ഞാൻ താഴെ ചെന്നപ്പോൾ ഫൈസി സ്കൂളിൽ പോകാൻ റെഡിയായി നിൽക്കുന്നു.
“ഇത്താത്ത ഇന്നെന്താ ലേറ്റ് ആണോ?” അവൻ ചോദിച്ചു.
“അല്ല, ഇന്ന് കുറച്ച് വൈകിയാ ക്ലാസ്,” ഞാൻ കള്ളം പറഞ്ഞു.
കോളേജിലെത്തിയപ്പോൾ, ഗേറ്റിന് അരികിൽ വെച്ച് തന്നെ ഞാൻ അവരെ കണ്ടു. ദീപക്, ഗോവിന്ദ്, പ്രവീൺ. അവർ എന്നെ കാത്തുനിൽക്കുകയായിരുന്നു.
എന്നെ കണ്ടതും അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ളച്ചിരി വിരിഞ്ഞു. പക്ഷേ, ഇന്നലത്തെപ്പോലെ അവർ ഓടിവന്നില്ല. പകരം, അവർ ശാന്തരായി നിന്നു.
ഞാൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
“ഗുഡ് മോർണിംഗ് ഗയ്സ്,” ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഗുഡ് മോർണിംഗ് ആയിഷാ,” ദീപക് പറഞ്ഞു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ എന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും താഴേക്ക്, എന്റെ ചുരിദാറിന്റെ ഷാളിന് ഇടയിലൂടെ എന്റെ മാറിടത്തിലേക്ക് പതിയെ നീങ്ങി. “ഇന്ന് നല്ല അടക്കവും ഒതുക്കവും ആണല്ലോ?”
“അതെ, എന്നും ഷോ കാണിച്ചാൽ ശരിയാകില്ലല്ലോ,” ഞാൻ ചിരിച്ചു.
പ്രവീൺ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു. അവൻ ചുറ്റും ആരുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തിയിട്ട്, പതിയെ എന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു, “നിന്റെ പിങ്ക് പാന്റി ഇപ്പോഴും എന്റെ പോക്കറ്റിലുണ്ട്. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഞാൻ അതിൽ തൊട്ട് നോക്കുന്നുണ്ട്.”
എന്റെ മുഖം ചുവന്നു. “നീ അതൊന്ന് കളയുമോ?”
“ഒരിക്കലുമില്ല. അതൊരു നിധിയല്ലേ,” ഗോവിന്ദ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞങ്ങൾ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു. ഇന്ന് അവർ എന്നെ അധികം ശല്യം ചെയ്തില്ല. ഇന്നലത്തെപ്പോലെ പരസ്യമായ സ്പർശനങ്ങളോ, വർത്തമാനങ്ങളോ ഉണ്ടായില്ല. പക്ഷേ, അവരുടെ ഓരോ നോട്ടത്തിലും ആയിരം അർത്ഥങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ആൺപിള്ളേര് മൂന്നെണ്ണം അഴിഞ്ഞറിഞ്ഞാടിയത് നല്ല കമ്പക്കെട്ടു പോലെ സീറ്റെയ്ലായി എഴുതി സുഖിപ്പിച്ചിട്ട് അതിലും നൂറിരട്ടി ആവേശവും സുഖവും തന്ന മീശ പൊടിക്കാത്ത അനിയൻ്റെ കാര്യം വെറും രണ്ട് പേജിൽ ഒതുക്കി. തീർച്ചയായും ഇത് അനീതിയാണ് അക്രമമാണ് അംഗീകരിക്കാനാവാതതാണ്. അതിൻ്റെ മുഴുവൻ ത്രില്ലും കളഞ്ഞു. രണ്ട് ചാപ്റ്റർ ഇതിനു വേണ്ടി മാറ്റിവെക്കണമായിരുന്നു. അല്ല ഇനിയും exclusive chapters വേണം