Parking Lot [Adit] 2770

ഞാൻ: “കാശ് ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റുമ്പോ ഉണ്ടാക്കട്ടെന്നെ! നല്ലതല്ലേ!”

ഷെമി: “ഓ.. ഒണ്ടാക്കട്ടെ! അത് മാത്രം മതിയല്ലോ!”

ഞാൻ: “അതെന്താ ഒര് ആക്ക്! പുള്ളിയെ ഇപ്പോ ‘വീട്ട് കാര്യത്തിന് ‘ ഒന്നും കിട്ടുന്നില്ലേ?”

ഷെമി: “വീട്ടു കാര്യം നോക്കാൻ ഞാൻ ഇല്ലേ.. പിന്നെ അങ്ങേർക്ക് എന്താ? ”

ഞാൻ: (വലിച്ച് തീർന്ന സിഗററ്റ് താഴെയിട്ട് ചവിട്ടി കെടുത്തിക്കൊണ്ട്… ആത്മഗതം എന്നോണം) “അപ്പോ വീട്ടുകാരിയുടെ കാര്യം നോക്കാൻ ആണ് പുള്ളിയെ കിട്ടാത്തത് ല്ലേ… ”

ഷെമി: “ഓ..നമ്മുടെ കാര്യം ഒക്കെ നമ്മക്കല്ലേ മുഖ്യം! മറ്റുള്ളവർക്ക് എന്ത്!”

ഞാൻ: ( വീണ്ടും ആത്മഗതം എന്നോണം) “അപ്പോ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഇപ്പൊ സ്വന്തമായാണ് നോക്കുന്നത്!”

ഷെമി: ( ഒരു പ്രത്യേക ചിരിയോടെ) “സഹായത്തിന് ആളില്ലെങ്കി സ്വന്തമായി നോക്കിയല്ലേ പറ്റൂ!”

ഞാൻ: “സഹായത്തിന് ഒരാളിനെ വെച്ചാൽ പോരേ ”

ഷെമി: “ആഹ് …എന്നിട്ട് വേണം നാട്ടുകാർ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് പ്രിൻ്റ് ചെയ്യാൻ പ്രസ്സ് അന്വേഷിച്ച് നടക്കാൻ… അവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല….”

ഞാൻ: “അപ്പോ കൈ താൻ ഫാൻ …അല്ലെ! ”

ഷെമി: “പോടാ പോടാ…
അല്ലാ നീയിപ്പോ മൊത്തം തിരക്കിലായിപ്പോയോ! നിന്നെ കൊവിഡ് കാലത്തിനു മുൻപെന്നോ കണ്ടതാ പിന്നെ ആ വഴിക്കൊന്നും കാണാനേ ഇല്ലല്ലോ!!!
ആഹ്…. വീട്ടിൽ സ്വന്തമായി ഒരു ചരക്കുള്ളപ്പോ നമ്മളെയൊക്കെ എന്ത് മൈൻഡ്..അല്ലേ!”

എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കാറിൻ്റെ മുൻവശം ചുറ്റി ഞാൻ നിൽക്കുന്ന ഇടത്ത് വന്ന് എൻ്റെ വലത് വശത്തായ് എന്നെ തൊട്ട് ചാഞ്ഞ് ബോണറ്റിൽ ചാരി നിന്നു. ഞാൻ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് കക്ഷത്തിൻ്റെ അടിയിലൂടെ മൊലയിൽ കൈ വെച്ച് തഴുകിക്കൊണ്ട് ചേർത്ത് പിടിച്ച് നിന്നു.