മനു: ഇവിടെ നിൽക്കാതെ വേഗം മോളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ല്.
ഇത് പറഞ്ഞ അവൻ എന്റെ സൈഡിലൂടെ സ്റ്റെപ്പ് കയറി മുന്നോട്ട് നടന്നു. കേറി നടക്കുന്ന വഴിയിൽ അവന്റെ കൈ എന്റെ ചന്തിയിൽ മെല്ലെ ഒന്ന് കഴുകിയിരുന്നു. എന്തൊക്കെയാണ് ഇതിന്റെ മനസ്സിൽ എന്നറിയാതെ ഞാൻ ഫോണിലൂടെ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ: ഡാ.. ദേ ഞങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക് ഒന്നും കയറി വന്നേക്കരുത്.
മനു: ഏയ്, അതൊന്നുമില്ല പക്ഷേ നീ ഫോണിൽ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് നോക്കി കൊള്ളണം. ഞാൻ അതിൽ മെസ്സേജ് വിടും അടുത്തതെന്താ ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അതനുസരിച്ച് വേണം കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ.
ഞാൻ: ദേ, പണ്ട് തന്നേക്കുന്നത് പോലത്തെയുള്ള പണിയൊന്നും ഇവിടെവച്ച് തന്നേക്കരുത് നടക്കത്തില്ല കേട്ടല്ലോ.
മനു: പേടിക്കേണ്ട ടീച്ചറെ ആ കാര്യമൊക്കെ ഞാൻ ഏറ്റു.
ഫോണ് സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ രണ്ടാം നിലയിലേക്ക് കയറി, നേഹ നിൽക്കുന്നതിന്റെ ഓപ്പോസിറ്റ് സൈഡിലാണ് മനു പോയി നിന്നത്. അവിടെ അവൻ സാധാരണ ഒരു കസ്റ്റമർനെ പോലെ എന്തൊക്കെയോ ഡ്രസ്സ് നോക്കുകയായിരുന്നു. ഞാൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു. കോൾ കട്ട് ചെയ്ത് ഉടനെ അടുത്ത ചെറിയ ഫോണിൽ അടിച്ചു. ഞാൻ വേഗം കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു, ആദ്യം കൈയിൽ പിടിച്ചാൽ മതിയെന്ന് കരുതി, പക്ഷേ ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാവും. എന്റെ ബാഗിന് മുൻപിൽ ചെറിയ ഒരു കള്ളി ഉണ്ടായിരുന്നു, ഞാൻ അവൻ തന്ന ഫോൺ അതിൽ ഇറക്കി വെച്ചു. എന്നിട്ട് നേഹയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവൻ അപ്പോൾ ഹെഡ്സെറ്റ് എടുത്തുവെക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.
ഞാൻ: കിട്ടിയോ നീ നോക്കിയത്..?
എന്തൊരു രസമുള്ള കഥ ആണിത്… എന്തൊരു എഴുത്താണ്.. ദയവ് ചെയ്തു ഈ കഥ തുടർന്നെഴുതു…
നാൻസി ഇനി വരില്ല എങ്കിൽ അത് പറയു ദയവായി… കാത്തിരുന്നു മടുത്തു 😞
തിരക്കിലായിരിക്കും അല്ലേ..
എന്നെങ്കിലും തിരിച്ച് വന്നേക്കണേ ടീച്ചറേ.. 😢