അവിഹിതത്തിന്റെ മുല്ലപ്പൂക്കൾ 3 [Nancy] 1931

മനു: അമ്മമ്മേ മതി, ചേച്ചി ഞാനും വരുന്നു..

അവൻ വേഗം കൈ നക്കിക്കൊണ്ട് എന്റെ പിന്നാലെ ഓടി വന്നു. മെയിൻ ഡോറിന്റെ അവിടെവച്ച് ഞാൻ അവനെ തടഞ്ഞു.

ഞാൻ: എങ്ങോട്ടാ മോൻ… ഇവിടെ അമ്മയ്ക്ക് മാത്രമേ ഓർമ്മക്കുറവുള്ളു നാട്ടുകാർക്കൊക്കെ നല്ല ഓർമ്മയാണ്. അടുത്ത തവണ വരുമ്പോൾ കൂടെ വന്നാൽ പയ്യൻ എന്തിയെ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ എന്ത് പറയും..

മനു: അപ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരണ്ട അല്ലേ..

ഞാൻ: ഈ നാട്ടിൽ ഒരു മനുഷ്യൻ നിന്നെ കണ്ട് പോകരുത്…

അത്രയും നേരം എന്നെ ഭരിച്ച മനു പെട്ടെന്ന് അനുസരണയുള്ള ഒരു കുട്ടിയെ പോലെ അവിടെ നിന്നു. ഹാളിൽ നിന്ന് ഞാൻ തിണ്ണയിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ എന്റെ കൈക്ക് പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് വലിച്ചു.

മനു: അല്ല ചേച്ചി.. ഈ നൈറ്റിക്ക് എന്തിന് മൂന്നു ബട്ടൻസ് ഒരെണ്ണം മതി..

എന്റെ നെറ്റിയുടെ രണ്ട് ബട്ടൺസ് അവൻ തുറന്നു, അപ്പോൾ എന്റെ മുല കാണാൻ യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഞാൻ: പോടാ ചെക്കാ.. അയാൾക്ക് എന്നെ പണ്ട് തൊട്ടേ അറിയാവുന്നതാണ്.

മനു: എങ്കിൽ ഒന്ന് കാണട്ടെ നിന്നെ..

ഞാൻ: അയ്യടാ അത് വേണ്ടാ.. ഞാൻ ചെല്ലട്ടെ ഇല്ലെങ്കിൽ അയാൾ പോകും.

മനു: ദേ.. നാൻസി. നിനക്കെന്താ ഞാൻ പറയുന്നത് അനുസരിക്കാൻ ഇവിടെ വന്നിരുന്ന ശേഷം എത്ര മടി.. ശരി ഒരു ബട്ടൺസ് കൂടെ ഇട്ടോ.. എന്നിട്ട് ഇങ്ങനെ തുറന്നു വച്ചുകൊണ്ട് പോ

അയാൾ അവിടെ നിന്ന് വീണ്ടും കൂകി വിളിച്ചു. പിന്നെ മനുവിന്റെ അടുത്ത് ഒന്നും പറയാതെ ഞാൻ വേഗം മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. സന്തോഷേട്ടൻ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നതെങ്കിലും അയാൾക്ക് എന്നെക്കാളും ഒരു പത്ത് വയസ്സിന് മൂപ്പ് കാണും അത്രയേ ഉള്ളൂ. ഞാൻ കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് ഇവിടെയൊക്കെ സൈക്കിളിൽ ആയിരുന്നു ഇയാളുടെ കച്ചവടം. ഇപ്പോൾ കുറച്ചുകൂടെ മെച്ചപ്പെട്ട ഒരു പെട്ടി ഓട്ടോറിക്ഷയിലാണ് വരുന്നത്. നാട്ടിൻപുറം ആയതുകൊണ്ട് എല്ലാ വീടും വീട്ടുകാരെയും അയാൾക്ക് നന്നായി അറിയാം. ഞാൻ പടിയിറങ്ങി അയാളുടെ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ശനിയാഴ്ചയോ ഞായറാഴ്ചയോ അമ്മ സ്ഥിരമായി മേടിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ആരെങ്കിലും വരുമെന്ന് പുള്ളിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു അതുകൊണ്ടാണ് അത്രനേരം അയാൾ അവിടെ കാത്തുനിന്നത്. ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ അയാൾ ഓട്ടോറിക്ഷയിൽ ചാരിൽനിന്ന് എന്റെ കാറിൽ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.