എന്റെ നിർബന്ധം സഹിക്കാതെ മനസ്സിലാമനസ്സോടെ സുചിത്ര എന്റെ കൂടെ കാറിൽ കയറി. കാറിൽ കയറിയിട്ടും കൊച്ചുകുട്ടികളെ പോലെ ചില്ലിൽ മുഖം വെച്ചു പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്നു അവർ. ഈ രാത്രി ഒന്നര മണിക്ക് ഇരുട്ടിൽ എന്ത് കാഴ്ച കാണാൻ ആവോ ഈ നോക്കിയിരുന്നത്.
കുറച്ചു ദൂരം കഴിഞ്ഞു ഒടുവിൽ ഞാൻ സുചിത്രയോട് ചോദിച്ചു.
“തനിക്ക് എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം മാറിയില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.”
“അതെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്.”
“ഓഫിസിൽ വെച്ച് ഒരു മൈൻഡ് ഇല്ല. ഇപ്പോൾ ഇതാ മനപൂർവം അവോയിഡ് ചെയുന്ന പോലെ.”
“നോ ജയ്. ആക്ചുവലി ഐ ആം അഷെയിംഡ് ടു ഫേസ് യു. ഐ ആം സോ സോറി ഫോർ ബീയിങ് എ പെര്ഫക്ട് ലൂസർ ദാറ്റ് ഡേ. ഐ ഡോണ്ട് നോ വാട്ട് ഗോട്ട് ഇന്റു മീ. ഹോണസ്റ്റിലി ഇറ്റ് വാസ് നോട്ട് യു.”
“എനിക്കറിയാം എന്നെ ഒരു പഞ്ചിങ് ബാഗ് ആക്കുകയായിരുന്നു എന്ന്. എന്നെങ്കിലും മനസ്സിലെ വിഷമം യാതൊരുവിധ മുൻവിധിയും ഇല്ലാതെ കേൾക്കാൻ ഒരാൾ വേണം എന്ന് തോന്നുകയാണെങ്കിൽ ഞാൻ ഉണ്ട്.”
“താങ്ക്സ് ജയ്. ഞാൻ എന്തായാലും നിന്നോട് അത് പറയും. യു ഡിസർവ്ഡ് ടു നോ ബട്ട് നൗ ഐ ആം നോട്ട് റെഡി.”
പിന്നെ ഞങ്ങൾ അവളുടെ കേരളം ഓർമ്മകൾ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി. ഒടുവിൽ അവളെ അവളുടെ ഫ്ലാറ്റിൽ വിട്ട് ഞാൻ യാത്രയായി.
ജൂലൈ മാസം വന്നെത്തി. ഞങ്ങളുടെ മാനേജ്‌മെന്റ് റിവ്യൂവിന്റെ സമയമായി. ഞാൻ പ്രോസസ് ഹെഡ് അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് എനിക്കതിൽ പങ്കെടുക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. പക്ഷെ എന്റെ ബോസിന്റെ അളിയന്റെ കല്യാണം ആയത് കൊണ്ട് എന്റെ ബോസിന് പകരം ഞാൻ പങ്കെടുക്കേണ്ടി വന്നു.
എന്റേത് അവസാന നിമിഷം ഉള്ള ബുക്കിങ് ആയത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒരു മാതിരി മറ്റെടത്തെ ടിക്കറ്റ് ആണ് ലഭിച്ചത്. മര്യാദക്കുള്ള റെസ്റ്റ് ഒന്നും ലഭിക്കാത്ത യാത്രയായിരുന്നു അത്. വെള്ളിയാഴ്ച പുലർച്ചെ വരെ ഓഫിസിൽ ഇരുന്നു അതിന് ശേഷം ശനിയാഴ്ച ഉച്ച മുതൽ രാത്രി വരെ വീണ്ടും ഓഫിസിൽ അത് കഴിഞ്ഞു റെസ്റ്റ് ഇല്ലാത്ത ഫ്‌ളൈറ്റ് യാത്ര എല്ലാം കൊണ്ട് ഞാൻ മീറ്റിങ്ങിന് എത്തിയപ്പോൾ ഒരുപാട് ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു.
മീറ്റിങ്ങിന്റെ ആദ്യ സെഷൻ ഞാൻ എങ്ങനെയൊക്കെയോ ഉറക്കം കടിച്ചുപിടിച്ചിരുന്നു. ആദ്യ സെഷൻ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഉള്ള അര മണിക്കൂർ ബ്രേക്കിൽ ഞാൻ ഒരു മൂലക്ക് പോയി മേശയിൽ തലവെച്ചു ഒന്ന് മയങ്ങി. ഞാൻ എഴുനേറ്റു നോക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ റിവ്യൂ മീറ്റിങ്ങിന് വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയ വാട്ട്സ്ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പിൽ ഒരു പത്തുനൂറ്‌ മെസ്സേജ്. ഇത്രയും ദിവസം ആ ഗ്രൂപ്പിൽ വല്ലപ്പോഴും ഒരു മെസ്സേജ് വന്നാലായി. ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ ഞാൻ മയങ്ങുന്ന ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്ത് ഒരു നായിന്റെ മോൻ ഞങ്ങളുടെ പ്രീസെയിൽസ് ടീമിന്റെ എവിപി ഗ്രൂപ്പിലേക്ക് അയച്ചു. അതിന് സുചിത്ര അവന് കണക്കിന് കൊടുത്തു. ഒടുവിൽ അവൻ മാപ്പും പറഞ്ഞു എങ്ങനെയോ തടി രക്ഷപെടുത്തി.
എഴുത്തിലുള്ള പരിചയസമ്പന്നത എത്ര ഇടവേളകൾ വന്നാലും നിങ്ങൾക്ക് നന്നായിത്തന്നെ അവതരിപ്പിക്കാൻ പറ്റുമെന്നുള്ള കാര്യം ഉറപ്പാക്കുന്നുണ്ട് …ഇനിയും ഇതുപോലെ ജീവിതത്തിന്റെ നിറങ്ങളെ തുറന്നുകാണിക്കുന്ന കഥകളുമായി വരൂ സുഹൃത്തേ ..
താങ്ക്സ് ബ്രോ.
അസുരൻ ബ്രൊ…….കഥ മറന്നിരുന്നു.
അതുകൊണ്ട് ആദ്യം മുതൽ വീണ്ടും വായിക്കുന്നു.രണ്ടാമത്തെ അധ്യായം കഴിഞ്ഞു
വിശദമായ അഭിപ്രായം മുഴുവൻ വായനക്ക് ശേഷം
ആൽബി
വായിച്ചു പറയൂ.
അസുരൻ ബ്രോ,
വീണ്ടും സ്വാഗതം. കഥ ഓർമ്മയില്ല. അതുകൊണ്ട് പഴയ ഭാഗങ്ങൾ വീണ്ടും നോക്കണം. താങ്കളെ കണ്ടതിൽ പെരുത്തു സന്തോഷം.
ഋഷി.
ഋഷി ബ്രോ. സുഖം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു. ഓരോ ഭാഗവും ഓരോ കഥയാണ് അത് കൊണ്ട് continuity പ്രശ്നം ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു
പ്രിയപ്പെട്ട അസുരന്‍…
വര്‍ഷങ്ങളായി ഇതിന്‍റെ മുന്‍ പാര്‍ട്ടുകള്‍ വായിച്ചിട്ട്. അന്ന് ഞങ്ങളെ ഒരുപാട് സന്തോഷിപ്പിച്ച കഥകളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ തലയെടുപ്പോടെ ഇതുമുണ്ടായിരുന്നു…
പിന്നെ കാണുന്നതിപ്പോള്‍.
സര്‍വീസസ് സ്റ്റോറിയെന്ന ആമുഖം എന്തുകൊണ്ടും യോജിക്കും ഈ കഥയ്ക്ക്. പക്ഷെ സര്‍വീസസ് സ്റ്റോറിയുടെ ഒരു പരുക്കന്‍ -അലസ അന്തരീക്ഷം എന്തായാലും താങ്കളുടെ ഈ കഥയ്ക്കില്ല. നരേറ്ററായ ജയ്‌യും സുചിത്രയുമൊക്കെ അമ്പരപ്പിക്കുന്ന റിയലിസമാണ് കാഴ്ച്ചവെയ്ക്കുന്നത്. നല്ല ഭാഷ. വിഷ്വല്‍ പവര്‍. നല്ല പ്രയോഗങ്ങളുമൊക്കെയുണ്ട്.
നല്ല വായന തന്നതിന് ഒരുപാട് നന്ദി. താങ്കളുടെ പേര് മറ്റു കഥകളുടെ വാളുകളില്‍ കമന്റ്റ്സ് ഇടുന്നവരുടെ രൂപത്തില്‍ കണ്ടിരുന്നു. പലപ്പോഴും വിചാരിച്ചു അത് താങ്കള്‍ തന്നെയായിരിക്കുമെന്ന് …
ഇവിടെ ഇടയ്ക്കിടെയെങ്കിലുമുണ്ടാവണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
സസ്നേഹം
സ്മിത
ഉണ്ടാകണം എന്ന് തന്നെയാണ് ആഗ്രഹം. വളരെ നന്ദി സ്മിത
Valare ishatapetu ee partum asuran bro.Samayam kittunathu muraku Adutha partumaayi veendum varikaa asuran bro.
തീർച്ചയായും. താങ്ക്സ് ബ്രോ
ഒരുപാട് ഇഷ്ടമുള്ള ഈ പേര് വീണ്ടും ഒരു കഥയുടെ വാലായി ബന്ധിച്ചു കണ്ടതിലുള്ള സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ സാധിയ്ക്കുന്നില്ല…!!!
വായിച്ചിട്ടില്ല… ഇതിലുള്ള ഒരു ഭാഗം മാത്രമേ തല്ക്കാലം ഓർമ്മയിലുള്ളൂ… അർജ്ജുനും ലക്ഷ്മിയും…!!!
ഏതായാലും കണ്ടതിൽ ഇവിടം ഓർക്കുന്നതിൽ ജീവിതത്തിലെ തിരക്കുകൾക്കിടയിലും സുഖമായി ഇരിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞതിൽ അത്രമേൽ സന്തോഷം…!!!
സ്നേഹത്തോടെ
അർജ്ജുൻ.
സത്യം പറഞ്ഞാൽ അർജുനും ലക്ഷ്മിയും ആണ് ഈ സീരീസ് തുടങ്ങാൻ ഉള്ള കാരണം
നിങ്ങ, ഇതെവിടായിരുന്നു ഖടീ ?……
കാര്യകാരണങ്ങൾ അറിഞ്ഞു, മനസ്സിലായി!.
എന്നാലും ഇത്രനാൾ… ഒരു നീണ്ട കാലം, ഒരു അറിവുമില്ലാതാരു ദീർഘ ‘അജ്ഞാതവാസം”!. എങ്കിലും നല്ല കാര്യത്തിനായിട്ടായിരുന്നല്ലോ എന്നോർക്കുേമ്പാൾ വളരെ സന്തോഷമുണ്ട്. . ഇവിടവും ഞങ്ങളെയും തീരെ മറക്കാതിരുന്നതിലും…. തിരക്കിനിടയിൽ ഒരു കഥയുമായിത്തന്നെ ഓടി വന്നതിലുo വീണ്ടും സന്തോഷവും വളരെ നന്ദിയുമുണ്ട്.
കുടുതൽ, കഥ വായിച്ച ശേഷO അറിയിക്കാം തുറന്നെഴുതാം…..
വായിച്ചു പറയൂ ബ്രോ
എന്റെ മാഷെ എവിടെയായിരുന്നു
വായിച്ചിട്ട് അഭിപ്രയം parayattooo
വായിച്ചിട്ട് പറയൂ ബ്രോ
Dear Brother, കഥ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഒരു വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ്. സുചിത്രയുടെ പ്രണയ പരാജയങ്ങൾ കഷ്ടമായി. അരിന്ദം രണ്ടാമത് വന്നില്ലേൽ ആദി അവൾക്കൊരു ജീവിതം കൊടുക്കുമായിരുന്നു. എല്ലാം വിധി. Waiting for the next one.
Regards.
താങ്ക്സ്
ഈശരാ എന്നൊക്കെ കൂടെക്കൂടെ വിളിക്കുന്ന സ്വഭാവമെനിക്കില്ല …
പക്ഷേ ഇപ്പോള്‍ വിളിച്ചുപോയി…
വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല എന്ന് പറയുന്നതാവും കുറച്ചുകൂടി എളുപ്പം…
ഒരുപാട് സന്തോഷം . ഒരുപാട് ഒരുപാട് …
വായനയ്ക്ക് ശേഷം വരാം…
Kandu asuran bro will comment shortly.
ഒരുപാട് നാളായി അത്രമേൽ സ്നേഹിക്കുന്ന ഈ പേര് കണ്ടിട്ട് ..
നാളെ കാണാം അസുരൻ ബ്രോ -രാജാ
ജീവിതത്തിന്റെയും ജോലിയുടെയും മറ്റ് വിഷമങ്ങളൊക്കെയും മാറ്റുവാൻ പല വഴികളുണ്ട് , നല്ല സുഹൃത്തുക്കൾ , ഹോബീസ് , എഴുത്ത് എന്നിങ്ങനെ പലതും ..
ചിലർക്ക് പലതിഷ്ടമാവില്ല .. സുചിത്രക്കും അങ്ങനെ ആയിരുന്നു .അതാണല്ലോ അവൾ മാനസികമായി തകർന്നതും ദേഷ്യക്കാരിയായതുമൊക്കെ ..
ഇവിടെയും അങ്ങനെ തന്നെ .എഴുത്തും വായനയുമൊക്കെ നമ്മുടെ ദുഃഖങ്ങൾ മറന്നു ആശ്വാസം ലഭിക്കാനാണ് . അതിലും അരിന്ദിനെ പോലെയുള്ള പൊള്ളത്തരങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ മടുത്തുപോകുന്നത് സ്വാഭാവികം ..
ഇടക്ക് കാണാം -രാജാ
ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾ തെറ്റായ ഒരുപാട് തീരുമാനം എടുക്കും. പക്ഷെ അതൊന്നും ജീവിതാവസാനം വരെ കൊണ്ടു പോകരുത്.
അസുരൻ ബ്രൊ തിരക്കുകൾ മനസിലാക്കുന്നു
വീണ്ടും കണ്ടതിൽ സന്തോഷം.വായനക്ക് ശേഷം വരാം
ആൽബി