അയ്യന്‍ പടക്കങ്ങള്‍ 1 [വെടിക്കെട്ട്‌] 595

“അങ്ങനാണെകി നീ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം ഇന്നലെ ആലോചിച്ച് നോക്കിയിട്ടുണ്ടെന്നു ഉറപ്പു.. അല്ലേടാ..”
അവന്‍ ഒരു കള്ളാ ചിരിയോടു കൂടി ചോദിച്ചു..
ഒരു ചിരിയായിരുന്നു എന്റെയും മറുപടി..

പൊടുന്നനെ ടീച്ചര്‍ ക്ലാസിലേക്ക് വന്നു..സയന്‍സിന്റെ രേണുക ടീച്ചറാണ്..
ക്ലാസ് പിന്നീട് രണ്ട് പിരിയഡ്കള്‍ക്ക് നിശബ്ദമായി..ഷഫീക് ഇടയ്ക്കിടെ ഓരോ തമാശകള്‍ പറഞ്ഞു ഞങ്ങളെ ചിരിക്കാതെ ചിരിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും കൂടി..

ഇന്റര്‍വെല്ലിനു ഞാനും ഷഫീക്കും പുറത്തിറങ്ങി..സ്കൂളിന് മുന്നിലെ അഹമ്മദ് കാക്കാന്റെ പീടികയില്‍ നിന്നും പാലൈസ് വാങ്ങി തിന്നു..
“എങ്ങനുണ്ടടാ നിന്റെ അമ്മ..”
അവന്‍ പൊടുന്നനെ എന്നോടു ചോദിച്ചു..
“ആ.. എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല..”
ഞാന്‍ ഒഴുക്കന്‍ മട്ടില്‍ പറഞ്ഞു..
“നിന്റെ അമ്മെ ഒരു ചരക്കാണ്..”
അവന്‍ അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..
ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടാതായപ്പോള്‍ അവന്‍ വീണ്ടും ചോദിച്ചു..
“നീ പിന്നേം പിണക്കമായോ..
വേണ്ടെങ്കി വേണ്ട..
ഞാന്‍ നിനക്ക് നിന്റെ അമ്മയെ ഒന്നും ഉടുക്കാതെ കാണിച്ചു തരാന്‍ വേണ്ടിയായിരുന്നു..”

അവന്റെ ആ പ്രസ്ഥാവന എന്റെ ഉള്ളില്‍ ഒരു കുളിര്‍ മഴ പെയ്യിച്ചു..
അമ്മയെ ഒന്നും ഉടുക്കാതെ കാണാന്‍ അവന്‍ സഹായിക്കാം എന്നോ..
എന്റെ ഉള്ളിലെ ആശ്ചര്യം ഞാന്‍ അന്നേരം മുഖത്തു കാണിച്ചില്ല..
വരും പീരിയഡ്കളിലത്രയും ഞാന്‍ അത് തന്നെ ആലോചിച്ചു.. അടിവസ്ത്രം പോലുമിടാതെ എന്റെ മുന്നില്‍ വന്നു നില്‍ക്കുന്ന അമ്മയെ സങ്കല്‍പ്പിച്ചു..ഒടുക്കം എനിക്ക് സഹിക്കാന്‍ പറ്റില്ലെന്നായി..ഷെഫീക്ക് ആണെങ്കിൽ പിന്നെ ഇക്കാര്യം ചോദിക്കുന്നുമില്ല.. ഒടുക്കം ഞാന്‍ അവന്റെ അടുത്തു തന്നെ പോയി..
“എടാ നീ നേരത്തെ പറഞ്ഞ കാര്യം നടക്കുമോ..??”
“എങ്ങനെ..?”
“അല്ല നീ നേരത്തെ പറഞ്ഞത്..”
അവന്‍ ഒന്ന് ചിരിച്ചു..
“നടക്കും..സുഖമായി നടക്കും..”
“എങ്ങനെ..??”
“അതിനൊക്കെ വഴിയുണ്ട്.. പക്ഷെ നീ കാണേണ്ടപ്പോഴെല്ലാം എനിക്ക് ഓരോ പാലൈസ് വേടിച്ചു തരേണ്ടി വരും..”
“അത് ശരിയാക്കാം .. അമ്മ കാശിട്ടു വയ്ക്കുന്ന ചില്ലുകൂട്ടില്‍ നിന്നും ഞാനെടുത്ത് തരാം..”
“അമ്മയുടെ പൂര്‍ കാണാന്‍ വേണ്ടി അമ്മേടെ കാശ് തന്നെ കൊടുക്കുന്ന മണിക്കുട്ടന്‍..
എന്നിട്ടണോടാ നീ ഇത്ര നേരം പിണങ്ങി ഇരുന്നത്.. ആ പോട്ടെ സാരമില്ല.. ശരിയാക്കാം..”
“അപ്പൊ എപ്പോഴാ ഷഫീക്കെ..??”
ഞാന്‍ ആകാംക്ഷയാല്‍ ചോദിച്ചു..
“നമുക്ക് ശരിയാക്കാം മനുക്കുട്ടാ… നാളെയാവട്ടെ..”

ഞാന്‍ അന്നു മുഴുവന്‍ കാത്തിരുന്നു.. നേരം ഒന്ന് വെളുത്തു കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി.. അപ്പുറത്തെ മുറിയില്‍ കൂര്‍ക്കം വലിച്ചുറങ്ങുന്ന അമ്മയുടെ അപ്പവും കുണ്ടിയും ഒക്കെ ആലോചിച്ചപ്പോള്‍ എന്റെ മുട്ടമണി പുതപ്പിനടിയില്‍ നിന്ന് പിന്നെ ഉണര്‍ന്നു പുറത്തേക്ക് എത്തിച്ചു നോക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

അങ്ങനെ ഒരു വിധം പിറ്റെന്നായി.. ഞാന്‍ ക്ലാസിലേക്ക് ചെന്നത് തന്നെ ഷഫീക്കിനെ കാണാം എന്നാ ആകാംക്ഷ കൊണ്ടായിരുന്നു..
ഷഫീക്ക് ഇന്നലത്തെ അതെ ചിരിയോടെ അവിടെ ഇരുപ്പുണ്ടായിരുന്നു..

“അപ്പൊ നീ റെഡിയായിക്കോ… ഒന്നാം പിരിയടിന്റെയും രണ്ടാം പിരിയടിന്റെയും ഇടയില്‍ നമ്മള്‍ ക്ലാസില്‍ നിന്നും ചാടുന്നു.. നീയും ഇവിടെ ഈ ബാക്ക് ബഞ്ചിലിരിക്ക്.. അങ്ങനാണെകി അടുത്ത ടീച്ചര്‍ വരുന്നതിനു മുന്നേ പിന്നിലെ ജനാലയിലൂടെ കുറ്റിക്കാട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങാം..”
ഷഫീക് ചെവിലെക്ക് പ്ലാന്‍ പറഞ്ഞു..
അങ്ങനെ ഒന്നാം പിരിയഡ് കഴിഞ്ഞു അറ്റണ്ടന്‍സ് എടുത്തപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ അതിവിദഗ്ദമായി ക്ലാസ്സില്‍ നിന്നും ചാടി..

“ഇനി എന്താടാ ചെയ്യേണ്ടത്..”
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു