അയൽപ്പക്കത്തെ ലീല ആന്റി 4 [MIghty രാജു.🔥] [Climax] 1042

അവന്റെ ഹൃദയം ശക്തിയായി ഇടിച്ചു. പോക്കറ്റിൽ ഭദ്രമായി സൂക്ഷിച്ച ആ ചെറിയ തുണിപ്പൊതിയിൽ അവൻ വിരലുകളമർത്തി. അവൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ അവരുടെ വീടിന്റെ പുറകുവശത്തുള്ള, രണ്ടു പറമ്പുകളെയും വേർതിരിക്കുന്ന ആ ചെറിയ വേലിക്കടുത്തേക്ക് വന്നു.

“ചേച്ചീ…” അവൻ പതിയെ വിളിച്ചു.

അവന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു. “മനു? എന്താ? ചേട്ടൻ ഹാളിലുണ്ട്,” അവൾ ശബ്ദം താഴ്ത്തി, പരിഭ്രമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“എനിക്കൊരു കാര്യം തരാനുണ്ടായിരുന്നു,” അവന്റെ ശബ്ദം ഗൗരവമുള്ളതായിരുന്നു. അവൻ ആ പൊടിപിടിച്ച തുണിപ്പൊതിയെടുത്ത് വേലിക്കു ഇടയിലൂടെ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.

“ഇതെന്താ?” അവൾ സംശയത്തോടെ അത് വാങ്ങി.

അവൾ ആ തുണിപ്പൊതിയുടെ കെട്ടഴിച്ചു. ഉള്ളിലെ വസ്തു കണ്ടതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു, ശ്വാസം ഒരു നിമിഷം നിലച്ചുപോയി. വൈകുന്നേരത്തെ വെളിച്ചത്തിൽ, അവളുടെ കൈവെള്ളയിലിരുന്ന് ആ സ്വർണ്ണ പാദസരം തിളങ്ങി. അവളുടെ അച്ഛന്റെ ഓർമ്മ. ജോയിച്ചേട്ടൻ ചൂതുകളിച്ച് കളഞ്ഞ അവളുടെ അവസാനത്തെ പ്രതീക്ഷ.

അവളുടെ കൈകൾ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി. “മനു… ഇത്… ഇതെങ്ങനെ?” അവളുടെ ശബ്ദം ഒരു തേങ്ങലായി പുറത്തുവന്നു.

“ഞാൻ അന്ന്… ചേച്ചി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോൾ… എനിക്കത് സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. ഞാൻ പോയി എടുത്തോണ്ട് വന്നു.” അവൻ ബൈക്കിനെക്കുറിച്ചോ, പണത്തെക്കുറിച്ചോ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

അവൾക്ക് വാക്കുകൾ കിട്ടിയില്ല. ഇത്രയും കാലത്തെ ജീവിതത്തിൽ ആരും അവൾക്ക് വേണ്ടി ഇങ്ങനെയൊന്ന് ചെയ്തിട്ടില്ല. ഈ ലോകത്ത് താൻ ഒറ്റയ്ക്കല്ലെന്ന് അവൾ ആദ്യമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. സ്നേഹം, കടപ്പാട്, ആരാധന… എല്ലാ വികാരങ്ങളും ഒന്നിച്ചു വന്നാഞ്ഞടിച്ചപ്പോൾ അവൾക്ക് സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല.