ബാംസുരിക്കൊട്ടാരത്തിലെ രഹസ്യം 2 [Arjun Dev & Jo] 279

പിടിച്ചൂക്കിവിട്ടുകാണും…!!!””” ദീക്ഷയുടെ കൊഴുത്ത തുടകളിലേക്ക് നോക്കി കൊതിവെള്ളമിറക്കിക്കൊണ്ടയാൾ പറഞ്ഞു. അതേസമയംതന്നെ ആ വെണ്ണച്ചരക്കിനെ പണ്ണിയൊതുക്കിയിട്ടുള്ള തനിക്കറിയാത്ത ആ പണ്ണൽവീരന്മാരെയോർത്ത് ഒരുനിമിഷം അസൂയപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

എന്നാൽ അവർ പറയുന്നതു കേട്ടിരുന്നില്ലെങ്കിലും അവരുടെ ഉള്ളിലിരുപ്പ് ദീക്ഷയ്ക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു. വന്നയുടനെ തന്നെ തിരിച്ചയയ്ക്കാൻ ദീരവു ശ്രമിക്കുന്നതും അവരേപ്പേടിച്ചാണെന്നവൾക്ക് മനസ്സിലായി. അവന്മാരുടെയൊരു വഷളച്ചിരിയും നോട്ടവും…!!! ദീക്ഷക്ക് നല്ല ദേഷ്യം വന്നു. സാധാരണ പെണ്ണുങ്ങളെപ്പോലെ വണ്ടിഡ്രൈവർമാരെയും ബസിലെ കിളികളെയും കണ്ടാൽ വികാരംമൂക്കുന്ന സ്ഥിരം കഴപ്പത്തിപെണ്ണായിരുന്നില്ല ദീക്ഷ.

നാല്പതുകഴിഞ്ഞയാ ഡ്രൈവറുടെയും മുപ്പതോളമെത്തിയയാ സഹായിയുടെയും നോട്ടം തുളച്ചുകയറിയാൽ അവളുടെ പൂറ്റിൽ തിരയിളക്കം പോയിട്ട് ഒരു തുള്ളിപോലും പൊടിയുമായിരുന്നില്ല. അവരുടെ ഉറച്ച ശരീരം കണ്ടാൽ അവൾക്കൊരു വികാരത്തള്ളിച്ചയും വരുമായിരുന്നുമില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് അവന്മാരു കൊത്തിവലിച്ചിട്ടും പ്രത്യേകിച്ചു ഭാവമാറ്റമൊന്നും കാണിക്കാതെ അവളവിടെതന്നെ നിന്നതും. പക്ഷേ കുറച്ചുനേരംകൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആ നോട്ടമവൾക്ക് ചെറിയ അസഹനീയതയുണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി.

മറ്റൊന്നുംകൊണ്ടല്ല, തന്നെ പറഞ്ഞുവിടാൻ പറ്റാത്തതിന്റെ വിഷമത്തിൽ നിൽക്കുന്ന തന്റെ അനിയനെ നോക്കിയുള്ള അവന്മാരുടെ പുച്ഛച്ചിരിയും തന്നെ നോക്കിയുള്ള വഷളച്ചിരിയും പരസ്പരമുള്ള പിറുപിറുക്കലും കൂട്ടത്തിൽ തന്നോടുള്ള ഡബിൾ മീനിങ്ങിലുള്ള ഓരോ ചോദ്യങ്ങളും… !!!. അതുകേൾക്കുമ്പോൾ തന്റനിയനുണ്ടാവുന്ന ദേഷ്യവും സങ്കടവുമെല്ലാം കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കാൻ അവൾക്കാവുമായിരുന്നില്ല. എന്തുപറഞ്ഞാണ് തന്നെ പറഞ്ഞുവിടേണ്ടതെന്നറിയാതെ, നെഞ്ചുനീറി നിൽക്കുന്ന അവനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ പോവുകയാണെന്ന് ആംഗ്യം കാട്ടി. അതുകണ്ടപ്പോളുണ്ടായ അവന്റെ സന്തോഷം… തന്റെ ചേച്ചിയെ മറ്റൊരാൾ കമന്റടിക്കുന്നതുപോലും ഇഷ്ടമല്ലാത്ത അവന്റെ സ്നേഹം അതോർത്തപ്പോൾ ദീക്ഷയുടെ മനസ്സു നിറഞ്ഞു.

പക്ഷേ അനിയന്റെ മനസ്സിലപ്പോൾ താനല്ലാതെ മറ്റാരും തന്റെ ചേച്ചിയെ സ്വന്തമാക്കരുതെന്നെ കുടില ചിന്തയായിരുന്നുവെന്ന് അവൾക്കു മനസ്സിലായില്ല… എന്നാൽ അതു പൂർണ്ണ ബോധ്യമുള്ളതുപോലെ രണ്ടുപ്രതിമകളും മണ്ണിലുറച്ചു നിന്നു, മനുഷ്യരുടെ നിർദ്ദേശമില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ കൂടി ഇന്നു പൊളിയ്ക്കപ്പെടുമെന്ന സത്യവും പേറി…..!

(തുടരും)