അയൽപ്പക്കത്തെ ലീല ആന്റി [MIghty രാജു.🔥] [slow buildup] 386

അധ്യായം 2: ഇരുട്ടിലെ തിരിനാളം

മഴയുടെ ശബ്ദം മാത്രമായിരുന്നു മുറിയിൽ. ജനലിലൂടെ ലീലച്ചേച്ചിയുടെ അടുക്കളയിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുമ്പോൾ സമയം പോകുന്നത് മനു അറിഞ്ഞില്ല. അവരുടെ ഓരോ ചലനവും അവൻ ഒപ്പിയെടുക്കുകയായിരുന്നു. പാചകത്തിനിടയിൽ അവർ നെറ്റിയിലേക്ക് വീണ മുടിയിഴകൾ ഒതുക്കി വെക്കുന്നതും, പാത്രങ്ങൾ കഴുകുമ്പോൾ വെള്ളം തെറിച്ച് മാക്സിയിൽ നനവുണ്ടാകുന്നതുമെല്ലാം അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

അവന്റെ ചിന്തകൾ കാടുകയറുകയായിരുന്നു. ലീലച്ചേച്ചിയുടെ ആ നോട്ടം, ആ ചിരി… അതവനെ വല്ലാതെ അലട്ടി. വെറുതെയാണെങ്കിൽ പോലും, ഒരു പുരുഷൻ തന്നെ ആസക്തിയോടെ നോക്കുന്നത് ഏതൊരു സ്ത്രീയും ഇഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് അവൻ എവിടെയോ വായിച്ചതോർത്തു. ഒരുപക്ഷേ ലീലച്ചേച്ചിയും…

“ഠപ്പ്!”

പെട്ടെന്നൊരു ശബ്ദത്തോടെ മുറിയിലെ വെളിച്ചം അണഞ്ഞു. കറണ്ട് പോയി. പുറത്തും കൂരാക്കൂരിരുട്ട്. മഴയുടെ ശബ്ദത്തിന് ശക്തി കൂടിയതുപോലെ തോന്നി. മനു ഒരു നിമിഷം സ്തബ്ധനായി നിന്നു. പിന്നെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ എതിർവശത്തെ വീട്ടിലേക്ക് പാഞ്ഞു. അവിടെയും ഇരുട്ടാണ്. അവരുടെ വീട്ടിലും കറണ്ട് പോയിരിക്കുന്നു.

അവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി. ഇതൊരു അവസരമാണ്. അവൾക്കൊരു സഹായം വേണോ എന്നറിയാം. അല്ലെങ്കിൽ വെറുതെ ഒന്നു സംസാരിക്കാം. ജോയിച്ചേട്ടൻ കൂടെയുണ്ടെന്നുള്ളത് ഒരു പ്രശ്നമാണ്, പക്ഷെ ഈയൊരു അവസരം പാഴാക്കാൻ അവൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല.

അവൻ വേഗം ഷർട്ട് എടുത്തു ധരിച്ചു. മുറിയിൽ തപ്പിത്തടഞ്ഞ് മൊബൈൽ ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു, അതിന്റെ ഫ്ലാഷ്ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്തു. എന്തുപറഞ്ഞാണ് അങ്ങോട്ട് ചെല്ലുക? ‘കറണ്ട് പോയതുകൊണ്ട് പേടിച്ചോ എന്നറിയാൻ വന്നതാണെന്ന്’ പറഞ്ഞാൽ അത് പരിഹാസ്യമാകും. ‘മെഴുകുതിരിയുണ്ടോ’ എന്ന് ചോദിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. അതൊരു നല്ല കാരണമാണ്.