജുനും ലക്ഷ്മിയും ആണ് ഈ സീരീസ് തുടങ്ങാൻ ഉള്ള കാരണം
നിങ്ങ, ഇതെവിടായിരുന്നു ഖടീ ?……
കാര്യകാരണങ്ങൾ അറിഞ്ഞു, മനസ്സിലായി!.
എന്നാലും ഇത്രനാൾ… ഒരു നീണ്ട കാലം, ഒരു അറിവുമില്ലാതാരു ദീർഘ ‘അജ്ഞാതവാസം”!. എങ്കിലും നല്ല കാര്യത്തിനായിട്ടായിരുന്നല്ലോ എന്നോർക്കുേമ്പാൾ വളരെ സന്തോഷമുണ്ട്. . ഇവിടവും ഞങ്ങളെയും തീരെ മറക്കാതിരുന്നതിലും…. തിരക്കിനിടയിൽ ഒരു കഥയുമായിത്തന്നെ ഓടി വന്നതിലുo വീണ്ടും സന്തോഷവും വളരെ നന്ദിയുമുണ്ട്.
കുടുതൽ, കഥ വായിച്ച ശേഷO അറിയിക്കാം തുറന്നെഴുതാം…..
വായിച്ചു പറയൂ ബ്രോ
എന്റെ മാഷെ എവിടെയായിരുന്നു
വായിച്ചിട്ട് അഭിപ്രയം parayattooo
വായിച്ചിട്ട് പറയൂ ബ്രോ
Dear Brother, കഥ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഒരു വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ്. സുചിത്രയുടെ പ്രണയ പരാജയങ്ങൾ കഷ്ടമായി. അരിന്ദം രണ്ടാമത് വന്നില്ലേൽ ആദി അവൾക്കൊരു ജീവിതം കൊടുക്കുമായിരുന്നു. എല്ലാം വിധി. Waiting for the next one.
Regards.
താങ്ക്സ്
ഈശരാ എന്നൊക്കെ കൂടെക്കൂടെ വിളിക്കുന്ന സ്വഭാവമെനിക്കില്ല …
പക്ഷേ ഇപ്പോള് വിളിച്ചുപോയി…
വിശ്വസിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല എന്ന് പറയുന്നതാവും കുറച്ചുകൂടി എളുപ്പം…
ഒരുപാട് സന്തോഷം . ഒരുപാട് ഒരുപാട് …
വായനയ്ക്ക് ശേഷം വരാം…
Kandu asuran bro will comment shortly.
ഒരുപാട് നാളായി അത്രമേൽ സ്നേഹിക്കുന്ന ഈ പേര് കണ്ടിട്ട് ..
നാളെ കാണാം അസുരൻ ബ്രോ -രാജാ
ജീവിതത്തിന്റെയും ജോലിയുടെയും മറ്റ് വിഷമങ്ങളൊക്കെയും മാറ്റുവാൻ പല വഴികളുണ്ട് , നല്ല സുഹൃത്തുക്കൾ , ഹോബീസ് , എഴുത്ത് എന്നിങ്ങനെ പലതും ..
ചിലർക്ക് പലതിഷ്ടമാവില്ല .. സുചിത്രക്കും അങ്ങനെ ആയിരുന്നു .അതാണല്ലോ അവൾ മാനസികമായി തകർന്നതും ദേഷ്യക്കാരിയായതുമൊക്കെ ..
ഇവിടെയും അങ്ങനെ തന്നെ .എഴുത്തും വായനയുമൊക്കെ നമ്മുടെ ദുഃഖങ്ങൾ മറന്നു ആശ്വാസം ലഭിക്കാനാണ് . അതിലും അരിന്ദിനെ പോലെയുള്ള പൊള്ളത്തരങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ മടുത്തുപോകുന്നത് സ്വാഭാവികം ..
ഇടക്ക് കാണാം -രാജാ
ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾ തെറ്റായ ഒരുപാട് തീരുമാനം എടുക്കും. പക്ഷെ അതൊന്നും ജീവിതാവസാനം വരെ കൊണ്ടു പോകരുത്.
അസുരൻ ബ്രൊ തിരക്കുകൾ മനസിലാക്കുന്നു
വീണ്ടും കണ്ടതിൽ സന്തോഷം.വായനക്ക് ശേഷം വരാം
ആൽബി