മൂന്നാം ദിവസം രാവിലെയാണ് അവന്റെ ഫോണിലേക്ക് ഒരു മെസ്സേജ് വന്നത്. ലീലയായിരുന്നു. ആ പേര് സ്ക്രീനിൽ കണ്ടപ്പോൾ ശ്വാസം തിരിച്ചുകിട്ടിയതുപോലെ അവനു തോന്നി.
Leela Joy: സോറി മനു. മറുപടി തരാൻ പറ്റിയില്ല. ഞങ്ങൾ ഇവിടെ കൊച്ചിയിൽ അമൃത ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയിരുന്നു. ചേട്ടന്റെ ഒരു ചെക്കപ്പിന് വന്നതാ. ഇന്നലെ രാത്രി വൈകിയാണ് തിരിച്ചെത്തിയത്.
ആ വാക്കുകൾ അവനൊരു വലിയ ആശ്വാസം നൽകി. അവൻ വേഗം മറുപടി ടൈപ്പ് ചെയ്തു.
Manu: അയ്യോ, ആണോ? ചേട്ടന് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ? ഞാൻ ഇവിടെയാകെ പേടിച്ചു.
Leela Joy: ഏയ് കുഴപ്പമില്ല. പഴയത് തന്നെ. കുറച്ച് മരുന്നുകൾ മാറ്റി. ഡോക്ടറെ കാണിക്കാനുള്ള ഓട്ടം, ടെസ്റ്റുകൾ… അതിന്റെയൊരു ക്ഷീണം.
അവളുടെ വാക്കുകളിലെ മടുപ്പ് അവന് വായിച്ചെടുക്കാമായിരുന്നു. അവൻ പതിയെ പഴയ വിഷയത്തിലേക്ക് വരാൻ ശ്രമിച്ചു.
Manu: ഞാൻ വിചാരിച്ചു, അന്ന് നടന്നതുകൊണ്ട് ചേച്ചി എന്നോട് പിണങ്ങിയെന്ന്.
ഒരു നിമിഷത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം അവളുടെ മറുപടി വന്നു.
Leela Joy: മനു, നമുക്ക് അതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാതിരിക്കാം. അതൊന്നും… ശരിയായ കാര്യമായിരുന്നില്ല. എനിക്ക് ഇപ്പോൾ കുറച്ച് തിരക്കുണ്ട്. പിന്നെ സംസാരിക്കാം.
അവൾ സംഭാഷണം അവസാനിപ്പിച്ചു. മനു ആ ചാറ്റ് സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു. അവൾ ‘പിണങ്ങിയില്ല’ എന്ന് പറഞ്ഞില്ല, പക്ഷെ ‘അതൊന്നും ശരിയായിരുന്നില്ല’ എന്ന് പറയുകയും ചെയ്തു. വീണ്ടും അവന്റെ മനസ്സിൽ ആശയക്കുഴപ്പം നിറഞ്ഞു.
ദുഷ്ടൻ കൊതിപ്പിച്ചു കടന്നു കളഞ്ഞല്ലോ. ഇനി ബാക്കി അറിയാതെ ഒരു സമാദാനവും ഇല്ല
❤️