അയലത്തെ വീട്ടിലെ റോൾ മോഡൽ [Aaradhana] 487

യാതൊരനക്കവും ഇല്ല, മുൻവാതിൽ പൂട്ടിത്തന്നെ കിടക്കുന്നു.

കുറച്ച് സമയം കാത്തുനിന്നിട്ടും ഉമ്മയെ കാണാതിരുന്ന ഞാൻ ഭിത്തിയെ ഒട്ടി എങ്ങനെയോ പിൻഭാഗത്തേക്ക് ചെന്നു.

അവിടെയും കാണുന്നില്ല, പക്ഷെ നോക്കുമ്പോൾ പിൻവാതിൽ തുറന്നുകിടക്കുന്നു.

ഞാൻ നേരെ അകത്തേക്ക് ചെന്നു, മുറികളിൽ എല്ലാം പരതിയെങ്കിലും അപ്പോഴും ഉമ്മയെ കണ്ടിരുന്നില്ല.

ഈ മഴയത്ത് അടുക്കളവാതിലും തുറന്ന് ഉമ്മ എവിടേയ്ക്കാണ് പോയതെന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.

എന്തെങ്കിലും ആവശ്യത്തിനാകും എന്ന് വിചാരിച്ച ഞാൻ അടുക്കള വാതിൽ ചാരി തിരികെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.

ടീഷർട്ട് ഒന്നും കാണാനില്ല, എല്ലാം കഴുകിയിട്ടിരുന്നു, അലക്കിയ തുണികൾ എല്ലാം ഉമ്മ നേരെ ഉമ്മയുടെ മുറിയിലേക്കാണ് ഇടാറ്. ഒരു തോർത്തുമെടുത്ത് ഉമ്മയുടെയും വാപ്പയുടെയും മുറിയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ കണ്ടത് നനഞ്ഞ് കുതിർന്നുകിടക്കുന്നതായിരുന്നു.

തുറന്നുകിടന്നിരുന്ന ജനൽപാളിയിലൂടെ മഴവെള്ളം നന്നായി ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു. ഉമ്മയോടുള്ള ദേഷ്യം എനിക്ക് വല്ലാണ്ട് കൂടി. യാതൊരു ശ്രെദ്ധയുമില്ലാതെ, അടുക്കളവാതിലും തുറന്നിട്ട ഉമ്മ ഇതെങ്ങോട്ടേക്കാണ് പോയതെന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചിരുന്നു.

കാല് തെന്നാതെ പതിയെ ജനാല അടയ്ക്കുമ്പോഴാണ് ഞാൻ കുറച്ച് മാറിയുള്ള വിറക് ഷെഡ്‌ഡിൽ ഉമ്മ നിൽക്കുന്നതായി കാണുന്നത്.

വലിയ കുറച്ച് കമ്പുകളും ഒരു നീല ടാർപ്പയും കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയതാണ് ആ ഷെഡ്ഡ്.

ഉള്ളിൽ വന്ന ദേഷ്യം തീർക്കാനായി ഞാൻ നേരെ വീണ്ടും അടുക്കളവാതിൽ തുറന്ന് അവിടെ ഉമ്മയെയും പ്രതീക്ഷിച്ച് നിന്നു.