അവിചാരിതം [ഏകലവ്യൻ] 382

ഘടന മാറുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. മുൻ‌തൂക്കവും പിൻ‌തൂക്കവും അതിന്റെ അകൃതിയിൽ തന്നെ മുഴച്ചു നിൽക്കും. പിന്നളവാണ് കൂടുതൽ. എല്ലാരും പറയുന്നതാണ്. കോളേജിലും നാട്ടിലും ഒക്കെ വാമൊഴിയായി പടർന്നു എന്റെ ചെവിയിൽ എത്തിയതാണ് ഈ കരക്കമ്പി. പലപ്പോഴും എനിക്കും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ഒരിക്കൽ അമ്പലത്തിൽ പോയപ്പോൾ.
“എന്തു ചന്തിയാടാ അവളുടെ നോക്കിയേ..” ആൾക്കാരെ കാണാൻ മതിലിനു ചാരി നിന്ന രണ്ടു പയ്യന്മാരിലൊരുത്തന്റെ വായിൽ നിന്നു ചാടിയതാണിവ. കേട്ടപാടെ ഞാനും അമ്മയും ഞെട്ടി അവരെ നോക്കിപ്പോയി. അവർ ആകെ ചമ്മി. അമ്മ അവരെ നോക്കി ദഹിപ്പിച്ചു. എനിക്കൊരു ചിരിയാണ് വന്നത് ഞാനത് പുറത്തു കാണിച്ചില്ല.
“ചുരിദാറിന്‍റെ കട്ട്‌ ഒകെ നേരെയാക്കി നടക്ക് പെണ്ണെ..” അമ്മയുടെ ഒരു കൊട്ട് ചുമലിൽ കിട്ടി.
നേരത്തെ തിണ്ണയിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ചുളിഞ്ഞു പോയ ചുരിദാറിന്‍റെ പിറകു വശം മാറിയതാണ് ലെഗ്ഗിൻസിൽ പൊതിഞ്ഞ തുടകളിൽ നിന്നു മുകളിലേക്കു വിരിയുന്ന മുഴുത്ത ചന്തി ഗോളങ്ങൾ കാണാൻ ഇടയാക്കിയത്. ഞാനൊന്നു നെടുവീർപ്പ് ഇട്ടു അത് ശരിയാക്കി. ചിരിവന്നപ്പോൾ അത് മറച്ചു കൊണ്ട് അമ്മയെ നോക്കി.
“ഹ്മ്മ് ഒന്ന് കെട്ടിച്ചു വിടുന്ന വരെയല്ലേ വേണ്ടു. ബാക്കി കെട്ടിയോൻ നോക്കട്ടെ.. “
എനിക്കത് കേട്ടു നല്ല ചിരി വന്നു.
പ്രായമെത്തിയ പെണ്മക്കളുണ്ടാകുമ്പോൾ ഉണ്ടാവുന്ന അതെ പ്രകടനം. എന്താ എപ്പളാ ന്നു ഒന്നും പറയാൻ പറ്റില്ലലോ.
അതേ ഇളം പുഞ്ചിരിയോടെ നീല സ്കെർട്ടിൽ തള്ളി വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന നിതബങ്ങളെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി ശ്യാമ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെയും മാനേജ്‍രുടെ അടക്കം ഉമിനീര് വറ്റിയ നോട്ടം സഹിച്ചു ജോലി ചെയ്തു ഇറങ്ങേണ്ട സമയം ആയി. അപ്പോളാണ് നൈറ്റ്‌ ഷിഫ്റ്റ്‌ നിൽക്കേണ്ട പയ്യന്‍റെ കാൾ വരുന്നത്. വൈകും ന്നു പറഞ്ഞിട്ട്. ഞാൻ തലയിൽ കൈ വച്ചു പോയി. വേഗം അവനെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.
“ഡാ ചേച്ചിക്ക് ബസ്സില്ലെടാ.. ഇനിയും വൈകിയാൽ വീട്ടിലെത്താൻ പറ്റില്ല..”
“ഇതാ ചേച്ചി എത്തി ഒരു കാൽ മണിക്കൂരൂടെ. “ അവൻ കട്ട്‌ ചെയ്തു.
പറഞ്ഞതിലും അഞ്ചു മിനുട്ട് വൈകി അവൻ എത്തി. കസ്റ്റമേഴ്‌സ് എൻട്രി ഉള്ളത് കൊണ്ട് എനിക്ക് വേഷം മാറാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ തിരക്ക് പിടിച്‌ സൈഡ് ബാഗും വലിച്ചു തോളിലിട്ട് വേഗം ബസ്സ് കിട്ടാൻ നടന്നു. അവിടുന്ന് ടൗണിലേക്ക് ബസ് കയറി. അധികം തിരക്കുണ്ടായില്ല. പതിനഞ്ചു മിനുട്ട് കൊണ്ട് ബസ് ടൗണിലെ ബസ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി.
എന്നാൽ അവിടെ ഒറ്റപെട്ടു രണ്ടു മൂന്ന് ബസ്സുകൾ മാത്രം. നാട്ടിലേക്ക് ബസ്സില്ല. ഞാനൊന്നു നടുങ്ങി. വേഗം ഫോണെടുത്തു. സുശീലേട്ടനെ വിളിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ മൂപ്പര് രാവിലെ പറഞ്ഞതാണ് ഓർമ വന്നത്.. ബിസ്സിനെസ്സ് മീറ്റിംഗ് അറ്റ് കൊച്ചി. എനിക്ക് അല്പം പരിഭ്രമം വന്നു. അവിടെ ഓരോ പണി കഴിഞ്ഞ് ബസ് കാത്തു നിൽക്കുന്ന സ്ത്രീ ജനങ്ങൾ ഉണ്ട്. എന്നാൽ അതല്ലലോ എന്റെ വിഷയം. അവരൊക്കെ എവിടെക്കാണാവോ??.
അവിടെ തൂണിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന ഒരു ചേട്ടന്‍റെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് ബസ് വിവരം തിരക്കി.