Forgiven 1 [വില്ലി ബീമെൻ] 156

അവളെ വിട്ടു കിരൺ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു…

 

“എന്നിക്ക് വയ്യ..”..

 

അമ്മുമോളെ ചുറ്റി പിടിച്ചു കൊണ്ടു അനു പറഞ്ഞു…

 

“ഞാൻ വിളിക്കുബോൾ ഒന്നും നി വരില്ല..എന്നിട്ട് സ്‌നേഹിക്കുന്നില്ല എന്നാ പരാതി..”..

 

കിരൺ വീണ്ടും അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു നിന്നും അവളുടെ താടിയിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.

 

“എന്നാ അമ്മുമോളെ കൊണ്ട് പോട്ടെ..”…

 

അമ്മുവിന്റെ ദേഹത്തെക്കും നീണ്ട അവന്റെ കൈ അവൾ തട്ടിമറ്റി…

 

“തൊട്ട് പോകരുത് എന്റെ മോളെ..”…

 

“അപ്പോൾ എന്റെ മോൾ അല്ലെ..”…

 

കിരൺ പൊട്ടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.കിരണിന്റെ ചിരി കേട്ട് അമ്മുമോൾ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു അനുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ ലേക്കു കുടുതൽ ചേർന്ന് കിടന്നു..

 

“നിന്റെ തന്ത വിളിച്ചു പരാതി പറഞ്ഞു..ഒരുങ്ങി ഇരുന്നോ ഡിന്നർ പുറത്തു നിന്നും “…

 

അമ്മുമോളുടെ തലയിൽ തടവി കിരൺ തിരിഞ്ഞു നടന്നു..

 

“ഇതിന്റെ ഇടയിൽ വേഷം കേട്ട് എടുക്കാൻ നിന്നൽ..”…റൂമിന്റെ വാതിൽ വലിയ ശബ്ദത്തിൽ കൊട്ടിയടച്ചു കൊണ്ട് കിരൺ ഇറങ്ങി പോയി..

 

“അച്ഛനേ എന്നിക്ക് പേടിയാ “.. അനുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ പറ്റിച്ചേർന്നു കിടന്നു അമ്മുമോൾ പറഞ്ഞു…

 

“അമ്മേയും മോളെയും കൊണ്ടു പോകാൻ മോളുടെ അച്ഛൻ വരും “…അനു അവളോട് തന്നെ ആ കള്ളം പറഞ്ഞു അമ്മുമോളെ തന്റെ മാറോട് അടക്കിപിടിച്ചു കിടന്നു…

 

“എന്താ വിളിച്ചേ..”…

 

ശേഖരന്റെ നിർത്താതെ ഉള്ള വിളികേട്ടിട്ട് ആയിരുന്നു അടുക്കളയിൽ നിന്നും അനിത ഓടി ഉമ്മറത്തേക്കും വന്നത്..