അവിഹിതത്തിന്റെ മുല്ലപ്പൂക്കൾ 2 [Nancy] 1674

 

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ അവൻ വണ്ടിയെടുത്തു. വണ്ടി ഓടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു.

 

മനു: അവിടെനിന്ന് ആ ചെറുക്കന്മാരൊക്കെ ഇന്ന് നിന്നെ ഓർത്തായിരിക്കും അടിക്കുന്നത്.. തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ ടീച്ചറുടെ വയറു മുഴുവനും പുറത്തായിരുന്നല്ലോ

 

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല പകരം തിരിഞ്ഞ് അവനെ ഒന്നു നോക്കി.

 

മനു: അല്ല നാൻസി, മോളെ കുറച്ചു ഇപ്പോൾ ഉള്ള ഒരു രഹസ്യം നീ എന്നോട് പറഞ്ഞേ..

 

തിരിച്ചുഅടിക്കാൻ ഉള്ള പിടിവള്ളിയായിരുന്നു എനിക്കത്.

 

ഞാൻ: എങ്കിൽ കേട്ടോ.. കോളേജിൽ പോകുന്ന നേഹ മോളുടെ ഇടുപ്പിൽ ചുറ്റി കിടക്കുന്ന ഒരു അരഞ്ഞാണം ഉണ്ട്. മൂന്നര പവന്റെ ഒരു കയർ പിരിയൻ സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണം..

 

മനു: ഉഫ്ഫ്.. ആണോ.. അത് ഇപ്പോഴും ഉണ്ടോ ?

 

ഞാൻ: ഏത് പാതിരാത്രിക്കും അവളുടെ അരക്കട്ടിൽ തപ്പി നോക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അരഞ്ഞാണം അവിടെ ഉണ്ടാവും..

 

മനു: അത് എന്നുമുതൽ ഉള്ളതാണ്.. ?

 

ഞാൻ: അവൾക്ക് 15 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ ഞാൻ ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തതാണ്.

 

മനു: മേടിച്ചതല്ലേ ?

 

ഞാൻ: അല്ല, അത് അളവെടുത്ത് പറഞ്ഞ് പണിയിപ്പിച്ചതാണ്..

 

മനു: ഹോ.. 15 വയസ്സ് എന്ന് പറയുമ്പോൾ അവള് പത്താംക്ലാസിൽ അല്ലായിരുന്നോ..

 

ഞാൻ: ആ അതേ.. സ്കൂളിന് പെൺകുട്ടികൾ സ്വർണാഭരണങ്ങൾ ഒന്നും ഇടരുത് എന്നൊരു നിയമം ഉണ്ട്. ഇവൾക്ക് മാലയും കമ്മലും ഒന്നും സ്വർണ്ണനായിരുന്നു സ്കൂളിൽ പോകുമ്പോൾ.. പക്ഷേ അരയിൽ ഈ മൂന്നര പവന്റെ സ്വർണ അരഞ്ഞാണം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. സ്കൂളിൽ ആരും അരഞ്ഞാണം ഉണ്ടോന്ന് തപ്പിനോക്കില്ലല്ലോ.