ബാല്യകാല സ്മരണകൾ 2 336

കുറച്ചു മുന്നേ മോൻ എന്താ കാട്ടിയെ? എന്നാത്തിനാ അമ്മേടെ സാരി പിടിച്ചു പൊക്കാൻ പോയെ….. പറയെടാ കണ്ണാ….. എന്താ നിനക്കു പറ്റിയെ?….. വിലാസിനിയുടെ തുടരെ തുടരെയുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് അവൻ വിതുംമ്പി പോയി…… അപ്പപ്പോ ഇതെന്തിനാ വാ വ കരയണെ? അമ്മ മോനെ വഴക്കൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…… ഉം പറ എന്തിനാ മോൻ സാരി പൊക്കാൻ പോയത്….. അത്…. അത്…. ഉം പറ കണ്ണാ…… അത് എനിച്ച് അമ്മച്ചീന്റ പൂ ഞാണി കാണാൻ തോന്നീ ട്ടാ….. അമ്മച്ചീന്റെ മാമം കണ്ടപ്പോയും നടന്നപ്പോൾ അമ്മച്ചീടെ കൊതം അനങ്ങണ കണ്ടപ്പോയും അച്ചു ചേച്ചീടെ പൂഞ്ഞാണിയുടെ മണം കിട്ടിയപ്പോയും ചേച്ചി അമ്മയെ ഉമ്മ വെച്ചണ കണ്ടപ്പോയും എന്റെ പൂ ഞാനി വീർക്കും പോലെ തോന്നി അമ്മേ അതാ……. [പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് പൂഞ്ഞാണിയല്ല പൂറാ ഉള്ള തെന്ന് അവന് അറിയാനുള്ള age ആയിട്ടില്ലല്ലോ?]…. വിനു വിതുംമ്പിക്കൊണ്ട് വിലാസിനി യോട് കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു….

ഇതു കേട്ട താമസം വിലാസിനി അവന്റെ നീല നിക്കറിന്റെ ചെറിയ മുഴപ്പിലേക്ക് നോക്കി…… വിലാസിനിക്ക് സ്വന്തം മകന്റെ ചെറുപഴം നിക്കറിൽ തറച്ചു നിൽക്കണ കണ്ടതും തന്റെ യോനി പേശികൾ പരസ്പരം അടയാനും തുറയാനും തുടങ്ങി….. വികാരത്താൽ വിലാസിനിയുടെ ജെട്ടി നനയും പോലെ അവൾക്കു തോന്നി….. അയ്യേ ഇതാണോ കാര്യം…. എവിടെ വാവയുടെ പൂഞ്ഞാണി അമ്മയൊന്നു നോക്കട്ടെ….. ഇതു കേട്ട വിനു നാണത്തോടെ തല താഴ്ത്തി നിന്നു….. വിലാസിനി വിനുവിന്റെ നിക്കറിനു മുകളിലൂടെ അവന്റെ വടിയായി വിറക്കുന്ന ചെറുപഴത്തിൽ മെല്ലെ പിടുത്തമിട്ടു…… വിലാസിനിയുടെ ശരീരമാകെ ആ തകർത്തു പെയ്യുന്ന മഴയിൽ പോലും ചൂടുപിടിക്കാൻ തുടങ്ങി…..

മഴ തകർത്തു പെയ്യാൻ തുടങ്ങി…. ആ വലിയ വൃക്ഷത്തിന്റെ ചില്ലകൾക്കിടയിലൂടെ മഴത്തുള്ളികൾ അൽപാൽപമായി അവരിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…. വിനു കുട്ടന്റെ നിക്കറിന്റെ ചെറിയ മുഴയിൽ വിലാസിനി പിടുത്തമിട്ടു… തന്റെ നാലു വയസുകാരൻ മകന്റെ തൃസിച്ചു വീർത്ത ആ ചെറിയ മുഴപ്പിൽ പിടുത്തമിട്ട വിലാസിനിക്ക് ഇടിവെട്ടേറ്റ പോലെയായി…. വിലാസിനിയുടെ അപ്പം വികസിക്കാൻ തുടങ്ങി…

ആ പെരുമഴയിൽ പോലും തന്റെ ശരീരം ചൂടുപിടിച്ച് വിയർക്കുന്നതായി വിലാസിനി അറിഞ്ഞു…… അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നാണത്തോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വിനു മോൻ മഴ നനഞ്ഞങ്ങനെ നിന്നു…… വിലാസിനിയുടെ കറുത്ത അധരങ്ങൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി….. വിലാസിനിയുടെ ചുണ്ടിലൂടെ മഴ ബാഷ്പങ്ങൾ ഒലിച്ചിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി….. വിലാസിനി വിനുവിന്റെ കുഞ്ഞൻ മുട്ട നിക്കറിനു മുകളിലൂടെ മെല്ലെ ഉഴിയാൻ തുടങ്ങി….. വിനു വികാരത്താൽ നിന്നു വിറക്കാൻ തുടങ്ങി… അപ്പോഴേക്കും വിലാസിനി ചുറ്റും ഒന്നു കണ്ണോടിച്ചു….