“അതെ. എന്താ, ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലേ?” ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഇഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാനോ! എൻ്റെ കണ്ണ് കുളിർന്നു,” പ്രവീൺ റിയർ വ്യൂ മിററിലൂടെ എൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അല്ല ആയിഷാ,” ദീപക് എൻ്റെ ചെവിയിൽ പതിയെ ചോദിച്ചു, “ഇന്നലത്തെ നമ്മുടെ പിങ്ക് തന്നെയല്ലേ ഇന്നും കൂടെയുള്ളത്?” അവൻ ‘പിങ്ക്’ എന്ന വാക്ക് പറഞ്ഞപ്പോൾ എൻ്റെ ദേഹം വിറച്ചു.
“പോടാ!,” ഞാൻ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.
യാത്ര തുടങ്ങി. തിരക്കില്ലാത്തതുകൊണ്ട് കാർ നല്ല സ്പീഡിലായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ പാട്ടുകൾ വെച്ചു, സംസാരിച്ചു, ചിരിച്ചു. അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽത്തന്നെ അവർ അവരുടെ കളിയാക്കലുകൾ തുടങ്ങി.
“നമ്മുടെ വീഡിയോ കാൾ ഗ്രൂപ്പിന്റെ ഡിപി കണ്ടിട്ട് ആയിഷയ്ക്ക് അധികം നാണക്കേടൊന്നും വന്നില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു,” ഗോവിന്ദ് പറഞ്ഞു.
“പോടാ!,” ഞാൻ നാണത്തോടെമറുപടി പറഞ്ഞു.
“ശരിയാണ്! അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഇന്ന് നീ ഞങ്ങളെ ‘കാണിക്കാൻ’ വേണ്ടിത്തന്നെ ഈ വസ്ത്രം ഇട്ടതും,” പ്രവീൺ ചിരിച്ചു.
“അയ്യേ! നാണമില്ലാത്തവൻ. ഇത് കംഫർട്ടബിൾ ആയതുകൊണ്ട് ഇട്ടതാണ്,” ഞാൻ അവരെ തള്ളിപ്പറയാൻ ശ്രമിച്ചു.
“കംഫർട്ടബിൾ… അതെ, ഞങ്ങളുടെ കണ്ണിനും മനസ്സിനും കംഫർട്ടബിൾ,” ദീപക് എൻ്റെ തുടയിൽ മെല്ലെ തട്ടി.
ഞാൻ ചിരിച്ചെങ്കിലും അവനെ എതിർത്തു. “എടാ, കൈ എടുക്കെടാ!”
അവൻ കൈ എടുത്തു, പക്ഷേ ആ സ്പർശം എൻ്റെ ശരീരത്തിൽ തീ കോരിയിട്ടു.
ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ, കാർ കുണ്ടും കുഴിയും നിറഞ്ഞ റോഡിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഗോവിന്ദ് മുന്നിൽ കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

Car il iruthi kalik oruthan mari mari angne
Ith pole orru kazhapi ennt online frind indarn aisha nashwa ippo evidenn avoo
Ennitu vallavareyum kittiyo ee paranja pole? Undel parayu kelkatte
ഓരോരോ മൈരുകൾ
Kooduthal dare okke cheyyikkane
Ente avasta tanne
Athentha nalla kunnakal kittikno? Undel para kelkatte
Ahaaa stroy full parayii