അവൻ പറഞ്ഞ കഥ [ജാസ്മിൻ] 159

രേവൂട്ടി…… രാഹുൽ വിളിച്ചുകൊണ്ടവളുടെ തോളിലേക്ക് കയ്യിട്ടു ചേർത്ത് പിടിച്ചു. ആദ്യമൊന്ന് കുതറിയെങ്കിലും ചേട്ടന്റെ നെഞ്ചിലേക്കാവൾ ചേർന്ന്. ചുമലിൽ തഴുകികൊണ്ട് അവളെയാവൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“ഞാൻ വിശഖിനോട് സംസാരിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ കിരണേട്ടൻ വന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ? നമ്മൾ രണ്ടാളും കൂടി എറണാകുളത്തേക്ക് ഒന്ന് പോകാം. അത്ര ദൂരത്തൊന്നുമല്ലല്ലോ? മോൾ ടെൻഷനടിക്കാതെ എണീറ്റ് ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആക്. ഒന്ന് കുളിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ തന്നെ നീ പകുതി ഓക്കേ ആകും ”

രേവതി : വേണ്ടേട്ടാ.. അയാൾക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാകില്ല, അമ്മ പറയുന്നതല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും അയാൾക്ക് മനസ്സിലാകില്ല. എനിക്ക് വേണ്ടി നിങ്ങളത്രയിടം പോയി നാണം കെടേണ്ട.

കരഞ്ഞു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു..

Rahul: എന്തിനും ഒരു പരിഹാരം വേണമല്ലോ?? നിന്റെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടിയല്ലേ അച്ഛനും അമ്മയും നിന്റെ

ആഗ്രഹം നിറവേറ്റി തന്നത്. എന്നിട്ടും അവൻ..! രേവതി: ഒക്കെ ന്റെ തെറ്റാണ്… നിങ്ങളുടെ വാക്ക് കേൾക്കാത്തതിന് ദൈവം തന്ന ശിക്ഷയാണ്.. ഞാനും കുഞ്ഞും നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ഭാരമാകില്ല, ആ പേടി കൊണ്ടാണല്ലോ അച്ഛനെന്നോട് മിണ്ടാതെ പോയതും അമ്മയുടെ ദേഷ്യവും…? രാഹുൽ : എന്തൊക്കെയാ മോളെ നീ ഈ പറയുന്നത്? നീ ഞങ്ങൾക്ക് ഭാരമാണോ? ഈ ഏട്ടനെക്കുറിച്ച് അങ്ങനെയാണോ നീ ധരിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത്? എനിക്ക് നീയല്ലാതെ ആരാ ഉള്ളത്?

അവളെ പൂണ്ടടക്കം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കവിളിലൊരുമ്മ നൽകിക്കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു.

പുറത്തൊരു വാഹനം വന്നു നിൽക്കുന്നതും വീടിന്റെ വാതിൽ അടയുന്ന ശബ്ദവും കേട്ടപ്പോൾ അമ്മയെ കൊണ്ട് പോകാൻ വന്ന വണ്ടിയാണെന്നവന് മനസ്സിലായി. വാഹനത്തിന്റെ ശബ്ദം അകന്നു പോകുന്നതവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

മോളെ.. എഴുന്നേൽക്ക്… അവനവളെ തട്ടി വിളിച്ചുകൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.

രേവതി: ഏട്ടൻ പൊക്കോളൂ, ഞാൻ കുറച്ചു കിടക്കട്ടെ…

അവൾ ആ തറയിലേക് ചാഞ്ഞു…

രാഹുൽ : എങ്കിലാ ബെഡിലേക്ക് കേറി കിടക്ക്, അവനവളെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവളത് കേൾക്കാതെ തറയിലേക്ക് തന്നെ കിടക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോൾ അവനവളുടെ തലപിടിച്ചു മടിയിലേക്ക് വെച്ച്. അവന്റെ നാഭിയിൽ മുഖമമർത്തി അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ടവൾ കിടന്നപ്പോൾ അവളുടെ കവിള് വന്നു പതിച്ചത് പാതി ഉദ്ധരിച്ച അവന്റെ ഗുലാനിലായിരുന്നു.