അഴകുള്ള സെലീന 3 [Nima Mohan] 214

ഒൻപത് മണി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
“നമുക്ക് കിടക്കാം ചേച്ചീ.. ഒൻപതായി..”
അവൻ കോട്ടു വാ ഇട്ടു.
“എന്താ ഇത്ര ധൃതി.. എനിക്കൊന്നു മൂത്രമൊഴിക്കാൻ പോണം.. കുറെ നേരമായി പിടിച്ചു വെയ്ക്കുന്നു..”
“എങ്കിൽ ചേച്ചി പോയി ഒഴിച്ചിട്ട് വാ.. ദാ മെഴുകുതിരി കൂടി കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോ..”
“എട ദുഷ്ടാ.. എന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് വിടുവാണോ..എനിക്ക് പേടിയാ ചെക്കാ..”
മേദിനി ചിണുങ്ങി.
“എന്നാ ഞാനും കൂടി വരാം..”
“വാ..”
അവള് എഴുന്നേറ്റു.
“എവിടാ ഒന്നിരിക്കുക..”
പുറത്തേക്കിറങ്ങി ചുറ്റും പുല്ല് വളർന്നു നിൽക്കുന്ന പരിസരമാകെ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് അവള് തിരക്കി..
“എല്ലായിടത്തും പുല്ലാണ്.. ചേച്ചിയാ കിണറിൻ്റെ സിമൻ്റ് തറയിൽ ഒഴിച്ചോ.. ഞാനങ്ങോട്ട് മാറി നിൽക്കാം..”
“നീയെവിടെ പോകുവാ.. ഇവിടെ നിന്നാൽ മതി.. എനിക്ക് പേടിയാ ചെക്കാ..”
“അയ്യേ.. ഈ പെണ്ണിൻ്റെയൊരു കാര്യം.. മൂത്രമൊഴിക്കാൻ കൂട്ടു വേണമെന്നോ.. ഞാനൊരു ആൺകുട്ടിയല്ലേ..”
ശൗരി അവളെ കളിയാക്കി.
“ഓ പിന്നേ.. നീ എൻ്റെ ചങ്കല്ലേ മോനെ.. നീയിവിടെ നിന്നാലെനിക്ക് ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല..”
“എന്നാലൊഴിക്ക്.. മഴ വരുന്നുണ്ട്.. വേഗമാകട്ടെ..”
“നീയെനിക്ക് ഇത്തിരി വെള്ളം കോരിത്താ…”
ശൗരി കിണറ്റിൽ നിന്നും ഒരു തൊട്ടി വെള്ളം കോരി അവളുടെ അരികിൽ വെച്ചു.
മേദിനി ഇടം കാലുയർത്തിയിട്ട് സാരിത്തുമ്പിൽ പിടിച്ചുയർത്തി.
ശൗരി അവളെ നോക്കി നിന്നു.
മേദിനിയുടെ സാരി അടിപ്പാവാടയോടു ചേർന്ന് മുകളിലേക്കുയർന്നു.. നല്ല കൊഴുത്തുരുണ്ട കണങ്കാലുകൾ…അവളുടെ വണ്ണിച്ച തുടകളുടെ ദൃശ്യം ശൗരിയുടെ ഗുലാനിൽ ചലനം സൃഷ്ടിച്ചു.. മേദിനിയുടെ അരക്കെട്ടിനെ അനാവൃതമാക്കി സാരി മുകളിലേക്ക് പോയി.. ഇളം നീല നിറമുള്ള പാൻ്റീസിനുള്ളിൽ കെട്ടുകാഴ്ചയ്ക്ക് എടുത്ത് പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന അന്നങ്ങൾ