അവിഹിതസരോവരം [ആദി] 304

അച്ഛൻ കോളിൽ ഇരിക്കെത്തന്നെ അമ്മയുടെ മുല നല്ലോണം നുണഞ്ഞ് വീണ്ടും അത് ഊറിയെടുത്തു, “സ്സ്..അഹ്..”.

വീണ്ടും വായിലാക്കി, ഊറിയെടുത്തു, “സ്സ്..രവിയേട്ടാഹ്..”

വീണ്ടും വായിലാക്കി, വീണ്ടും ഊറിയെടുത്തു, “സ്സ്..അമ്ഹ്..”, കോളിലൂടെ അച്ഛൻ കേൾക്കുമേന്നുള്ള ഒരു തരി ഭയവുമില്ലാതെയാണ്, അമ്മ കിടന്ന് ഈ മൂളുന്നത്.

വീണ്ടും വായിലായി, ഊറിയകന്നു, “അഹ്..രവിയേട്ടാ..”.

വീണ്ടും വായിലായി, വീണ്ടും ഊറിയകന്നു, “രവിയേട്ടാ..സ്സ്..”

അങ്ങനെ വീണ്ടും! പക്ഷെ ഇപ്രാവിശ്യം വല്യച്ഛൻ അതിന്മേൽ കടിച്ച് ഒന്ന് കുടഞ്ഞു, “ആാ..രവിയേട്ടാ പതിയേ..” വേദനകൊണ്ട് അമ്മ കാറിപ്പോയി.

“ആരാ ഏട്ടാ അത്..??” കോളിലൂടെ ആ ശബ്ദം കേട്ട് അച്ഛൻ ചോദിച്ചു.

“ആര്?” വല്യച്ഛൻ അഭിനയിച്ചു.

“അല്ല, ദേവൂൻ്റെ ശബ്ദം പോലെ കേട്ടു..”

“ഏയ്യ്..നിനക്ക് തോന്നിയതാവൂടാ, ദേവുവും മക്കളുമൊക്കെ നേരത്തേ ഉറങ്ങി..” അത് പറഞ്ഞിട്ട് അമ്മയും വല്യച്ഛനും നിശബ്ദമായി ചിരിച്ചു.

“ഓ..” പാവം അച്ഛൻ അത് വിശ്വസിച്ചു.

“മ്..നീ റോഡിൽ എത്തിയോ??”

“ഇല്ല ഏട്ടാ, ഒരു വളവ് കൂടെ ഉണ്ട്..”

“എന്നാ വേഗം ചെല്ല്, കോൾ കട്ട് ആകണ്ട.” ശേഷം വല്യച്ഛൻ വീണ്ടും അത് വായിലാക്കി ചപ്പി തുടങ്ങി. അമ്മയാകട്ടെ, ഒരു പേടിയും ഇല്ലാതെ, വീണ്ടും ആ സുഖ മൂളലുകൾ തുടർന്നു.

“ഏട്ടാ, ഞാൻ എത്തി. ആളെയും കണ്ടു..”

“ഹ..അവൻ തരുന്ന പൊതിയിൽ, മൂന്ന് സ്ക്കോച്ചും, പിന്നെ കുട്ട്യോൾക്ക് കുറച്ച് ഫോറിൻ ചോക്ലേറ്റ്സും ഉണ്ട്. നീ റൂമിലേക്ക് പോകുമ്പോ അതേന്ന് ഒരു കുപ്പി എടുത്ത് അടിച്ചിട്ട് കിടന്നോ..”