ചേച്ചി : എന്നാലും മോനെ ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു …… നമ്മൾ തെറ്റ് ചെയ്തു. ദൈവം ഈ പാപത്തിനു നമ്മളോട്
പൊറുക്കില്ല , എന്റെ കർത്താവെ എന്നാലും നിനക്കെന്നെ ഒന്ന് അറിയികമായിരുന്നില്ലേ ..
ഇല്ല മോനെ ഇനി ഒരിക്കലും ഞാനീ തെറ്റ് ചെയ്യില്ല , എന്നോട് സത്യം ചെയ്യു നീ. ഇനി ഇങ്ങനെ
ചേച്ചിയോട് ചെയ്യില്ല എന്ന്
ഞാൻ : ഇല്ല ചേച്ചി , ഞാൻ ഞാനൊരിക്കലും ഇതൊരു തെറ്റായി കാണുന്നില്ല, പക്ഷെ ഞാൻ വാക് തരുന്നു
ചേച്ചിയുടെ അനുവാദമില്ലാതെ ഇനി ഞാൻ ചേച്ചിയെ തൊടില്ല
ചേച്ചി : ശരി , ഞാൻ പോട്ടെ , ആരെങ്കിലും വന്നുകണ്ടാൽ …..
അവർ ഡോറുതുറന്നു പതിയെ പുറത്തേക്കു നടന്നു
എന്റെ ജീവിതത്തിലെ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു , ഒരു പക്ഷെ ചാരുവിനോടുള്ള പ്രതികരമാവാം
എന്നെകൊണ്ടിങ്ങനെ ചെയ്യിച്ചത് , അതങ്ങനെയാണ് ജീവിതം ചിലപ്പോ ഉത്തരമില്ലാത്ത ഒരു ചോദ്യംപോലെയാണ് ………………എന്തൊക്കെയാണെങ്കിലും ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ അമ്മയെ വിളിച്ചു ചാരുവിന്റെ കാര്യം പറയണം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.
വൈകീട്ടു വീട്ടിൽ ചെന്നയുടനെ ഞാൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു .
അമ്മ : അരുൺ നീ ഇതുവരെ അവളെ മറന്നില്ലേ , നീ തന്നെയാ ആ അവളെപ്പറ്റി ഇനി എന്നോട് ചോദിക്കരുത്
എന്നൊക്കെ എന്നോട് പറഞ്ഞത്. എന്നിട്ടിപ്പോ എന്താ പറ്റ്യേ കുട്ടാ നിനക്കു….
ഞാൻ : എനിക്കറിയില്ലമ്മാ ……… എനിക്കവളില്ലാതെ ഒന്നും പറ്റുന്നില്ല
അമ്മ : മോനെ രഞ്ജിനിയുടെ വീട്ടുകാരോട് ഞാനെന്തു പറയും …. പിന്നെ ചാരുവിൻ്റെ അച്ഛൻ സമ്മതിക്കും
എന്ന് നിനക്കെന്താ ഉറപ്പു.
ഞാൻ : അറിയില്ലമ്മ , എനിക്കുവേണ്ടി അമ്മയൊന്നു സംസാരിക്കണം , ഒരുപക്ഷെ ഞാൻ ചോദിച്ചില്ലലോ
എന്ന ഒരു കുറ്റബോധമില്ലാതെയെങ്കിലും എനിക്ക് ഇനിയുള്ള കാലം ജീവിക്കാമല്ലോ ‘അമ്മ
അമ്മ : ശരി മോനെ , ഞാൻ വിളിക്കാം . നീ അവരുടെ നമ്പർ എനിക്ക് അയച്ചതാ. ഞാൻ നാളെത്തന്നെ
വിളിച്ചിട്ടു നിന്നെ അറിയിക്കാം പോരെ. പക്ഷെ ഒരു വാക്ക് നീ എനിക്ക് തരണം
ഞാൻ : എന്താ ‘അമ്മ പറയു
