അവിഹിതത്തിന്റെ മുല്ലമൊട്ടുകൾ 6 [Nancy] [Climax] 1708

ജോയിച്ചൻ: എങ്കിൽ അടുത്ത തവണ നേഹയും കൂട്ടി നമുക്ക് മൂന്നു പേർക്കും പോകാം..

ഞാൻ: ആ അതെ.. അല്ല ജോയിച്ചാ നേഹ എന്താ വരാഞ്ഞത്..

ജോയിച്ചൻ: നാളെ ക്ലാസ് ഉള്ളതല്ലേ അത് ഞാൻ വരണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത്. അവള് വരണം എന്ന് പറഞ്ഞ് കയറുക പൊട്ടിച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു. നീ വാ നടക്ക് പോകാം..

അപ്പോൾ ട്രെയിനിന്റെ ഹോൺ മുഴങ്ങി. ഞാൻ ജോയിച്ചന്റെ കൂടെ മുമ്പോട്ട് നടന്നു, മനു ട്രെയിനിലേക്ക് തിരിച്ചു കയറുന്നത് ഞാൻ കണ്ടില്ല. ഇച്ചായന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് നടക്കുമ്പോൾ ട്രെയിൻ എന്റെ സൈഡിലൂടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. ഞങ്ങളുടെ ബോഗിയുടെ ഡോറിൽ മനു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. അവൻ എന്നെ നോക്കിയില്ല, പക്ഷേ എനിക്ക് കാണാൻ വേണ്ടിയാണ് അവൻ അവിടെ നിന്നത്. മൂന്നുദിവസം….. അവന്റെ കൈ എന്റെ ശരീരത്തിൽ പതിയാത്ത ഒരു ഇടം പോലുമില്ല.. ഇപ്പോഴും അവന്റെ തുപ്പലിന്റെ നനവ് എന്റെ ശരീരത്തിന്റെ പലഭാഗത്തും ഉണ്ട്.. അവന്റെ കൈ ഇപ്പോഴും എനിക്ക് എന്റെ ചന്തിയിൽ അനുഭവിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്.. ആ മനു ദേ ട്രെയിനിൽ എന്നിൽ നിന്നും അകന്നകന്നു പോകുന്നു.. ഇച്ചായന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും പിടിപെട്ട് ഓടി ആ ട്രെയിനിലേക്ക് കയറാൻ എനിക്ക് വല്ലാതെ തോന്നി… പക്ഷേ സാഹചര്യം അങ്ങനെയല്ലല്ലോ… സാവധാനം ചൂളം വിളിച്ചുകൊണ്ട് ട്രെയിൻ എന്റെ കൺവെട്ടത്ത് നിന്ന് മറഞ്ഞു….

റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് ഞാൻ ഇച്ചായന്റെ കൂടെ കാറിൽ കയറി, കാറിൽ കയറിയെങ്കിലും എന്റെ മനസ്സ് മുഴുവനും ചൂളം വിളിച്ച് പാഞ്ഞുപോയ ആ ട്രെയിനിൽ ആയിരുന്നു.. കാർ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും എടുത്തു.. ടൗൺ കഴിയുന്നതിനപ്പുറം ഇച്ചായൻ ഒരു പെട്രോൾ പമ്പിൽ കയറി.. അവിടെ പെട്രോൾ അടിച്ചു കൊണ്ട് വന്നപ്പോൾ ഇച്ചായന്റെ ഏതോ ഒരു സുഹൃത്ത് അടുത്ത കാറിൽ നിന്നും അച്ചായനെ വിളിച്ചു.