അവിഹിതത്തിന്റെ മുല്ലമൊട്ടുകൾ 1 [Nancy] 831

അവൻ പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, മകളുടെ പ്രായമുള്ള ഒരു പയ്യന്റെ മുൻപിൽ ഇങ്ങനെ ചെയ്തതോർത്ത് എനിക്ക് കുറച്ച് നാണം തോന്നി.. പക്ഷേ എങ്കിലും അവന്റെ നോട്ടം ഞാൻ നല്ലപോലെ ആസ്വദിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ പുസ്തകം അടച്ചുവെച്ചു.

” ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ഇന്നത്തെ യാത്രയിൽ പരിചയമുള്ളവർ ആരുമില്ല. ഇന്ന് പരിചയപ്പെടുന്നവരെ നാളെ കാണാനും പോകുന്നില്ല. എങ്കിൽ കുറച്ചൊന്ന് അഴിഞ്ഞാടി നടന്നാൽ എന്താ പ്രശ്നം. ആരും അറിയില്ലല്ലോ.. ” ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു..

അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ട്രെയിൻ തിരുവനന്തപുരത്ത് എത്തി. എന്റെ കയ്യിൽ ഒരു നീളൻ ഹാൻഡ് ബാഗ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഞാൻ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പുസ്തകം വേഗം ബാഗിനുള്ളിൽ ആക്കി എഴുന്നേറ്റു, ഷോൾ ഇടാൻ കയ്യിലെടുത്തപ്പോൾ വീണ്ടും ഒരു വിചാരം ഉണ്ടായി..

” വേണോ..? ” എന്നോട് തന്നെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.. പിന്നെ ഞാൻ വേറെ ഒന്നും ചിന്തിച്ചില്ല, ഷാൾ മടക്കി ബാഗിൽ വെച്ച്, ബാഗും എടുത്തു ട്രെയിന് പുറത്ത് ഇറങ്ങി. അപ്പോഴും ചുരിദാറിന്റെ ആദ്യത്തെ ബട്ടൻസ് തുറന്ന് കിടക്കുകയായിരുന്നു, അത് അങ്ങനെ തന്നെ ഇട്ടുകൊണ്ട് മുഖത്ത് ഒന്നുമറിയാത്ത ഒരു ഭാവവും ഉള്ളിൽ ഒരു ചിരിയും ഒരു പ്രത്യേക ആവേശവും ഉൾക്കൊണ്ട് ഞാൻ സ്റ്റേഷന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു..

തിരുവനന്തപുരത്ത് ഒന്നിലധികം സ്ഥലങ്ങളിലും കടകളിലും പോകാനുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഒരു ടാക്സി വിളിച്ച് പോവാനായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിലെ പ്ലാൻ. സാധനങ്ങളൊക്കെ ഓർഡർ കൊടുക്കണം, അഡ്വാൻസ് കൊടുക്കണം. ഞാൻ സ്റ്റേഷന് പുറത്ത് ചെന്ന് നിന്നു.