അഴകുള്ള സെലീന 2 [Nima Mohan] 289

“ഓഹ്‌. ഒരു കാപ്പിയൊക്കെ കുടിക്കാം. ഞാന്‍ ദാ വരുന്നു..”
ആലീസ്‌ അടുക്കളയിലേക്കു പോയി. ശൗരി ചുറ്റുമൊന്നു മിഴിയോടിച്ചു.. അഴയിലിട്ടിരുന്ന ആലീസിൻ്റെ പല നിറത്തിലുള്ള അടിവസ്ത്രങ്ങള്‍ കണ്ടതും ശൗരിയുടെ ഷഡ്ഡിക്കുള്ളില്‍ ഉരുക്കോൽ തല പോക്കി. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആലീസ്‌ കാപ്പിയുമായി വന്നു.
“മിസ്സെ.. എന്നോടുള്ള ദേഷ്യത്തിന് ഇതിൽ വല്ല ഉറക്ക ഗുളികയും കലക്കിയിട്ടുണ്ടോ..”
ശൗരി തമാശയുടെ മേമ്പൊടിയോടെ തിരക്കി.
ആലീസിൻ്റെ മുഖത്ത് പെട്ടന്നൊരു ഗൗരവം പ്രത്യക്ഷമായി..
“നീ എന്നെപ്പറ്റി അങ്ങനെയാണോ കരുതിയതു.. അതിങ്ങു താ..”
അവളവൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങി ഊതിയൂതി മൂന്നാലിറക്ക് കുടിച്ചു.
“ഇനി നീ കുടിച്ചിട്ട് താ.. നമുക്ക് പപ്പാതി കഴിക്കാം.. അപ്പൊ കുഴപ്പമില്ലല്ലോ..”
“ഞാൻ ചുമ്മാ ചോദിച്ചതാ..”
“അല്ലന്ന് എനിക്കറിയാം..”
അവൻ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. കാപ്പി ഗ്ലാസ്സ് അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങിക്കുടിച്ചു.
“ഞാനിതു കുടിച്ചിട്ടു പോയേക്കുവാണേ..”
“എന്തെയ്‌ ഇത്ര പെട്ടന്നു പോകുന്നെ.. എന്തേലും അത്യാവശ്യമുണ്ടോ”
അവന്‍ ഒന്നുമില്ലന്ന്‌ ചുമല്‍ കൂച്ഛി..
“ഓഹോ.. എന്നാ ഇവിടിരിക്ക്‌…കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു പോയാ മതി”
ആലീസ് അവൻ്റെ അരികിലിരുന്നു
“നീയിതെങ്ങനെ അയാളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും എടുത്തു.. ഇനി അയാള് വല്ല പോലീസ് കേസും കൊടുക്കുമോ..”
“അതെടുത്തതു എങ്ങനെയാണെന്ന് മിസ്സറിയണ്ട. പിന്നെ പോലീസ് കേസ്.. അത് അവൻ കൊടുക്കില്ല.. കൊടുത്താൽ ബാക്കി അന്നേരം നോക്കാം..”
ഒരു പത്താം ക്ലാസുകാരൻ ഇത് പോലെ പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോ ആലീസിന് അത്ഭുതം തോന്നിപ്പോയി. ഇവൻ മിടുക്കനാണ്.. അവളോർത്തു.
“ഞാനെന്ന പൊയ്ക്കോട്ടേ മിസ്സെ..”
“എന്താ ഇത്ര ധൃതി.. അമ്മ അന്വേഷിക്കുമോ..”
“അതില്ല..”
“പിന്നേന്താ എൻ്റെ കൂടിരിക്കാൻ പേടിയുണ്ടോ..”
അവൻ്റെ കൈപ്പത്തിയിൽ അവൾ തൻ്റെ കൈപ്പത്തി വെച്ചമർത്തിക്കൊണ്ട് തിരക്കി.
“ഹേയ് പേടിയൊന്നുമില്ല..”
“പിന്നെ..”
“അത്. മിസ്സിനേ ഈ വേഷത്തിൽ കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് ഒരു വല്ലാത്ത ഫീലിംഗ്..”
ശൗരി ഒരു നമ്പരിട്ടു.