അവിഹിതസരോവരം

Avihithasarovaram | Author : Aadi

“മോനെ, എല്ലാ പെൺകുട്ടികളും അതുപോലെ ആകണമെന്നില്ല! ഒരാളെ മാത്രം സ്നേഹിച്ച്, അവന് വേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുന്ന, അമ്മയേ പോലുള്ള പെണ്ണുങ്ങളും ഇവിടെ ഉണ്ട്. അതുകൊണ്ട് അവളെ ഓർത്ത് എൻ്റെ മോൻ വിഷമിക്കാതെ, നല്ലോണം ഇരുന്ന് പഠിക്കാൻ നോക്ക്. അമ്മയുടെ അതേ സ്വഭാവമുള്ള പെണ്ണിനെ കുറച്ച് നാൾ കഴിഞ്ഞ് അമ്മതന്നെ എൻ്റെ മോന് കാട്ടിത്തരാം, പോരേ?”

കാമുകിയെ മറ്റൊരുത്തനൊപ്പം കണ്ടതിന് പിന്നാലെ അമ്മ എനിക്ക് തന്ന ഉപദേശമായിരുന്നു അത്. പക്ഷെ, ആ വാക്കുകൾ വീണ്ടും ഓർമ്മയിലേക്ക് ഇരച്ചുകയറുമ്പോൾ, എൻ്റെ കണ്മുന്നിൽ അമ്മ, വെറും ഒരു ബ്രേസിയറും അടിപ്പാവാടയുമിട്ട് വല്യച്ഛനുമായി കട്ടിളിൽ ഉരുണ്ടുമറിയുകയായിരുന്നു.

കണ്ണടച്ച് ഇരുവരും ചുണ്ടുകൾ ഊറി-ഊറി ഉരുണ്ട്, കട്ടിളിൻ്റെ അരികത്ത് വന്നുചേർന്നു. ഉമ്മ വെച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ വല്യച്ഛൻ്റെ തഴമ്പൻ കൈത്തലം താഴേക്ക് ഉരസ്സി വന്ന്, അമ്മേടെ അടിപ്പാവാടക്കുള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ, അമ്മ പെട്ടന്ന് ആ കൈയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു.

“ദൃതി കാട്ടല്ലേ എൻ്റെ രവിയേട്ടാ, അങ്ങോട്ടേക്ക് നമുക്ക് പിന്നെ പോകാം..” വല്യച്ഛനിൽനിന്നും ചുണ്ടുകൾ അകറ്റി അമ്മ പറഞ്ഞു.

“എത്ര നാളായി ദേവു നമ്മൾ ഇങ്ങനെ? ഇത്രയും നാൾ നിന്നെ കാണാതെ എങ്ങനെ കഴിച്ചുകൂട്ടിയെന്ന്, എനിക്ക് പോലും അറിയില്ല.”

“അപ്പൊ ഞാനൊ? എപ്പൊഴാണ് കണ്ണേട്ടൻ ഒന്ന് പുറത്തുപോക്കുക എന്ന് ഞാൻ നോക്കിയിരിക്കുവായിരുന്നു. എന്തായാലും രവിയേട്ടൻ്റെ ഐഡിയ കൊള്ളാം!! ഒരു ദിവസത്തേക്കാണെങ്കിലും, കണ്ണേട്ടനെ വീട്ടിൽനിന്ന് ഒന്ന് മാറ്റിനിർത്താൻ പറ്റിയല്ലോ..”