അയൽപ്പക്കത്തെ ലീല ആന്റി [MIghty രാജു.🔥] [slow buildup] 381

“എന്നാൽ ഞാൻ… ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ ചേച്ചീ.”

“ഇത്ര പെട്ടെന്നോ? കറണ്ട് വരട്ടെ, എന്നിട്ട് പോകാം.” അവർ ജോയിച്ചേട്ടന് വെള്ളം കൊടുക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു. ആ വാക്കുകൾ അവനൊരു പ്രതീക്ഷ നൽകി.

അവന്റെ മനസ്സിൽ ആയിരം ലഡ്ഡു ഒരുമിച്ചു പൊട്ടി. അവൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഇതുതന്നെയാണ്. എന്റെ സാമീപ്യം. അവൻ ചിന്തിച്ചു.

അധ്യായം 3: ചായയുടെ മധുരം

“കറണ്ട് വരാൻ സമയമെടുക്കും. ഈ മഴയത്ത് അവർ വേഗം ശരിയാക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. മോൻ ആ ചായ കുടിക്ക്,” ലീലച്ചേച്ചി പറഞ്ഞു, അവരുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു പ്രത്യേക താളമുണ്ടായിരുന്നു.

മനു എതിരൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. അവൻ വീണ്ടും കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു. ലീലച്ചേച്ചി മെഴുകുതിരിയുടെ വെളിച്ചത്തിൽ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നുപോയി. അവരുടെ ചലനങ്ങൾക്കൊരു പ്രത്യേക ഭംഗിയുണ്ടെന്ന് അവനു തോന്നി. മെഴുകുതിരിയുടെ വെളിച്ചത്തിൽ, മഞ്ഞ മാക്സി ധരിച്ച ആ രൂപം ഒരു നിഴൽചിത്രം പോലെ ഭിത്തിയിൽ പതിഞ്ഞു. അവൻ ആ കാഴ്ച നോക്കിയിരുന്നു.

അകത്ത് പാത്രങ്ങൾ തട്ടുന്നതിന്റെയും മുട്ടുന്നതിന്റെയും നേരിയ ശബ്ദം കേൾക്കാം. ചാരുകസേരയിൽ ജോയിച്ചേട്ടൻ കണ്ണുകളടച്ച് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു, ഒരുപക്ഷേ മയങ്ങുകയാവാം. ഈ നിശബ്ദത മനുവിന് കൂടുതൽ ധൈര്യം നൽകി.

കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം, കയ്യിലൊരു ട്രേയുമായി ലീലച്ചേച്ചി തിരിച്ചുവന്നു. രണ്ട് സ്റ്റീൽ ഗ്ലാസ്സുകളിൽ ആവി പറക്കുന്ന ചായ. ഒന്നവർ ജോയിച്ചേട്ടന്റെ അരികിലുള്ള ചെറിയ മേശയിൽ വെച്ചു, മറ്റേത് മനുവിന് നേരെ നീട്ടി.

“ചായ…”

അവൻ ഗ്ലാസ് വാങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ വിരലുകൾ അവന്റെ വിരലുകളിൽ ചെറുതായി സ്പർശിച്ചു. ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് മാത്രം. പക്ഷെ ആ സ്പർശനത്തിന് ഒരു തീപ്പൊരിയുടെ ശക്തിയുണ്ടായിരുന്നു. മനു പെട്ടെന്ന് കൈ പിൻവലിച്ചു. ലീലച്ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് ഭാവവ്യത്യാസമൊന്നുമില്ല. അവർ മെഴുകുതിരിക്ക് സമീപം, നിലത്ത് ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്നു.