അഴകുള്ള സെലീന 3 [Nima Mohan] 122

മേദിനി ചിരിച്ചു പോയി..
“നീയാള് കൊള്ളാല്ലോ..നനഞ്ഞിടം തന്നെ കുഴിക്കുവാ അല്ലേ..”
ശൗരി അവളെ വീണ്ടും പുണർന്നു..
“ഹൊ.. എന്ത് നല്ല മണമാ ചേച്ചിയെ..”
അവളുടെ കക്ഷത്തിന് സമീപം മൂക്ക് കൊണ്ടുരച്ച് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
“പോടാ അവിടുന്ന്.. ഞാൻ വിയർത്തിരിക്കുവാ.. അതാണോ നിനക്ക് നല്ല മണം.”
മേദിനി തിരക്കി.
“ചേച്ചിയുടെ വിയർപ്പിൻ്റെ മണത്തിനു പോലും എന്തൊരു രസമാ.. എനിക്ക് ഇഷ്ടായി ട്ടോ..”
തൻ്റെ കെട്ടിയോൻ തൻ്റെ വിയർപ്പുമണം ഇഷ്ടമല്ലന്ന് പലപ്പോഴും പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുള്ള മേദിനിക്ക് ശൗരി പറഞ്ഞത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോയി. അവള് പക്ഷേ അത് പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല..
“പോടാ അവിടുന്ന്..”
അവളവൻ്റെ തോളിൽ തല്ലി..
“ഹൊ.. നല്ലത് പറഞ്ഞാലും തല്ലുമോ..”
അവൻ കെറുവിച്ചു.
മേദിനിയുടെ മുഖപ്രസാദം കണ്ടപ്പോൾ പക്ഷേ അവർക്ക് താൻ പറഞ്ഞത് ഉള്ളിൽ ഇഷ്ടമായിയെന്ന് അവനു മനസ്സിലായി.
“ഇനി ഞാൻ മിണ്ടാൻ വരുന്നില്ല..”
ശൗരിയും കെറുവ് കാട്ടി.
“ഓ.. ഞാൻ പിണങ്ങാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല ചെക്കാ..”
”പിന്നെ..?”
“പെണ്ണുങ്ങളുടെ വിയർപ്പിന് നല്ല മണമാണ് എന്നൊക്കെ ആണുങ്ങളു പറയുന്നത് സാധാരണ വേറെ അർഥത്തിലാണ്..”
മേദിനി അവനെ ഒന്നിരുത്താൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു. അവൻ്റെ മുഖം പെട്ടന്ന് മ്ലാനമായി..
“ഞാൻ പോകുവാണെ..”
ശൗരി കെറുവിച്ചു.
അവൻ മെല്ലെ അവളിൽ നിന്നു അകന്നു മാറാൻ നോക്കി.
“എന്നാ ഞാൻ വിടത്തില്ലല്ലോ..”
അവൻ്റെ ഭാവമാറ്റമറിഞ്ഞ മേദിനി അവനെ വിട്ടില്ല.