അവൾക്കായ് [AJEESH] 23

ബെല്ല രാധികയെ ഉന്തിക്കോണ്ടുപോയി കട്ടിലിൽ തള്ളിയിട്ടു… അവളുടെ ചുരിദാർ വലിച്ചൂരി… പെട്ടന്ന് ഒരു നേടുവീർപ്പ് രാധികയിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു… അവളുടെ നെഞ്ച് വല്ലാതെ മിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
പിന്നീടവർക്ക് ഒരു തിടുക്കം ആയിരുന്നു പരസ്പരം വിവസ്ത്രയാക്കാൻ…
നഗ്നത വെളിവാക്കുന്ന ഭാഗങ്ങളെല്ലാം അവർ ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ടു മൂടി…
കാമപരവേശം കൊടുമ്പിരി കൊണ്ട നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു പിന്നീട്…
പിറന്ന് വീണ കുഞ്ഞ് തന്റെ അമ്മയുടെ മാറിൽ നിന്ന് ആദ്യമധുരം നുണഞ്ഞു വിശപ്പകറ്റുന്ന അനുഭൂതി പോലെ ബെല്ല രാധികയുടെ മുലഞെട്ടുകൾ വായിലിട്ടു നുണഞ്ഞു… അവളെ തന്നിലേക്ക് എത്ര ചേർത്ത് പിടിച്ചിട്ടും മതിയാകാഞ്ഞിട്ടാവണം രാധിക തന്റെ കൂട്ടുകാരിയെ കൂടുതൽ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചെടുപ്പിച്ചു… വികരപർവ്വം കയറിയിറങ്ങുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും ബെല്ലക്ക് രാധികയുടെ നഖക്ഷതങ്ങൾ ഏൽക്കേണ്ടി വന്നു…
” എനിക്ക് നോവുന്നു പെണ്ണേ… ”
ബെല്ല ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് അങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ രാധിക അവിടം ചുംബിക്കും… അവളുടെ വിയർപ്പുകണങ്ങളിലെ ഉപ്പ് വീണ് ആ മുറിവ് നീറാൻ തുടങ്ങും… ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ബെല്ല ഒരു സീല്ക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചു…
” ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്സ്… ”
പിന്നീട് ആ സൽക്കാരം കേൾക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള ഹരം ആയിരുന്നു അവൾക്ക്…
ആ തിടുക്കം എത്തിപ്പെട്ടത് ബെല്ലയുടെ മദനപ്പൊയ്കയിലായിരുന്നു…
രാധികയുടെ നേരിയ ഒരു വിരൽസ്പര്ശം ഏറ്റതും തന്റെ ആത്മാവ് സ്വർഗ്ഗവാതിൽക്കൽ വന്ന് എത്തി നോക്കിയത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി… ആ തുടക്കം വലിയൊരു വിളയാട്ടത്തിന്റെ ആരംഭം മാത്രമായിരുന്നു…
കൈ വിരലുകളിൽ തുടങ്ങി അവിടം ജലനിബിഢമായപ്പോൾ രാധിക അത് അമൃതുകണക്കെ പാനം ചെയ്തു… പിന്നീട് കൈ വിരലുകളുടെ പണികൂടി നാവ് ഏറ്റെടുക്കുകയാണുണ്ടായത്… അവൾ പകർന്ന അമൃതിന് അത്രയും മാധുര്യമായിരുന്നത്രെ…
പ്രണയ വിവശയായ രണ്ട് യുവമിഥുനങ്ങളുടെ മനോഹരമായ രതിക്രീഡ ആ മുറിയിൽ നീണ്ടു പോയി…
പെട്ടന്ന് രാധിക അവളിൽ നിന്ന് വിട്ട് മാറി…
തന്റെ മുടിയുടെ ഇടത് വശത്ത് ചൂടിയ പള്ളിമുറ്റത്തു നിന്നും പറിച്ചെടുത്ത പനിനീർപ്പൂ അവൾ കയ്യിലെടുത്തു…
അവിടെ നടന്ന കുത്തിമറിച്ചിലിൽ ആ പൂവ് ചതഞ്ഞരഞ്ഞു പോയിരുന്നു… എങ്കിലും അവൾ ആ പൂ ബെല്ലക്ക് നീട്ടി…
അത് കണ്ടപ്പോൾ ബെല്ലയുടെ ചുണ്ടിൽ മനോഹരമായ ഒരു ചിരി പടർന്നു..
” എടീ അച്ഛൻ കണ്ടില്ലേ ?? ”
രാധിക വീണ്ടും ബെല്ലയെ വാരിപ്പുണർന്നു…
” കണ്ടു എനിക്ക് ഒരു പണീഷ്‌മെന്റും തന്നു… ”
പക്ഷെ കുഴപ്പല്യ… നിനക്ക് വേണ്ടി അല്ലെ… ”
ബെല്ലക്ക് ചിരിയടക്കാനായില്ല…
അവർ ഇരുവരും നിശബ്ദമായി പരസ്പരം പുണർന്നു കൊണ്ട് ആ കട്ടിലിൽ കിടന്നു…” നാളെ തന്നെ നമ്മുടെ വീട്ടിൽ ഇത് പറയണം… “ബെല്ല എടുത്തടിച്ച പോലെ പറഞ്ഞു…” ഇയ്യോ… ഇതൊക്കെ കേട്ടാ അവര് നമ്മളെ പുറത്താക്കൂല്ലേ… ”
രാധികക്ക് തന്റെ ആദി മറച്ചു പിടിക്കാൻ ആയില്ല…
” ഞാൻ ഇല്ലേ നിന്റെ കൂടെ…
എന്ത് പണി എടുത്തിട്ടായാലും നമ്മൾ ജീവിക്കും… ”

രാധിക ഒന്നുകൂടി തന്റെ പാതിയെ മുറുകെ പുണർന്നു…
” എങ്കിൽ പിന്നെ നാളെ ആക്കണോ… ഇന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞൂടെ… ”
ഇപ്പോഴാണെങ്കിൽ ഞാനും നിന്റെ കൂടെ ഇല്ലേ?.. ”
ബെല്ലക്ക് ചിരിയടക്കാൻ ആയില്ല…